انجیل لوقا 17
17
گناهه وسوسه بییَن
1عیسی اِشتن شاگردانش باته: «وسوسک نیبی دِوَشتن، امّا وای به حال اَ کسی که وسوسه باعث بیبی. 2چَه را چاکتره که ایگله پیله آسیا سِگی اِشتن گردنه دِوَنده و اِشتن دَریا تانِک دِرنه، تا اِم که باعث بیبی ایگله اِم ویلیانک گناه بکرنده. 3پس اِشتن ویراجین ببا. اگم اِشته برا، اِشته حقک گناه بکره، اَوِه توبیخ بکه، اگم توبش بکه، اَوه ببخش. 4اگم ای روجک هفت را اِشته حقک گناه بکره، هر صَفَر بایه اِشته وَر و باجه ”توبه کرم“ ته گه اَوه ببخشی.»
5حواریون، عیسی خداونده نَشان باته: «چاما ایمانِه پِر آکه!» 6عیسی خداوند باتشه: «اگم شاما ایگله ویلّییَه خردله دانَه قدر ایمان داشته رانه، تانسِرانه اِم توته دارِنه باجا که ریشه نه برا و دریا دِلَک کاشته بِبَش، وَ اَ دارَه شاما دستوره اطاعت کریه. 7شاما دِلَک کیه که چَوه نوکر یته کرینه و پَسّه چارنینه صحراک آگرده، اَونه باجه: بوره سفر سرک، بِنِش و بخه؟ 8مگم نواجا: ”اول چِمن سوره رَچ آکه و مَنک پذیرایی بکه تا بِخَرم و آخَرم، چاوَش ته بخه و آخه“؟ 9آیا چِمه واسنه که چه نوکر چَه فرمانش انجام دییه اَوک تشکر کره؟ 10اِنجوره نی وختی شاما، اَ چی ای شاما فرمانشان دییه، انجام بدیا، باجا: ”آما بی لیاقته نوکرانی اِسمان فقط چاما وظیفه مان انجام دییه.“»
11عیسی ایزه که شییرده اورشلیم شهره را، جلیل و سامره ناحیه مرزک اِوَردرده. 12وقتی ایگله دهی آرسس، اَگارک دَه گله جزامی اَوشان بینده. اَوه دور بندَرسندِه 13و بلند صصنه باتشانه: «ای عسیی، ای استاد، آما رحم بکه.» 14وقتی عیسی اَوش بیندنده اَوانش باته: «بِشا و اِشتن کاهنان آمانا.» وقتی اَوه شییردنده چَوان جزام چاک آبییرده. 15ایگله اَ جُزامیانک وختی بیندشه که شفا اَرَکتشه، اَجوره که بِلنده صصنش خداش شکر کَردرده، آگَردس عیسی وَر 16و عیسی پا دگس و اَوِکش تشکر بکه. اَ جذامی سامر اهالیک به که یهودیان اَوانکشان خَش نامسِه. 17عیسی باته: «مگم اَ دَه نفر همه چاک آنبنده؟ پس اَ نُه نفر کارنده؟ 18مگم اِم خَلکه غِیراض کسی نبه که آگَرده و خدا شکر بکَره؟» 19پس عیسی اَ مردکنَش باته: «بیز و بشه، اِشته ایمانه تِش شفا دیش.»
خدا پادشاهی آمییَن
20ای روج بعضی از فریسی فرقه علما عیسی کشان آپَرسس: «خدا پادشاهی کِینی آیه؟» عیسی جواب آدا: «خدا پادشاهی جوری نایه که شاما بتانا ویندَن، 21و کسی نواجه که اِمگاریه یا اَگاریه، چون خدا پادشاهی شاما میانکه.» 22چاوَش اِشتن شاگردان نَش باته: «زمانی آرَسه که ناجَه دارا حتی ای روج را بییه انسانه زا بینا، و نیوینا. 23مردم شامانه واجنده: ”اَ اِنگاریه،“ یا ”اَ اَگاریه.“ شاما چوان پَشه مشا. 24چون اَجوره که اِلدِرم ای لحظک زنه آسمانه اِم سر تا اَ سره روشون آکره، انسانه زا نی اَ روجِک که گه بایه ایزه بی. 25امّا اَ اول گه پر دردان توع بوعَره و اِم نسله مردم اَوه رد آکرنده. 26انسان زا زمان نوح پیغمبره زمان شوار بی. 27مردمه خَرده و آخرده و زنشان برده و شو شسنده تا اَ روجی که نوح دِشه کشتی دِلَه. اَدمی سیل بامه و همش نابود بکردنده. 28ایزه نی لوطه زمان شوار بی. مردمه خَرده و آخرده خرسشانه و خورتشانه و کاشتشانه و کارشان کرده، کییه شان رچ آکرده. 29امّا اَ روجی که لوط سدوم شهرک برامه بر، آتش و گوگرد آسماننه بوارس و همَش نابود بکردنده. 30روجی که انسان زا ظهور بکره اَ روجان شوار بی. 31اَ روجانک، کسی که اِشتن کییَه بَانکه و چه اَساس کییه دِلَکه چوان اَکتنه را مایِه جیر. اَجوره کسی نی که بجارکه آمَگَرده کیه. 32ویر بوعَرا لوط زَنَر سر چِه بلایی بامه! 33هر کسی اِشتن جانه نجات دییَنه را تقلا کره، اَوه از دست دیه، امّا هر کسی اِشتن جان فدا بکره، اَوه نجات دَییه. 34ایزه بزانا اَ شَوک دو نفری که ای یاگاک خُتَنده اییه برنده و اَدَرین مانه. 35دو گِله زلّی که هندیگرنه گندمه دَسَه آسیا کرنده، اییه بَرنده و اَدَریننه مانیه. 36دو گله مردکی که هندیگرنه بجارک کار کَردَرنده، اییه بَرنده و اَدَرین مانه. 37شاگردان عیسیک آپرسس: «کا بَرده بینده، ای عیسی خداوند؟» عیسی باته: «هر یاگاک که لاشه ای بیبی، لاشخوره اَگا بیدا آبینده!»
Currently Selected:
انجیل لوقا 17: TIT
Highlight
Share
ਕਾਪੀ।
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company
انجیل لوقا 17
17
گناهه وسوسه بییَن
1عیسی اِشتن شاگردانش باته: «وسوسک نیبی دِوَشتن، امّا وای به حال اَ کسی که وسوسه باعث بیبی. 2چَه را چاکتره که ایگله پیله آسیا سِگی اِشتن گردنه دِوَنده و اِشتن دَریا تانِک دِرنه، تا اِم که باعث بیبی ایگله اِم ویلیانک گناه بکرنده. 3پس اِشتن ویراجین ببا. اگم اِشته برا، اِشته حقک گناه بکره، اَوِه توبیخ بکه، اگم توبش بکه، اَوه ببخش. 4اگم ای روجک هفت را اِشته حقک گناه بکره، هر صَفَر بایه اِشته وَر و باجه ”توبه کرم“ ته گه اَوه ببخشی.»
5حواریون، عیسی خداونده نَشان باته: «چاما ایمانِه پِر آکه!» 6عیسی خداوند باتشه: «اگم شاما ایگله ویلّییَه خردله دانَه قدر ایمان داشته رانه، تانسِرانه اِم توته دارِنه باجا که ریشه نه برا و دریا دِلَک کاشته بِبَش، وَ اَ دارَه شاما دستوره اطاعت کریه. 7شاما دِلَک کیه که چَوه نوکر یته کرینه و پَسّه چارنینه صحراک آگرده، اَونه باجه: بوره سفر سرک، بِنِش و بخه؟ 8مگم نواجا: ”اول چِمن سوره رَچ آکه و مَنک پذیرایی بکه تا بِخَرم و آخَرم، چاوَش ته بخه و آخه“؟ 9آیا چِمه واسنه که چه نوکر چَه فرمانش انجام دییه اَوک تشکر کره؟ 10اِنجوره نی وختی شاما، اَ چی ای شاما فرمانشان دییه، انجام بدیا، باجا: ”آما بی لیاقته نوکرانی اِسمان فقط چاما وظیفه مان انجام دییه.“»
11عیسی ایزه که شییرده اورشلیم شهره را، جلیل و سامره ناحیه مرزک اِوَردرده. 12وقتی ایگله دهی آرسس، اَگارک دَه گله جزامی اَوشان بینده. اَوه دور بندَرسندِه 13و بلند صصنه باتشانه: «ای عسیی، ای استاد، آما رحم بکه.» 14وقتی عیسی اَوش بیندنده اَوانش باته: «بِشا و اِشتن کاهنان آمانا.» وقتی اَوه شییردنده چَوان جزام چاک آبییرده. 15ایگله اَ جُزامیانک وختی بیندشه که شفا اَرَکتشه، اَجوره که بِلنده صصنش خداش شکر کَردرده، آگَردس عیسی وَر 16و عیسی پا دگس و اَوِکش تشکر بکه. اَ جذامی سامر اهالیک به که یهودیان اَوانکشان خَش نامسِه. 17عیسی باته: «مگم اَ دَه نفر همه چاک آنبنده؟ پس اَ نُه نفر کارنده؟ 18مگم اِم خَلکه غِیراض کسی نبه که آگَرده و خدا شکر بکَره؟» 19پس عیسی اَ مردکنَش باته: «بیز و بشه، اِشته ایمانه تِش شفا دیش.»
خدا پادشاهی آمییَن
20ای روج بعضی از فریسی فرقه علما عیسی کشان آپَرسس: «خدا پادشاهی کِینی آیه؟» عیسی جواب آدا: «خدا پادشاهی جوری نایه که شاما بتانا ویندَن، 21و کسی نواجه که اِمگاریه یا اَگاریه، چون خدا پادشاهی شاما میانکه.» 22چاوَش اِشتن شاگردان نَش باته: «زمانی آرَسه که ناجَه دارا حتی ای روج را بییه انسانه زا بینا، و نیوینا. 23مردم شامانه واجنده: ”اَ اِنگاریه،“ یا ”اَ اَگاریه.“ شاما چوان پَشه مشا. 24چون اَجوره که اِلدِرم ای لحظک زنه آسمانه اِم سر تا اَ سره روشون آکره، انسانه زا نی اَ روجِک که گه بایه ایزه بی. 25امّا اَ اول گه پر دردان توع بوعَره و اِم نسله مردم اَوه رد آکرنده. 26انسان زا زمان نوح پیغمبره زمان شوار بی. 27مردمه خَرده و آخرده و زنشان برده و شو شسنده تا اَ روجی که نوح دِشه کشتی دِلَه. اَدمی سیل بامه و همش نابود بکردنده. 28ایزه نی لوطه زمان شوار بی. مردمه خَرده و آخرده خرسشانه و خورتشانه و کاشتشانه و کارشان کرده، کییه شان رچ آکرده. 29امّا اَ روجی که لوط سدوم شهرک برامه بر، آتش و گوگرد آسماننه بوارس و همَش نابود بکردنده. 30روجی که انسان زا ظهور بکره اَ روجان شوار بی. 31اَ روجانک، کسی که اِشتن کییَه بَانکه و چه اَساس کییه دِلَکه چوان اَکتنه را مایِه جیر. اَجوره کسی نی که بجارکه آمَگَرده کیه. 32ویر بوعَرا لوط زَنَر سر چِه بلایی بامه! 33هر کسی اِشتن جانه نجات دییَنه را تقلا کره، اَوه از دست دیه، امّا هر کسی اِشتن جان فدا بکره، اَوه نجات دَییه. 34ایزه بزانا اَ شَوک دو نفری که ای یاگاک خُتَنده اییه برنده و اَدَرین مانه. 35دو گِله زلّی که هندیگرنه گندمه دَسَه آسیا کرنده، اییه بَرنده و اَدَریننه مانیه. 36دو گله مردکی که هندیگرنه بجارک کار کَردَرنده، اییه بَرنده و اَدَرین مانه. 37شاگردان عیسیک آپرسس: «کا بَرده بینده، ای عیسی خداوند؟» عیسی باته: «هر یاگاک که لاشه ای بیبی، لاشخوره اَگا بیدا آبینده!»
Currently Selected:
:
Highlight
Share
ਕਾਪੀ।
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company