YouVersion Logo
Search Icon

انجیل لوقا 18

18
سِمجه ویوَه‌ زلّی مثال
1عیسی اِشتن شاگردان را ایگله مَثَلیشی بوعَرده تا آمانه کِه اَوه گه زه همیشه دعا بکرنده و هرگز دلسرد مبینده. 2پس باتِشه: «ایگله شهری کی ایگله قاضی‌ ای بِه که نه خداک ترسسه، نه خَلقِک. 3اَ شهره کین ایگله ویوه زلّی بییا که دائماً چَه وَر شِسِیه و اَوِکِش آخاشته چَه حقه چَه دشمنک اَرگیره. 4قاضی تا ای مدت اَوِش توجه نِکه. امّا آخَرِ را اِشتنَش باته: ”هر چند که از خداک نترسم و مردمه نی اهمیتی آندَیم، 5اَمّا چون اِم ویوه زَلیه من آچکسا و ول آنکردریه، چَوه حقه اَرَگیرِم، تا اِشتن اِم شییَن آمیَنِنَه مَن دلو آمکریه!“‌» 6اَدمی عیسی خداوند باته: «بشنَوسرانه اِم بی انصافه قاضی چِه باته؟ 7آیا خدا اِشتن برگزیدیان که شو و روج چه درگاه دعا کَرنده چَوان داد آنرسه؟ آیا چَوان کمکه را پِر اَره آکره؟ 8شامانه واجم که اِم زودیان چَوان داد آرسه. امّا اَدَمی که انسان زا آیه، چند نفر تانه گِلِک بینه که واقعا ایمان دارنده؟
فَریسی و باجگیر مثال
9چاوَش اَ کسانی را که اِشتن صالح بییَنک خاطر جمع بِنده و علوده کسان تحقیر نه دییَشتَردنده را، اِم مَثلشه بوعَردا: 10«دو نفر بِشند معبد تا عبادت بکرنده، ایگله فریسی فرقه علماک، اَ دَرین باجگیر به. 11فَریسی بِندَرس و اِشتنَش اِنجوره دعا بِکه و باتشه: ”ای خدا، ته شکر کَرِم که اَدرین مَردمان شوار نییِم که زورِنَه پول اَرگیرم و ظالم بیبیم و زناکار بیبیم، حتی اِم باجگیر شوار نی نییم. 12هفتَک دُو را روجَه گیرم و هر چی که به دست آوَرم، چَه دَه‌یکه آدَیِم فقیران.“ 13اَما اَ باجگیر دورِک بِندَرس و حتی نِگوسَردشه اِشتن چشمنه آسمانه دییسه، بلکم اِشتن سینَش اَرکوسَرده و واتردشه: خدایا منِه گناهکاره رحم بِکه.“ 14شاما نه واجم که اِم فریسی عوض، اَ باجگیر بخشسه ببه، و بشه اِشتن کییه.چون هر کسی اِشتن کفا ببره، خوار بی و هر کسی اِشتن فروتن بکره، سربلند آبی.»
عیسی و خوردنان
15مردم حتی اِشتن کورپه خوردنان نی عیسی وَر آوَردردشانه تا چوان سر دَس اَنیه. شاگرده وقتی اِمشان بیند، مردمه راشان غیض بکه. 16امّا عیسی خوردنان اِشتن وَر داد بکردشه و باتشه: «بدا خردوخال چِمَن وَر باینده، چَوان پَرانه مَگیرا، چون خدا پادشاهی کسانی کینه که اِم خردنان شوار بیبینده. 17حقیقتا شامانه واجم، هر کس خدا پادشاهی خُردنی شوار قبول مَکره، هرگز چَه دله دینیشی.»
ثروتمنده رئیس
18ایگله یهودیان رئیسان عیسیکش آپرسس: «ای چاکه استاد، از چه بکرم تا اَبدی زندگی وارث بیبیم؟» 19عیسی اَوِک آپرسس: «چیه را منه چاک واتَری؟ هیچکس خدا غیراز چاک نی. 20احکامه زانی: زنا مکه، قتل مکه، دزی مکه، دوریه شهادت مده، اِشته پییر و مار احترام بِنه.» 21اَ مردکه جواو بدا: «خوردنه تینَم تا اِسا همه‌ی اِم کارِم انجام دیینده.» 22عیسی وختی اِمش بشنَوِس، باتشه: «هَلا ای چی کم داری؛ هر چی داری بوخروش و چَه پوله فقیران میانک آبخش، که آسمانک گنج داری. اَدَمی بوره و مَنک پیروی بکه.» 23امّا اَ مردک وقتی اِمِش بشنوس، خیلی ناراحت آبه، چون پِرش ثروت داشته. 24عیسی اَوِه دیشته و باتشه: «چه چَتینه که ایگله ثروتمندی بتانه خدا پادشاهی دِلَه بیشی! 25دَوَع اِوَردن دَرزِنه خوله نه آسان تَره تا ایگله ثروتمنده آدمی بتانه خدا پادشاهی دِله بیشی.»
26اَوانی که اِمشان بشنوس، آپرسسشانه: «پس کی تانه نجات پیدا بکره؟» 27عیسی باته: «اَ چی که انسانه را غیر ممکنه، خدا را ممکنه.» 28پِطرُسِه باتِه: «دییَس، آما چاما کییه و زندگی وِل آکرده، تا تِک پیروی بِکَرام.» 29عیسی اَوانه باته: «حقیقتا، شامانه واترم، کسی نی که اِشتن کییه یا زن یا براران یا اِشتن پییر و مار یا خوردنان خدا پادشاهی واسِنه ترک بکره، 30و هم دنیاک چندین برابر اَوه به دس موعره، و اَ دنیا کین زندگی اَبدی نی چَوه کین مبی.»
عیسی سومین پیشگویی اِشتن مَردنه درباره
31چاوَش عیسی اَ دونزده شاگردش داد بکه کناریکی و اَوانش باته: «اِسا اورشلیمه طرفه را شام. اَگارِک هر چی که پیغمبره انسان زا درباره شان نیویشته، اتفاق دِگنه. 32چون اَوه غیر یهودیان تسلیم کَرنده و اَوه مسخره کرنده و اَوه بی حرمتی کرنده و چه سَرک چاف آشانِنده. 33و چَوه پَش که اَوشان شلاق بیزی اَوه کوشنده امّا اَ سُومین روجک زنده آبی.» 34امّا چه شاگرده هیچی شان درک نکردرده. چه لاوَان معنی اَوانک نویّن به نزانسردشانه که عیسی چیه درباره لاوع کردر.
کوره گدایی شفا
35وقتی اَریحا شهره نزدیکی آرَسسنده، کوره مردکی راه وَرِک نشته به و گداییش کردرده. 36ایزه که زه اَ گدا مردم صَصش بشنَوِس که اَگاردنه اِوَردَردِنده، آپرسسشه: «یا چه خبره؟» 37اَوِنشان باتِه: «عیسای ناصری یاردِنه اِوَردر.» 38اَوه جِرَع کردن کردنه باتِه: «ای عیسی، ای داوود پادشا زا، من رحم بکه!» 39کسانی که پَرانتر شییردنده، چَوه راشان غیض بکه و باتشانه صَصِر بِبِر. امّا اَ پِر تر جِرَش کردرده که: «ای داووده پادشا زا، من رحم بکه!» 40اَدمی عیسی بندرس و دستورش بدا اَ مردکه چوه وَر بوعرنده. وقتی پَران بامه، عیسی اَوک آپرسس: 41«چِر گه اِشته را بکرم؟» اَ کوره مردکه باته: «ای آقا، رایمه بینِم.» 42عیسی اَونه باتِه: «اِشته چَشمه بینِنده! اِشته ایمانه تِش شفاه دییش.» 43هَ لحظه اَ کوره مردک چَشمه تانسشانه بیننده و اَجوره که خداش شکر کردرده، عیسی پَشدنه راه بشه. وقتی مردم اِمشان بینده، هَمبلنه خداشان شکر بکه.

Currently Selected:

انجیل لوقا 18: TIT

Highlight

Share

ਕਾਪੀ।

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in