انجیل لوقا 21
21
فقیر ویوه‌زلی هدیه
1عیسی دویرَه وَره دییَشته و ثروتمندش بیندنده که اِشتن هَدیه هان معبده خیریه صُندوق دِله درندرنده. 2چوان میانه ایگله ویوه زلی ایشی بیندا که فقیر بیا دو گِله ناچیزه مِسیه سکه درندِشه اَ صندوقک. 3عیسی باته: «حَقیقتن، شامانه واترم، که اِم فقیرَه ویوه زلیه چوان همان پرتر هدیه آدیشه. 4چون اَوه هَمبِلنه اِشتن مال و ملال اضافشان آدا، امّا اِم زَلیَه اِشتن تییَه دَسینه، اِشتَن هر چیش که زندگی را داشته آداشه.»
معبد ویرانه بیینه پیش گویی
5چند نفر معبده درباره لاوشان کَردرده و اَ قَشَنگَه سِگان و اَ هَدیَه آنی که اَونه تَزیین بییَه بییا تعریف کردردشانه، عیسی باته: 6«ای زمانی آرسه که اَ چیانیی که اِنگا ویندرا، دَ سِگی سِگ سرک نمانه بَلکم همه اَربی و ویرانه بی.»
7اَوان آپرسسه: «ای استاد، کِینی اِم اتفاقه دِگننده و چَوان نزدیک آبییَنه نشانه چیه؟» 8عیسی جواو بدا: «ویراجین ببا که گمراه مبا؛ چون پِر کسه چِمَن نامه نه آیِنده و واجنده: ”اَز اَ اِسم“ و ”اَ زَمان موعود آرِسسَه“. اَوانک پِیرَوی مَکرا.
9«وختی جنگان و آشوبان خبره اَشنوا، مترسا. چون اول گَه اِنجوره بیبی، امّا چَوانَه پش بلافاصله دنیا اُونو جره.» 10چاوَش عیسی اَوانش باته: «قومی علوده قومی سر و مملکتی علوده مملکت سر جنگ کرنده. 11یکه دیمَه لَرزه آیِنده و قَحطی و طاعون همه یاگا بی و وَحشتناکه اتفاقه دِگننده و عجیبَه نشانه آسمانک ظاهر آبینده.
12«امّا چِمان پرانتر، شاما دَستگیر کرنده و آزار دَیِنده و عبادتگاهان و زندانان تحویل دینده، و چِمن نام واسِنه، شاما برنده پادشاهان و والیان وَر. 13اِم شاما را فرصتی بی که چِمن درباره شهادت بدَیا. 14اِمه شاما گوشه گوشواره بکرا که پَران پَران نگران مَبا که اِشتن دفاع کردنه را چِه باجا. 15چون از اِشتن شاما ایزه قدرت لاوَه کردن و حکمت آدَیم که شاما هیچ گِله دشمنه متاننده چَه پرانک وندرسن یا مخالفت بکرنده. 16حتی شاما په و ما و شاما براران، و شاما قوم خویشان و شاما رفقان، شاما آدینده دشمنه دس و بَعضی از شاما نی کوشنده. 17مردم همه چِمن نامه واسِنه شاماک بیزار بینده. 18امّا ایگله میی شاما سرک کَم نیبیه. 19صبر و تحمل نه، شاما جانه نجات دَیا.
20«وختی بیندرانه اورشلیمه شهر سپاهیان محاصرک ببه، بِزانا که چَه ویرانه بییَن نزدیکه. 21اَدَمی هر کی یهودیه منطقکه کوهان طرفه را دِوَزه و اَوه ای که شهر کنده شهرک بَر بیشینده، و اَوانی که دشت و صحرا کنده ماینده شهر دِلَک. 22چون اَ روجِه، مکافات روجنده تا مقدسه نیویشته همه اتفاق دِگِننده. 23وای به حال زلیانی که اَ روجک اِوِرِنده و خوردن دیوانِنده! چون بَرکه مصیبتی اِم زمینک اتفاق دگنه و اِم قوم غضب الهی گرفتار بینده. 24اَوه شَمشیره دَم دِگِننده و همه‌ی قومه اَوان اسیر بینه را برنده، و اورشلیم شهر غیر یهودیان لنگان جیگرک فرچ آبی.
25«اُفتو و مانگ و آستارانک نشانه‌هانی آشکار آبی. زمین سرک، قومه، دریا جوش و خروشک آشفته و پریشان بینده. 26مردم اَ چی واسنه که دنیا سر آمییَر، بیهوش بینده، چون که اَ نیرویی که آسمانِش محکم نییا داشتنده لرزنده. 27اَدمی انسان زا، وینا که قدرت و جلال نه ایگله مهی سرک آمییر. 28وختی اِم اتفاقه شروع بیبینده، دیک بندرا و شاما سران کفا بیگیرا، چون شاما نجات نزدیکه!»
29عیسی اِم مَثلشه نی چوان را بیزییا: «انجیله دار و عَلودَه داران دییَسا. 30وقتی لیو آدَیِنده، تانا بینا و بزانا که توسانه نزدیک آبییا. 31ایزه نی زه وقتی که اِم اتفاقه دگننده، بِزانا خدا پادشاهی نزدیک آبییَه. 32حقیقتا، شامانه واجم، تا تمان اِم اتفاقه دِمَگننده، اِم نسل از بِین نیشی. 33آسمان و زمین از بِین شینده، امّا چِمن لاوَان هرگز از بِین نیشینده.
34«ویراجین ببا، شاما ترنه پره خری و مستی و دنیا خیالانه سنگین آمبینده، چون اَ روجه تله شوار ایرادَن آرسییَه. 35چون اِم بلا همه‌ی مردم سرتاسر دنیا سر آیه. 36پس همیشه ویراجین ببا و دعا بِکَراه تا همه‌ی اِم چیانک که اِم زودیان اتفاق دگننده بتانا دِوَشتن، و انسان زا، پرانک بندرا.»
37عیسی هر روج معبدک تعلیم آدیرده و هر شَو شهرک برشیرده و اَشِسه زیتون کوه سر و شَوش روج آکردِه. 38و تولیصیبیان مردم عیسی لاوَآن اَشنوسَنهِ را، معبدک بیدا آبسنده.
Currently Selected:
انجیل لوقا 21: TIT
Highlight
Share
ਕਾਪੀ।
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company
انجیل لوقا 21
21
فقیر ویوه‌زلی هدیه
1عیسی دویرَه وَره دییَشته و ثروتمندش بیندنده که اِشتن هَدیه هان معبده خیریه صُندوق دِله درندرنده. 2چوان میانه ایگله ویوه زلی ایشی بیندا که فقیر بیا دو گِله ناچیزه مِسیه سکه درندِشه اَ صندوقک. 3عیسی باته: «حَقیقتن، شامانه واترم، که اِم فقیرَه ویوه زلیه چوان همان پرتر هدیه آدیشه. 4چون اَوه هَمبِلنه اِشتن مال و ملال اضافشان آدا، امّا اِم زَلیَه اِشتن تییَه دَسینه، اِشتَن هر چیش که زندگی را داشته آداشه.»
معبد ویرانه بیینه پیش گویی
5چند نفر معبده درباره لاوشان کَردرده و اَ قَشَنگَه سِگان و اَ هَدیَه آنی که اَونه تَزیین بییَه بییا تعریف کردردشانه، عیسی باته: 6«ای زمانی آرسه که اَ چیانیی که اِنگا ویندرا، دَ سِگی سِگ سرک نمانه بَلکم همه اَربی و ویرانه بی.»
7اَوان آپرسسه: «ای استاد، کِینی اِم اتفاقه دِگننده و چَوان نزدیک آبییَنه نشانه چیه؟» 8عیسی جواو بدا: «ویراجین ببا که گمراه مبا؛ چون پِر کسه چِمَن نامه نه آیِنده و واجنده: ”اَز اَ اِسم“ و ”اَ زَمان موعود آرِسسَه“. اَوانک پِیرَوی مَکرا.
9«وختی جنگان و آشوبان خبره اَشنوا، مترسا. چون اول گَه اِنجوره بیبی، امّا چَوانَه پش بلافاصله دنیا اُونو جره.» 10چاوَش عیسی اَوانش باته: «قومی علوده قومی سر و مملکتی علوده مملکت سر جنگ کرنده. 11یکه دیمَه لَرزه آیِنده و قَحطی و طاعون همه یاگا بی و وَحشتناکه اتفاقه دِگننده و عجیبَه نشانه آسمانک ظاهر آبینده.
12«امّا چِمان پرانتر، شاما دَستگیر کرنده و آزار دَیِنده و عبادتگاهان و زندانان تحویل دینده، و چِمن نام واسِنه، شاما برنده پادشاهان و والیان وَر. 13اِم شاما را فرصتی بی که چِمن درباره شهادت بدَیا. 14اِمه شاما گوشه گوشواره بکرا که پَران پَران نگران مَبا که اِشتن دفاع کردنه را چِه باجا. 15چون از اِشتن شاما ایزه قدرت لاوَه کردن و حکمت آدَیم که شاما هیچ گِله دشمنه متاننده چَه پرانک وندرسن یا مخالفت بکرنده. 16حتی شاما په و ما و شاما براران، و شاما قوم خویشان و شاما رفقان، شاما آدینده دشمنه دس و بَعضی از شاما نی کوشنده. 17مردم همه چِمن نامه واسِنه شاماک بیزار بینده. 18امّا ایگله میی شاما سرک کَم نیبیه. 19صبر و تحمل نه، شاما جانه نجات دَیا.
20«وختی بیندرانه اورشلیمه شهر سپاهیان محاصرک ببه، بِزانا که چَه ویرانه بییَن نزدیکه. 21اَدَمی هر کی یهودیه منطقکه کوهان طرفه را دِوَزه و اَوه ای که شهر کنده شهرک بَر بیشینده، و اَوانی که دشت و صحرا کنده ماینده شهر دِلَک. 22چون اَ روجِه، مکافات روجنده تا مقدسه نیویشته همه اتفاق دِگِننده. 23وای به حال زلیانی که اَ روجک اِوِرِنده و خوردن دیوانِنده! چون بَرکه مصیبتی اِم زمینک اتفاق دگنه و اِم قوم غضب الهی گرفتار بینده. 24اَوه شَمشیره دَم دِگِننده و همه‌ی قومه اَوان اسیر بینه را برنده، و اورشلیم شهر غیر یهودیان لنگان جیگرک فرچ آبی.
25«اُفتو و مانگ و آستارانک نشانه‌هانی آشکار آبی. زمین سرک، قومه، دریا جوش و خروشک آشفته و پریشان بینده. 26مردم اَ چی واسنه که دنیا سر آمییَر، بیهوش بینده، چون که اَ نیرویی که آسمانِش محکم نییا داشتنده لرزنده. 27اَدمی انسان زا، وینا که قدرت و جلال نه ایگله مهی سرک آمییر. 28وختی اِم اتفاقه شروع بیبینده، دیک بندرا و شاما سران کفا بیگیرا، چون شاما نجات نزدیکه!»
29عیسی اِم مَثلشه نی چوان را بیزییا: «انجیله دار و عَلودَه داران دییَسا. 30وقتی لیو آدَیِنده، تانا بینا و بزانا که توسانه نزدیک آبییا. 31ایزه نی زه وقتی که اِم اتفاقه دگننده، بِزانا خدا پادشاهی نزدیک آبییَه. 32حقیقتا، شامانه واجم، تا تمان اِم اتفاقه دِمَگننده، اِم نسل از بِین نیشی. 33آسمان و زمین از بِین شینده، امّا چِمن لاوَان هرگز از بِین نیشینده.
34«ویراجین ببا، شاما ترنه پره خری و مستی و دنیا خیالانه سنگین آمبینده، چون اَ روجه تله شوار ایرادَن آرسییَه. 35چون اِم بلا همه‌ی مردم سرتاسر دنیا سر آیه. 36پس همیشه ویراجین ببا و دعا بِکَراه تا همه‌ی اِم چیانک که اِم زودیان اتفاق دگننده بتانا دِوَشتن، و انسان زا، پرانک بندرا.»
37عیسی هر روج معبدک تعلیم آدیرده و هر شَو شهرک برشیرده و اَشِسه زیتون کوه سر و شَوش روج آکردِه. 38و تولیصیبیان مردم عیسی لاوَآن اَشنوسَنهِ را، معبدک بیدا آبسنده.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
ਕਾਪੀ।
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company