انجیل لوقا 16
16
زرنگه مباشر
1اَدَمی عیسی اِشتن شاگردانَش باتِه: «ایگله ثروتمنده مَردکی به که ایگِله مباشرشی داشته. اَوشان خبر بدا که اِشته مباشر اِشته امواله هیچ بَرکردر. 2اَ ثروتمنده مردک اَوش داد بکه و آپرسسشه: ”اِم لاوَه چینده که اِشته پَشدنه اَشنوسرم؟ اِشته حسابه پَس آده دَ نتانی چِمن مباشر بییَن“
3مباشر اِشتنش فکر بکه: ”چِه بِکرم؟ ارباب رایِشه من کارک برکره. دَه قوّت نِدارم خِلِک بزنم و گدایی کین تور اَگنم. 4اها بزانسمه گه چه بکَرم که وختی مَنشان کارک برکردِم پِرّه آدمانی بیبینده تا مَن اِشتن کییه انک راه بدَیندِه.“ 5بَس، اِشتنش اربابه قرضاره ایگله ایگله داد بِکردنده. اوّلیکِش آپَرسس: ته چَنده چِمن اربابه قرضارش؟ “ 6اَ مردکه جواب بدا: ”صد چَلَگ زیتونَه روعَن.“ مباشره باته: ”بیگی، اِم اِشته حساب. بِنِش چَوه عوض بینیوس پنجاه چَلَک بلف!“ 7چاوش دوّمیکش آپَرسس: ”تِه چنده قرضارش؟“ جوابش بدا: ”صد خروار گندم.“ اَونَشین باته: ”بیگی، اِم اِشته حساب. چَوه عوض بینیوس هشتاد خروار!“
8اَ ارباب، هوقَه بازه مباشر زیرنگی واسنه اَوکش تعریف بکه، چون بی ایمانه مردم اِشتن رابطه‌انک و کارانک خلکنه، خدا شناسه آدمانک زیرنگ ترنده. 9دنیا مال پِر بَده راهانک مصرف بی. امّا اَز شاما نه واجِم که اَوه درست استفاده بِکرا و شاما را رفقانی بیدو آگیرا. اَدمی که شاما ثروت اُوجره، آخرتِک کییه ای بدارا.
10«اَ کسی که ویلیه کارانک اَمین بیبی، پیله کارانک نی اَمین بی، و اگم اِم ویلیه کارانک اَمین مبی، پیله کارانک نی اَمین نیبی. 11پس اَگم شاما دنیا مالک اَمین مبا، کیه که شاما اعتماد کره، اَ حقیقیه ماله شاما درسماره؟ 12و اگم خلکه مالک اَمین مَبا، کیه که شاما اشتن ماله شاما آدَییه؟ 13هیچ نوکَری نتانه دو گله اربابه خِدمَت بکَره، چون یا ایِکش بَد آیه و اَدرینه محبت کَره یا اییِه دل دوَنده و اَدَرینه اهمیت آنِدَیه. شاما نتانا هم خدا بنده ببا و هم پوله بنده.»
شریعت و خدا پادشاهی
14فَریسی فِرقَه علما چون پولنه خَش بنده وقتی اِم لاوشان بشنوس، عیسی شان مسخره بکه. 15عیسی اَواننه باته: «شاما کسانی ران که اِشتن مردمه وَرک صالح آمانا، امّا خدا شاما دِلِک خبر داره. اَ چی ای که مردم نظرک با ارزشه خدا نظرک هیچ چیه.
16تا یحیی تعمید دهنده زمان، تورات و پیامبران نیویشته شاما راهنما بنده. چَوه پش خدا پادشاهی خَبر اعلام ببه و مردم همبلنه رایشانه زورنه چَه دِله دیشینده. 17امّا راحت تره که آسمان و زمین از بین بیشی تا اِم که ایگله نقطه توراتک کم آبی. 18«هر کسی اِشتن زنر طلاق بدَیه و عَلوده زَلّی اینه ویو بکره زناش کَرده، و هر مردکی که اَ طلاق اَرَکته زلّی نه وِیوه بکره زناش کَرده.»
ارباب و ایلعازَر
19عیسی باته: «ایگله ثرتمنده مردکی اِسبه که چاکه خلوع و گران خلوع دکردشه و هر روج پِر خوش گذرانیش کَرده. 20چَوه کییه بَره پرانکشان ایگله گدایی نسِه که چَوه نام ایلعازر به و چَوه جان همه زخمی به. 21ایلعازَره ناجَه داشته که اَ ثرتمنده مردکِه سفره پَسمانده غذاک، اِشتن ترنه سیر آکره. حتی سِبه نی آمِسِنده و ایلعازَره زخمشان آلوشتنده. 22ای روج، اَ گداکر بِمَرده و فرشته بامنده اَشان ببرده ابراهیم پیغمبره ور. اَ ثروتمنده مردکین بِمَرده و اَوِشانین دِخَشارد. 23اَ که مَردان دنیاکش عذاب کشسرده، دورِنَش ابراهیم پیغمبرش بینده که ایلعازرین چَه وَرک وِندَرسه به. 24پس جِرَش بکه و باتشه: «ای چِمن په ابراهیم، من رحم بکه. ایلعازره بخرسان بایه یا تا اِشتن اَنگُشته توکه اُوک بزنه و چِمن زوانه تَر آکره چون از اِم آتشه دِلَک عذاب کَشسَرم.“ 25امّا ابراهیمه اَوِنه باته: ”ای خوردَن، ویر بوعَر اَدمی که زنده بش هر چی چاکه چی به اِشته کین به، و بد چییه همه ایلعازر کین بنده. اِسا اَ اِنگارک آسایشکه و ته عذابکش. 26چِمه غیراض ایگله پیله دره ای چاما میانه جِداییش دِرَنده. ایزه که نه، اِنگاره آدَمه تاننده باینده اَدیم، نه اگاره کینه تاننده باینده اِم دیم.“ 27اَ ثروتمنده مردکه باته: ”ای ابراهیم پیغمبر، ای چِمن په، ته مندت کَرم که ایلعازره بِخِرسانی چِمن پییر کییه، 28چون از پنج گله برا دارم. اَوان خبردار بکره، مبادا اَوه این باینده اِم عذابه یاگاک.“ 29امّا ابراهیمه باته: ”اَوه موسی و پیامبران دارنده، چَوان لاوَان گوش آکرنده.“ 30اَ ثروتمنده مردکه جواب بدا: ”نه، ای ابراهیم ای چاما په، اَگم کسی مردَان وَرنه بیشی چوان وَر، اَوه توبه کرنده.“ 31ابراهیمه باته: ”اگم کسانی موسی و پیامبران لاوَان گوش آمکرنده، حتی اگم کسی مردنه پش زنده آبی، هنی باور نکرنده.“»
Currently Selected:
انجیل لوقا 16: TIT
Highlight
Share
ਕਾਪੀ।
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company
انجیل لوقا 16
16
زرنگه مباشر
1اَدَمی عیسی اِشتن شاگردانَش باتِه: «ایگله ثروتمنده مَردکی به که ایگِله مباشرشی داشته. اَوشان خبر بدا که اِشته مباشر اِشته امواله هیچ بَرکردر. 2اَ ثروتمنده مردک اَوش داد بکه و آپرسسشه: ”اِم لاوَه چینده که اِشته پَشدنه اَشنوسرم؟ اِشته حسابه پَس آده دَ نتانی چِمن مباشر بییَن“
3مباشر اِشتنش فکر بکه: ”چِه بِکرم؟ ارباب رایِشه من کارک برکره. دَه قوّت نِدارم خِلِک بزنم و گدایی کین تور اَگنم. 4اها بزانسمه گه چه بکَرم که وختی مَنشان کارک برکردِم پِرّه آدمانی بیبینده تا مَن اِشتن کییه انک راه بدَیندِه.“ 5بَس، اِشتنش اربابه قرضاره ایگله ایگله داد بِکردنده. اوّلیکِش آپَرسس: ته چَنده چِمن اربابه قرضارش؟ “ 6اَ مردکه جواب بدا: ”صد چَلَگ زیتونَه روعَن.“ مباشره باته: ”بیگی، اِم اِشته حساب. بِنِش چَوه عوض بینیوس پنجاه چَلَک بلف!“ 7چاوش دوّمیکش آپَرسس: ”تِه چنده قرضارش؟“ جوابش بدا: ”صد خروار گندم.“ اَونَشین باته: ”بیگی، اِم اِشته حساب. چَوه عوض بینیوس هشتاد خروار!“
8اَ ارباب، هوقَه بازه مباشر زیرنگی واسنه اَوکش تعریف بکه، چون بی ایمانه مردم اِشتن رابطه‌انک و کارانک خلکنه، خدا شناسه آدمانک زیرنگ ترنده. 9دنیا مال پِر بَده راهانک مصرف بی. امّا اَز شاما نه واجِم که اَوه درست استفاده بِکرا و شاما را رفقانی بیدو آگیرا. اَدمی که شاما ثروت اُوجره، آخرتِک کییه ای بدارا.
10«اَ کسی که ویلیه کارانک اَمین بیبی، پیله کارانک نی اَمین بی، و اگم اِم ویلیه کارانک اَمین مبی، پیله کارانک نی اَمین نیبی. 11پس اَگم شاما دنیا مالک اَمین مبا، کیه که شاما اعتماد کره، اَ حقیقیه ماله شاما درسماره؟ 12و اگم خلکه مالک اَمین مَبا، کیه که شاما اشتن ماله شاما آدَییه؟ 13هیچ نوکَری نتانه دو گله اربابه خِدمَت بکَره، چون یا ایِکش بَد آیه و اَدرینه محبت کَره یا اییِه دل دوَنده و اَدَرینه اهمیت آنِدَیه. شاما نتانا هم خدا بنده ببا و هم پوله بنده.»
شریعت و خدا پادشاهی
14فَریسی فِرقَه علما چون پولنه خَش بنده وقتی اِم لاوشان بشنوس، عیسی شان مسخره بکه. 15عیسی اَواننه باته: «شاما کسانی ران که اِشتن مردمه وَرک صالح آمانا، امّا خدا شاما دِلِک خبر داره. اَ چی ای که مردم نظرک با ارزشه خدا نظرک هیچ چیه.
16تا یحیی تعمید دهنده زمان، تورات و پیامبران نیویشته شاما راهنما بنده. چَوه پش خدا پادشاهی خَبر اعلام ببه و مردم همبلنه رایشانه زورنه چَه دِله دیشینده. 17امّا راحت تره که آسمان و زمین از بین بیشی تا اِم که ایگله نقطه توراتک کم آبی. 18«هر کسی اِشتن زنر طلاق بدَیه و عَلوده زَلّی اینه ویو بکره زناش کَرده، و هر مردکی که اَ طلاق اَرَکته زلّی نه وِیوه بکره زناش کَرده.»
ارباب و ایلعازَر
19عیسی باته: «ایگله ثرتمنده مردکی اِسبه که چاکه خلوع و گران خلوع دکردشه و هر روج پِر خوش گذرانیش کَرده. 20چَوه کییه بَره پرانکشان ایگله گدایی نسِه که چَوه نام ایلعازر به و چَوه جان همه زخمی به. 21ایلعازَره ناجَه داشته که اَ ثرتمنده مردکِه سفره پَسمانده غذاک، اِشتن ترنه سیر آکره. حتی سِبه نی آمِسِنده و ایلعازَره زخمشان آلوشتنده. 22ای روج، اَ گداکر بِمَرده و فرشته بامنده اَشان ببرده ابراهیم پیغمبره ور. اَ ثروتمنده مردکین بِمَرده و اَوِشانین دِخَشارد. 23اَ که مَردان دنیاکش عذاب کشسرده، دورِنَش ابراهیم پیغمبرش بینده که ایلعازرین چَه وَرک وِندَرسه به. 24پس جِرَش بکه و باتشه: «ای چِمن په ابراهیم، من رحم بکه. ایلعازره بخرسان بایه یا تا اِشتن اَنگُشته توکه اُوک بزنه و چِمن زوانه تَر آکره چون از اِم آتشه دِلَک عذاب کَشسَرم.“ 25امّا ابراهیمه اَوِنه باته: ”ای خوردَن، ویر بوعَر اَدمی که زنده بش هر چی چاکه چی به اِشته کین به، و بد چییه همه ایلعازر کین بنده. اِسا اَ اِنگارک آسایشکه و ته عذابکش. 26چِمه غیراض ایگله پیله دره ای چاما میانه جِداییش دِرَنده. ایزه که نه، اِنگاره آدَمه تاننده باینده اَدیم، نه اگاره کینه تاننده باینده اِم دیم.“ 27اَ ثروتمنده مردکه باته: ”ای ابراهیم پیغمبر، ای چِمن په، ته مندت کَرم که ایلعازره بِخِرسانی چِمن پییر کییه، 28چون از پنج گله برا دارم. اَوان خبردار بکره، مبادا اَوه این باینده اِم عذابه یاگاک.“ 29امّا ابراهیمه باته: ”اَوه موسی و پیامبران دارنده، چَوان لاوَان گوش آکرنده.“ 30اَ ثروتمنده مردکه جواب بدا: ”نه، ای ابراهیم ای چاما په، اَگم کسی مردَان وَرنه بیشی چوان وَر، اَوه توبه کرنده.“ 31ابراهیمه باته: ”اگم کسانی موسی و پیامبران لاوَان گوش آمکرنده، حتی اگم کسی مردنه پش زنده آبی، هنی باور نکرنده.“»
Currently Selected:
:
Highlight
Share
ਕਾਪੀ।
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company