انجیل لوقا 19

زَکّای باجگیر

1عیسی شهر اریحا دِله بشه و شهرک اِوَردَرده. 2اَ گارک ثروتمندی به، چه نام زَکّا به، که باجگیران رئیس به. 3زکا رایِش به که بینه عیسی کیه، اَمّا جماعت پِر بینه واسنه و چه دِقَه بینه واسنه نتانسشه. 4چِمه واسنه، پَرانتر بیرویت و چَناره داری نه اَشه کفا تا عیسی بینه، چون عیسی اَ راه نه اِوردرده. 5وختی عیسی اَ یاگا آرسس، داره کفا دیشته و باتشه: «زکا، بِلِف بوره جیر چون رایمه اُوری اِشته کییک بندَرم.» 6زَکّا اَلَبحل جیرومه و شادی نه عیسیش بِبَرده اِشتن کییه. 7مردم وقتی اِمشان بینده، همه غرغرشان کردره و واتردشانه: «ایگله گناهکاری کییه میهمانی شیه.» 8امّا زَکّا یاگاک بهشت و عیسی خداوندنه باتشه: «چِمن آقا، اِسا چِمن نصف امواله فقیران میانَک آبخشم، و اَگم ناحقینه چی ای کَسی کِم اَرَکَتَه، چهار برابر اَوه آگاردانم.» 9عیسی زکانه باته: «اُوری نجات بامه اِم کییک، چون که اِم مردک نی ابراهیمه پیغمبره خوردنه. 10چون انسان زا آمییه تا عین آبییه آدَمان پیدا بِکَره و نجات بِدَیه.»

پادشاه و دَه نوکره مثال

11چون عیسی اورشلیمه نزدیکیک به کسانی را که اِم لاوشان اَشنَوسَردِنده، مثلیشی بیزی، چون اَوان ایزه زانسرده خدا پادشاهی هه موقعک آشکار آبی. 12پس عیسی باتشه: «ایگله نجیب زاده ای دورَه سرزمینی را بِشه که اَگاره امپراتوریک اِشتن پادشاهی مقامه اَرگیره و آگرده. 13اَمّا، اوّل دَه نفر اِشتن نوکرانِش صَص بِکه و هر کامینِش دَه گِله طلا سکه ای شی آدا و باتشه: ”تا چِمن آگردسنه موقع اِم پولنه تجارت بکرا.“ 14امّا اَ مردمی که قرار به چَوان را حکومت بکره، اَوِک متنفر بنده؛ اَوه چه پشدنه قاصدانی بخرسانسشانه اِم پیغامنه که: ”آما نگَمانه اِم شخص چاما را حُکم رانی بکره.“ 15اَمّا اَ مردک اِشتن پادشاهی مقامِش اَرکت و آگردس اِشتن ولایت. و چاوَش باتِشه اَ نوکرانی که اَوانِم سرمایه آدا، داد بکرا تا بزانم چَنده سودشان کرده. 16اوّلی بامه و باتشه: ”ای آقا، اِشته سکه، دَه گله سکه سودش آدییه.“ 17پادشاه باته: آفرین، ای چاکه نوکر! چون اِم ویلیه کارِک اَمین بش دَه گِله شهره حکومته ته دِرسمارم. 18دوّمین نفر نی بامه و باتشه: ”ای آقا، اِشته سکه پنچ گله سکه سودش آدییه.“ 19پس پادشاه اَوِنه نی باتشه: ”پنج گله شهره حکمرانی بکه.“ 20چاوَش اَدرین بامه و باتشه: ”ای آقا بفرما، اِمَه اِشته سکه! اوِمَه ایگله پارچه ای کی اَپیتا و نییام بداشتا. 21چون تک ترسسم، چون سختگیر مردکیش. اَ چی که نییَر نی، اَگیری، و اَ چی ای که کاشتَر نی، دورنی.“ 22پادشاه اَونه باتشه: ”ای بدکاره نوکر، ته، اِشته لاوَانه محکوم کرم تِه که زانسردره اَز سختگیرَه مردَکیم، اَ چی نییَم نی اَگیرم و اَ چی کاشتم نی دورنِم، 23پس چیه را چِمن پولر صرافر آنِدا تا چِمن آگردسنه موقع اَوه چَه سود نه اَرَگیرم؟“ 24اَدمی اَوانه که وا وِندَرسه بنده نه باتشه: ”سِکَه اِمک اَرگیرا وَ اَوه آدَیا اَ نوکری که ده گِله سکه داره.“ 25اَوِنه باتشانه: ”ای آقا، اَ که اِشتن ده گله سکه داره!“ 26پادشاه باته: ”بزانا هر کسی که داره، اَوه پِرتر آدییه بی؛ امّا اَ کسی که نداره، اَ چی ای که داره نی اَوِک اَرَکته بی. 27و امّا چِمن اَ دشمنان که نگوسردشانه اَز چَوان پادشاه بیبیم بوعَرا اِنگا و چِمن پَرانک سر آبرا.“‌»

عیسی اورشلیم دله دیشی

28ام لاوَانه پَش، عیسی چوان پَران اورشلیم طَرفه را راه دِگِس. 29وَختی به بِیت‌ فاجی و بِیت‌ عَنْیا اَ دِهانی که کوه زیتون نزدیکیک بنده آرَسِس، دو نفر اِشتن شاگردش اِشتن پرانتر بخرسانس و باتشه: 30«بِشا اَ دِهی که اِم پرانکه وقتی دِه دِله بِشِران ایگله خره کره ای واره دِوَسه وینا که تا اُوریجین روجِه هیچکسه اَوه دِنشته نی اَوه آکرا و اِنگا بوعرا. 31اگم کسی شاما کش آپرسس: ”چِه کَردرا “ باجا: ”خداوند اِمه لازم داره.“‌» 32پس اَ دو نفر که خرسانسه بییه بنده بشنده و همه چی اَجوره زه که عیسی واته به بیندشانه. 33و وَختی خَرَه کُره شانه آکَردَردیه، چه صاحابه آپَرسسه: «چیه را خَرَه کُره آکردَرا؟» 34جوابشان بدا: «خداوند اِمه لازم داره.» 35پس خره کُرشانه بوعردا عیسی وَر و چاوَش اِشتن خَلوشان خَرَه کُره سرک اَرنده و عیسی شان اَوک دنشانس. 36و ایزه که زَه عیسی شییرده، مردم، راشان اِشتن خلوعانه فَرش آکردرده. 37وختی عیسی زیتونه کوه اَشنوَیی نزدیکی آبه، چوه شاگرده همبلنه شادینه اَ معجزانی واسنه که ویندشان به خداشان ستایش کردرده، 38و واتردشانه: «مبارک بیبی اَ پادشاهی که خداونده نامِنه آیه! صلح و سلامتی آسمانک و جلال عرش برینک بیبی!» 39چند گله فَریسی فرقه علما که جماعته دِلَک بِنده عیسی نشان باته: «ای استاد، اِشته شاگردان را غیض بکه ساکت بیبینده!» 40عیسی جواو بدا: «بزانا اَگم اِمه ساکت آبینده، اِم سِگه جِرَع کرنده!» 41عیسی اورشلیمه نزدیک آبه و وقتی اَ شهرش دورنه بیند، بِبرَمس 42و باتشه: «ای کاش ته نی، اُوری تشخیص دِسّره که چی اِشته صلح و سلامتی باعث بی. امّا افسوس که اَوه اِشته چشمانک نویننده. 43روجانی آرسنده که اِشته دُشمنه اِشته حصاره پِشتک سنگر رَچ آکرنده و ته محاصره کرنده، و هر طرفینه تِه سخ دَینده؛ 44و ته تیکه پاره کرنده، هم ته و هم خوردنانی که اِشته دلکنده. و نَرزنده سِگی سِگه سرک بمانیه؛ چون اَ وقتی که خدا اِشته کمک را بامه تشخیص آنداره.»

عیسی معبد دلَک

45چاوَش عیسی دِشه معبد دِله و بازارمجش برکردننده، 46و اَواننه باتشه: «مقدسه نیویشته انک نیویشته بییه که ”چِمن کیه، دعا کیه بیبی“؛ امّا شاما اَوِران ”دزان لانه“ رَچ آکرده.»

47عیسی هر روج معبدک تعلیم دِسِشِه. سران کاهنان که معبده علما بنده و تورات معلمین و قوم یهوده شیخه رایشان به اَوه بوکوشنده، 48امّا کاری چَوان دَسِک بَنِرامه، چون مردم همه چَوه لاوَاننه پر خَش بنده.

Currently Selected:

انجیل لوقا 19: TIT

Highlight

ਕਾਪੀ।