انجیل لوقا 22
22
یهودا خیانت
1بی خمیر مایه فَطیره عید که اَوِنه پِسَخَه عیدین واجنده نزدیک آبییرده، 2و سران کاهنان که معبده علما بنده و تورات معلمین ایگله راهی پَشَه گَرسَردنده که چنجوره عیسی بوکوشنده، چون مردمک ترسردنده. 3اَدَمی شیطانه دیشیا یهودای اِسْخَریوطی جِلدک که ایگله عیسی دونزده شاگردانک به. 4یهودا بِشه سران کاهنان و معبده نیگهبانان فرماندهان وَر و اَواننه لاوش بکه که چُنجوره عیسی چوان دس تَحویل بِدَیه. 5اَوه شاد ببنده و قرارشان بنا که اَوه پول آدَینده. 6یهودا نی راضی آبه و ایگله فرصتی پَشدنَه گرسردِه تا مردمه نینکی، عیسی چوان تسلیم بِکَره.
آخرین سور شاگردان نه
7بی خمیر مایه فَطیره عیده روجک که اَوک گَسِه پِسَخ عیده وَرَلی قربانی بِکَرنده، آرَسسا. 8عیسی، پِطرُس و یوحناش بخرسانسه، و اَوانش باته: «بِشا و پِسَخه عیده سوره چاما را تهیه بکرا تا بِخرام.» 9اَوان آپرسسه: «گَره کا تهیه بکرام؟» 10عیسی جواو آدا: «وقتی که شهر دِله دِشا، ایگله مَردکی وینا که اُ کوزه‌ای داره. چَه پشَدنه بِشا اَ کییَه ای که چَه دِله دیشی 11و اَ کییَه صاحابه نه باجا: ”چاما استاد واتشه: «میهمان خانه کارییِه تا پِسَخه عیده سوره چِمن شاگردانه وا بخَرم؟»“ 12اَ یکه بالا خانه ای شاما آمانه که همه‌ی وسایله داره. واره چِمن را تهیه بکرا.» 13اَوه بِشنده و همه چیشان اَجوره بینده که عیسی اَواننه واته به، و پِسَخه عیده راشان تهیه بکه.
14وقتی که سوره وقت آرَسس، عیسی سفره سَرک بِنِشت و حواریون نی اَوِنه بنشتنده. 15عیسی اَوانش باته: «چندم گوسَردِه چِمن عذاب ویندنه پَران، اِم پِسَخَه سوره شامانه بِخَرم. 16چون شامانه واترم که دَه اِم پسخه عیده سوره نِخَرِم تا اَدَمی که اِم سورِه حقیقیه معنی خدا پادشاهیک انجام بیبی.» 17چاوَش ایگله قَدَره اَکَتشه و شکرش بکه و باتشه: «اِمه بیگیرا و اِشتن میانک آبخشا. 18چون شامانه واترم که تا خدا پادشاهی آمرسه از دَ اِم انگور دارِه میوک آنخرم.» 19اَجوره نی زَه ایگله نان شی اَکته، و شکرش بکه و پاره بِکَردشه و اَوانش آدا و باتشه: «اِم چِمن بدنه که شاما واسِنه آدیم؛ اِم کاره چِمن ویر آوردنه را انجام بدیا.» 20اَجوره نی زه، عیسی سورَه پَش ایگله قدره ای اَکَتِه و باتشه: «اِم قدره، خدا تازه عهد نشانه اِسه، که چِمن خون نه مهر بی، خونی که شاما نجاته را اَرکرده بی. 21امّا بزانا اَ کَسی که من خیانت کره، منه سفر سرک نِشته. 22انسانه زا، اَجوره که چَرا مقدر بیه، شی، امّا وای بر اَ کسی که اَوه دشمنه تسلیم کره.» 23اَدَمی چَه شاگرده هَندیگرکشان آپرسس که کامین گِله گَه عیسی خیانت بکَره.
24شاگرده هندیگرنه بَحثی بکردشانه که چوان میانک کامین همانک پیله تره. 25عیسی اَواننش باته: «علوده قومه پادشاهان مردمه را اربابتی کرنده؛ و اَوه‌ای که چَوان حکم جیرکنده هنی اَواننه ”ولی نعمت “ واجِنده. 26امّا شاما ایزه مبا. پیله ترین شاما میانک گَه ویلی ترینان شوار بیبی و ارباب گه نوکری شوار بیبی. 27کامین پیله تره، اَ کسی که سفره سَرِک بنشه یا اَ کسی که خِدمَت بکره؟ بگم اَ کسی که سِفره سَرک نِشته پیله تَر نی؟ امّا اَز شاما میانک خادمه شوار اِسم.
28«شاما کسانیران که چِمن امتحان و سختییان دِله منه بران. 29پس اَجورَه که چِمن په پادشاهی حقش من آدیه، اَز نی شاما آدَیِم، 30تا شاما نی چِمن پادشاهی چِمن سفر سَرک منه بِخَرا و آخرا و تختان سَرک بِنِشا و خدا قومه دونزده قبیله را داوری بِکَراه.
31«ای شَمعون، ای شَمعون، دییَس شیطان گَوسرده شاما، اَجوره که گندم چوه پوشک جدا آکره، جدا بکره. 32امّا از اِشته رام دعا بکه تا اِشته ایمان از بین مشی. و وختی که توبر بکه، اِشته براران ایمانه قوت آدیی.» 33اَ جواوک باتشه: «ای آقا، از حاضرم هم تِنه زندان بیشیم و هم تِنه بِمَرم.» 34عیسی جواو بدا: «ای پِطرُس، تِنه واجم، که اُوری پیش اَز اِم که سوکوله بِخوانیه، من سُه را هاشا کَری و واجی من آنِزانی. 35چاوَش اَوانکش آپرسس: «آیا اَدمی که شامام بدون پول کیسه و کوله بار و پاقاب بِخِرسانسران، بگم چی ای محتاج ببران؟» شاگردان جواب بدا: «نه، هیچی.» 36پس اَوانش باته: «اِسا هر کی کیسه یا کوله بار داره، اَوه اَگیره و اگم شمشیر نداره، اِشتن خَلوعه بوخورشه و ایگله شمشیری بِخِره. 37چون اِم مقدسه نیویشته ان نویشته گه چِمن را اتفاق دِگِنه: ”اَو جنایتکاران دستَک حساب ببه.“ آها، اَ چیانی که چِمن درباره نویشته بییَه، اتفاق دِگِسرنده.» 38شاگردان باته: «ای خداوند، دیَس، آما یا دو گله شمشیر دارام.» عیسی اَوانش باته: «وَسِه!»
دعا زیتونه کوه سَرک
39چاوش عیسی بامه بَر و همیشه شوار، بشه زیتونه کوه طرفه را و چَه شاگردِه نی چَه پشدنه بِشنده. 40وختی آرَسسنده اَگا، عیسی اَوانش باته: «دعا بِکَراه تا امتحانان دِله دِمَگنا.» 41چاوَش عیسی ای کملی اَوانک دور آبه و زانوش بیزی، ایزش دعا بکه: 42«ای په، اگم رایره، اِم قدره منک دور آکه؛ امّا نه چِمن گَوسه، بلکم اِشته گوسه بیبی.» 43اَدمی ایگله فرشته‌ای آسماننه چوه را ظاهر آبه و اَوِش قوت آدا. 44پس چون سخته عذابک به، جدیَتِنَه دعاش بِکه، و چَه عرق خونه تِلَه شوار گِلِکِش تله کردرده. 45وختی چَه دعا اُجَرس عیسی بهشت و شاگردان وَر آگَردِس، بیندشه اَوه زِرک خون آشیینده. 46اَوانش باته: «چیه را خوتران؟ بیضا و دعا بِکَراه تا امتحانانک دِمگنا.»
عیسی دستگیر بیین
47عیسیی حلا لاوَه کردرده که دسته ای راهک آرَسسنده. یهودا، ایگله اَ دونزده شاگرد اَوانش هدایت کَردَرده. اَ عیسی نزدیکی بامه تا اَوه ماچ بکره، 48امّا عیسی اَوِنه باته: «ای یهودا، آیا انسانه زا، ایگله ماچِنه تسلیم کردری؟» 49وختی عیسی پیروان بِزانسشانه چِه اتفاقی دگسر، باتشانه: «ای آقا، آما چاما شمشیران بَر آوَرام؟» 50و ایگله چَه شاگردان معبده پیله کاهن نوکرش شَمشیرنه بیزی و چَه راسَه گوششه بِبِریا. 51امّا عیسی باته: «اِم کاره مَکرا!» و اَ مردکه گوششه دس آسوندا و چَوه گوششه شفا بدایا. 52چاوَش عیسی، سران کاهنان و معبده نگهبانان فرماندان و شیخانی که چَوه کَتنه را آمییه بِنده نه، باتشه: «مگم از راهزنم که چماق و شمشیر نه چِمن پَشدَنه آمییران؟ 53هر روج معبدک شاما نه بِم، و منران دس نیزّم. امّا اِسا شاما وقته، تاریکی قوته وقته.»
پِطرُسه هاشا
54چاوَش اَوِشان بِکَتِه و معبده پیله کاهنه کییَه ببردشانه. پِطرُس دورِنَه چَوه پَشَدنه شییرده. 55اَ کییَه حیاطه وسطک، ایگله آتشی روشون به و جمعیتی آتَش دویَره نِشته بِنده. پِطرُس نی چَوان وَرک بنشت. 56اَدَمی، ایگله کنیزی پِطرُسش آتش روشناییک بینده و اَوه دیَشته و باتِشه: «اِم مَردَک نی اَوِنه به.» 57امّا پطرُسه هاشا بیزی و باتشه: «ای زلّی، اَوه آنزانم.» 58کملی پَش علوده نفری نی بامه و باتشه: «ته نی ایگله اَوانکش.» امّا پِطرُسه جوا بدا: «ای مردک، از اَوانک نییِم.» 59ای ساعت اِوَرده و علوده نفری نی بامه و تأکیدنش باته: «یقین دارم که اِم مردک نی اَوِنه به، چون اِمین جلیلیه.» 60امّا پِطرُسه جواو بدا: «ای مردک، از نِزانسرم چِه واتَری.» حلا پِطرُسه لاوَه کردرده که سوکوله بِخوانده. 61اَدَمی عیسی خداوند آگَردِس و پِطرُسه دیَشته، و پِطرُس چَوه لاوش ویر بوعرده که واتش بِه: «اُوری پیش از اِم که سوکوله بخوانیه، ته سُه را من هاشا کری.» 62پطرس بَرشه بَر و زار زار ببرمس.
عیسی مسخره بییَن
63اَوه‌ای که عیسی شان دویره کرده به، اَوشان بیزی و مسخره شان بکه. 64چَه چشم شان دِوَسه، واتردشانه: «اِسا غیبنه باج بینام کیه تِه زییَر؟» 65و پِر علوده دِشمانانی اَوشان بِدا.
عیسی محاکمۀ شورای یهوده پرانک
66وختی روج آبه، یهودیان قومه شیخان، یانی سران کاهنان و تورات معلمین، جلسه شان تشکیل بدا و عیسی شان بوعَرده چَوان ور. 67باتشانه: «آمانه باج، آیا تِه مسیح موعود اِسّش.» عیسی جواو بدا: «اگم باجم، چِمن لاوَه باور نکرا، 68و اگم شاماک آپرسم، چِمن جوابه ندیا. 69امّا چِمه پَش، انسانه زا وینا که خدا راسه دسه قوتک نِشته.» 70همبلنه باتشانه: «پس تِه خدا زایش؟» عیسی جواو بدا: «شاما باترانه که از اِسّم.» 71پس اَوان باتشانه: «دَ شاهدمان چیه رایه؟ آما چَوه اِشتن زوانک بشونسمانه.»
Currently Selected:
انجیل لوقا 22: TIT
Highlight
Share
ਕਾਪੀ।
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company
انجیل لوقا 22
22
یهودا خیانت
1بی خمیر مایه فَطیره عید که اَوِنه پِسَخَه عیدین واجنده نزدیک آبییرده، 2و سران کاهنان که معبده علما بنده و تورات معلمین ایگله راهی پَشَه گَرسَردنده که چنجوره عیسی بوکوشنده، چون مردمک ترسردنده. 3اَدَمی شیطانه دیشیا یهودای اِسْخَریوطی جِلدک که ایگله عیسی دونزده شاگردانک به. 4یهودا بِشه سران کاهنان و معبده نیگهبانان فرماندهان وَر و اَواننه لاوش بکه که چُنجوره عیسی چوان دس تَحویل بِدَیه. 5اَوه شاد ببنده و قرارشان بنا که اَوه پول آدَینده. 6یهودا نی راضی آبه و ایگله فرصتی پَشدنَه گرسردِه تا مردمه نینکی، عیسی چوان تسلیم بِکَره.
آخرین سور شاگردان نه
7بی خمیر مایه فَطیره عیده روجک که اَوک گَسِه پِسَخ عیده وَرَلی قربانی بِکَرنده، آرَسسا. 8عیسی، پِطرُس و یوحناش بخرسانسه، و اَوانش باته: «بِشا و پِسَخه عیده سوره چاما را تهیه بکرا تا بِخرام.» 9اَوان آپرسسه: «گَره کا تهیه بکرام؟» 10عیسی جواو آدا: «وقتی که شهر دِله دِشا، ایگله مَردکی وینا که اُ کوزه‌ای داره. چَه پشَدنه بِشا اَ کییَه ای که چَه دِله دیشی 11و اَ کییَه صاحابه نه باجا: ”چاما استاد واتشه: «میهمان خانه کارییِه تا پِسَخه عیده سوره چِمن شاگردانه وا بخَرم؟»“ 12اَ یکه بالا خانه ای شاما آمانه که همه‌ی وسایله داره. واره چِمن را تهیه بکرا.» 13اَوه بِشنده و همه چیشان اَجوره بینده که عیسی اَواننه واته به، و پِسَخه عیده راشان تهیه بکه.
14وقتی که سوره وقت آرَسس، عیسی سفره سَرک بِنِشت و حواریون نی اَوِنه بنشتنده. 15عیسی اَوانش باته: «چندم گوسَردِه چِمن عذاب ویندنه پَران، اِم پِسَخَه سوره شامانه بِخَرم. 16چون شامانه واترم که دَه اِم پسخه عیده سوره نِخَرِم تا اَدَمی که اِم سورِه حقیقیه معنی خدا پادشاهیک انجام بیبی.» 17چاوَش ایگله قَدَره اَکَتشه و شکرش بکه و باتشه: «اِمه بیگیرا و اِشتن میانک آبخشا. 18چون شامانه واترم که تا خدا پادشاهی آمرسه از دَ اِم انگور دارِه میوک آنخرم.» 19اَجوره نی زَه ایگله نان شی اَکته، و شکرش بکه و پاره بِکَردشه و اَوانش آدا و باتشه: «اِم چِمن بدنه که شاما واسِنه آدیم؛ اِم کاره چِمن ویر آوردنه را انجام بدیا.» 20اَجوره نی زه، عیسی سورَه پَش ایگله قدره ای اَکَتِه و باتشه: «اِم قدره، خدا تازه عهد نشانه اِسه، که چِمن خون نه مهر بی، خونی که شاما نجاته را اَرکرده بی. 21امّا بزانا اَ کَسی که من خیانت کره، منه سفر سرک نِشته. 22انسانه زا، اَجوره که چَرا مقدر بیه، شی، امّا وای بر اَ کسی که اَوه دشمنه تسلیم کره.» 23اَدَمی چَه شاگرده هَندیگرکشان آپرسس که کامین گِله گَه عیسی خیانت بکَره.
24شاگرده هندیگرنه بَحثی بکردشانه که چوان میانک کامین همانک پیله تره. 25عیسی اَواننش باته: «علوده قومه پادشاهان مردمه را اربابتی کرنده؛ و اَوه‌ای که چَوان حکم جیرکنده هنی اَواننه ”ولی نعمت “ واجِنده. 26امّا شاما ایزه مبا. پیله ترین شاما میانک گَه ویلی ترینان شوار بیبی و ارباب گه نوکری شوار بیبی. 27کامین پیله تره، اَ کسی که سفره سَرِک بنشه یا اَ کسی که خِدمَت بکره؟ بگم اَ کسی که سِفره سَرک نِشته پیله تَر نی؟ امّا اَز شاما میانک خادمه شوار اِسم.
28«شاما کسانیران که چِمن امتحان و سختییان دِله منه بران. 29پس اَجورَه که چِمن په پادشاهی حقش من آدیه، اَز نی شاما آدَیِم، 30تا شاما نی چِمن پادشاهی چِمن سفر سَرک منه بِخَرا و آخرا و تختان سَرک بِنِشا و خدا قومه دونزده قبیله را داوری بِکَراه.
31«ای شَمعون، ای شَمعون، دییَس شیطان گَوسرده شاما، اَجوره که گندم چوه پوشک جدا آکره، جدا بکره. 32امّا از اِشته رام دعا بکه تا اِشته ایمان از بین مشی. و وختی که توبر بکه، اِشته براران ایمانه قوت آدیی.» 33اَ جواوک باتشه: «ای آقا، از حاضرم هم تِنه زندان بیشیم و هم تِنه بِمَرم.» 34عیسی جواو بدا: «ای پِطرُس، تِنه واجم، که اُوری پیش اَز اِم که سوکوله بِخوانیه، من سُه را هاشا کَری و واجی من آنِزانی. 35چاوَش اَوانکش آپرسس: «آیا اَدمی که شامام بدون پول کیسه و کوله بار و پاقاب بِخِرسانسران، بگم چی ای محتاج ببران؟» شاگردان جواب بدا: «نه، هیچی.» 36پس اَوانش باته: «اِسا هر کی کیسه یا کوله بار داره، اَوه اَگیره و اگم شمشیر نداره، اِشتن خَلوعه بوخورشه و ایگله شمشیری بِخِره. 37چون اِم مقدسه نیویشته ان نویشته گه چِمن را اتفاق دِگِنه: ”اَو جنایتکاران دستَک حساب ببه.“ آها، اَ چیانی که چِمن درباره نویشته بییَه، اتفاق دِگِسرنده.» 38شاگردان باته: «ای خداوند، دیَس، آما یا دو گله شمشیر دارام.» عیسی اَوانش باته: «وَسِه!»
دعا زیتونه کوه سَرک
39چاوش عیسی بامه بَر و همیشه شوار، بشه زیتونه کوه طرفه را و چَه شاگردِه نی چَه پشدنه بِشنده. 40وختی آرَسسنده اَگا، عیسی اَوانش باته: «دعا بِکَراه تا امتحانان دِله دِمَگنا.» 41چاوَش عیسی ای کملی اَوانک دور آبه و زانوش بیزی، ایزش دعا بکه: 42«ای په، اگم رایره، اِم قدره منک دور آکه؛ امّا نه چِمن گَوسه، بلکم اِشته گوسه بیبی.» 43اَدمی ایگله فرشته‌ای آسماننه چوه را ظاهر آبه و اَوِش قوت آدا. 44پس چون سخته عذابک به، جدیَتِنَه دعاش بِکه، و چَه عرق خونه تِلَه شوار گِلِکِش تله کردرده. 45وختی چَه دعا اُجَرس عیسی بهشت و شاگردان وَر آگَردِس، بیندشه اَوه زِرک خون آشیینده. 46اَوانش باته: «چیه را خوتران؟ بیضا و دعا بِکَراه تا امتحانانک دِمگنا.»
عیسی دستگیر بیین
47عیسیی حلا لاوَه کردرده که دسته ای راهک آرَسسنده. یهودا، ایگله اَ دونزده شاگرد اَوانش هدایت کَردَرده. اَ عیسی نزدیکی بامه تا اَوه ماچ بکره، 48امّا عیسی اَوِنه باته: «ای یهودا، آیا انسانه زا، ایگله ماچِنه تسلیم کردری؟» 49وختی عیسی پیروان بِزانسشانه چِه اتفاقی دگسر، باتشانه: «ای آقا، آما چاما شمشیران بَر آوَرام؟» 50و ایگله چَه شاگردان معبده پیله کاهن نوکرش شَمشیرنه بیزی و چَه راسَه گوششه بِبِریا. 51امّا عیسی باته: «اِم کاره مَکرا!» و اَ مردکه گوششه دس آسوندا و چَوه گوششه شفا بدایا. 52چاوَش عیسی، سران کاهنان و معبده نگهبانان فرماندان و شیخانی که چَوه کَتنه را آمییه بِنده نه، باتشه: «مگم از راهزنم که چماق و شمشیر نه چِمن پَشدَنه آمییران؟ 53هر روج معبدک شاما نه بِم، و منران دس نیزّم. امّا اِسا شاما وقته، تاریکی قوته وقته.»
پِطرُسه هاشا
54چاوَش اَوِشان بِکَتِه و معبده پیله کاهنه کییَه ببردشانه. پِطرُس دورِنَه چَوه پَشَدنه شییرده. 55اَ کییَه حیاطه وسطک، ایگله آتشی روشون به و جمعیتی آتَش دویَره نِشته بِنده. پِطرُس نی چَوان وَرک بنشت. 56اَدَمی، ایگله کنیزی پِطرُسش آتش روشناییک بینده و اَوه دیَشته و باتِشه: «اِم مَردَک نی اَوِنه به.» 57امّا پطرُسه هاشا بیزی و باتشه: «ای زلّی، اَوه آنزانم.» 58کملی پَش علوده نفری نی بامه و باتشه: «ته نی ایگله اَوانکش.» امّا پِطرُسه جوا بدا: «ای مردک، از اَوانک نییِم.» 59ای ساعت اِوَرده و علوده نفری نی بامه و تأکیدنش باته: «یقین دارم که اِم مردک نی اَوِنه به، چون اِمین جلیلیه.» 60امّا پِطرُسه جواو بدا: «ای مردک، از نِزانسرم چِه واتَری.» حلا پِطرُسه لاوَه کردرده که سوکوله بِخوانده. 61اَدَمی عیسی خداوند آگَردِس و پِطرُسه دیَشته، و پِطرُس چَوه لاوش ویر بوعرده که واتش بِه: «اُوری پیش از اِم که سوکوله بخوانیه، ته سُه را من هاشا کری.» 62پطرس بَرشه بَر و زار زار ببرمس.
عیسی مسخره بییَن
63اَوه‌ای که عیسی شان دویره کرده به، اَوشان بیزی و مسخره شان بکه. 64چَه چشم شان دِوَسه، واتردشانه: «اِسا غیبنه باج بینام کیه تِه زییَر؟» 65و پِر علوده دِشمانانی اَوشان بِدا.
عیسی محاکمۀ شورای یهوده پرانک
66وختی روج آبه، یهودیان قومه شیخان، یانی سران کاهنان و تورات معلمین، جلسه شان تشکیل بدا و عیسی شان بوعَرده چَوان ور. 67باتشانه: «آمانه باج، آیا تِه مسیح موعود اِسّش.» عیسی جواو بدا: «اگم باجم، چِمن لاوَه باور نکرا، 68و اگم شاماک آپرسم، چِمن جوابه ندیا. 69امّا چِمه پَش، انسانه زا وینا که خدا راسه دسه قوتک نِشته.» 70همبلنه باتشانه: «پس تِه خدا زایش؟» عیسی جواو بدا: «شاما باترانه که از اِسّم.» 71پس اَوان باتشانه: «دَ شاهدمان چیه رایه؟ آما چَوه اِشتن زوانک بشونسمانه.»
Currently Selected:
:
Highlight
Share
ਕਾਪੀ।
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company