انجیل یوحنا 13
13
عیسی شاگردان لنگه شوره
1پِسَخ عیده پرانتر، عیسی زانسرده که چه وقت آرسه تا اِم دنیا نه بیشی پییر ور، اِشتن شاگردانه که اِم دنیاک اَوانه خَش به، تا آخر را محبتش بکردنده.
2سور وقت بِه. ابلیس پرانتر یهودای اِسْخَریوطی، شَمعون زا دِلِکش، درنده که عیسی دشمنه تسلیم بکره. 3عیسی که زانسِشه په همه چیش چَه دس درسمارده، و خدا وَرنه آمییه و آگرده چوه وَر، 4سور سرک بهشت و اِشتن اَباش برآورد و حوله ای اَکتشه، دوستشه اِشتن کمرک. 5چاوش لگن دِلَک اُوش دکه و شاگردان پاچش بوشوسنده و اَ حوله ای نه که دوستش به اِشتن کمرک خشکش آکردنده. 6وختی شَمعون پِطرُس نوبت آرَسِس، پطرس عیسی نه باتشه: «آقا، ته رایره چِمن پاچه بشوری؟» 7عیسی جواو بدا: «اِسا اَ کاری که کرم نتانی فَهمسن، امّا چاوش زانی.» 8پِطرُسه عیسی نه باته: «چِمن پاچان هرگز نوشوری!» عیسی جواو بدا: «اگم ته مشورم چاما رابطه قطع بی.» 9شمعون پِطرُسه باته: «آقا، نه فقط چِمن پاچه هان، بلکم چِمن دسان و کله نی بوشور!» 10عیسی جواو بدا: «اَ کسی که حمامش کرده، سرتا پا تمیزه و شوسنه احتیاج نداره، چوه لنگان غیراز. شاماپاک اسران نه همه گِله.» 11چون عیسی زانسِشه کی اَوه دشمنه تسلیم کره، چِمه واسنه به باتشه: «شاما همه پاک نیران.»
12بعد از اِم که عیسی شاگردان پاچه هانش بوشوسنده، اِشتن اَباش دکه و هنی سوره سفره سرک بنشت. اَدمی اَوانکش آپرسس: «بزانسرانه چه کاری شاما رام بکه؟ 13شاما من استاد و آقا داد کرا و درست نی واجا، چون ایزه اِسم. 14اگم از که شاما آقا و شاما استادم شاما لنگهم بوشوسنده، شاما نی گه هندیگر لنگان بوشورا. 15از اِم کار نه، شامام آمانس تا شاما نی اَجوره زه رفتار بِکَراه که از شامانه رفتارم بکه. 16حقیقتا، شامانه واجم، نه نوکر اِشتن اربابک پیله تره، نه خرسانار اِشتن خرسانارک. 17اِسا که اِمان زانسرا، خَسه شاما ببا اگم اَوان انجام بدیا.
18«اَ چی که واترم شاما همان درباره نی. از اَوانی که انتخابم کردنده، آزانم. امّا اِم مقدسه نیویشته هان نیویشته گه اتفاق دگنه که ”اَ کسی که چِمن نانه خره، منه دشمنتی کره.“ 19اِسا پیش از اِم که اتفاق دگنه، شاما نه واجم تا اَ زمان که اتفاق دگس، ایمان بوعرا که از هَ اِسم. 20حقیقتا، شاما نه واجم، هر کسی چِمن خرساناره قبول بکره، منش قبول کردم، و کسی که من قبول بکره، چِمن خرسانارش قبول کرده.»
ای نفر شاما دلک من دشمنه تسلیم کره
21عیسی بعد از اَم که اِمش باته، روحک پریشان آبه و شهادتش بدا و باتشه: «حقیقتا، شاما نه واترم، ای نفر شاما دلک من دشمنه تسلیم کره.» 22شاگردان هندیگره دیشتنده، تعجبک بنده که اِمه چیکی درباره واتر. 23ایگله شاگردانک، که عیسی اَونه خَش به، سفره سرک عیسی وَرک لم دیه به. 24شَمعون پِطرُس اِشاره نه اَوک آخاشته تا عیسیک آپرسه چه منظور کیه. 25پس اَ شاگرد اَجوره زه که لمش دیه به اِشتنش پرتر عیسی نزدک آکه و آپرسسشه: «آقا، اَ کییه؟» 26عیسی جواو بدا: «هَ کسی که اِم نانه تیکه قدرَه دلَک اَرَزَنِم و چاوش آدیم اَوه.» اَدمی نانه تیکش قدره دلک اَرَزی و اَوش آدا یهودا، شمعون اَسخریوطی زاش. 27یهودا وختی لقمش اَرکت، ه لحظک شیطانه چَه جلد دیشیا. اَدمی عیسی اَونه باتشه: «اَ کاری که رایره بکری، زودتر بکه.» 28امّا هیچ کامین اَ کسانی کی که سفره سرک نشته بنده، نزانسشانه که چی را عیسی امش یهودانه باته. 29بعضی ایزشان بزانس که چون یهودا دخل و خرج پوله کیسه داره، عیسی اَونه واتر هر چی عید را لازمه بِخِره، یا اِم که چی ای آدیه فقیران. 30لقمه اَرکتنه پش، یهودا البحل بهشت و برشه بر. و شَو به.
عیسی تازَه حکم
31یهودا بر برشینه پَش، عیسی باتشه: «اِسا انسان زا جلالش بکت و خدا نی اَوک جلال بکت. 32اگم خدا اَوک جلال بکت، پس خدا نی اَوه اِشتنک جلال دیه و اَوه البحل جلال دیه. 33عزیزه خردنان، کَملی نی شامانه اِسم. چِمن پشه گردا و ه جوره زه که یهودیان نه باتِمه، اِسا شامانه نی واجم که اَیاگایی که شیم، شاما نتانا آمییَن. 34تازه حکمی شاما آ‌دَیم، و اَ حکم اِمه که هندیگرنه خش بِبا. اَجوره زه که از شامانه خَشم، شاما نی گه هندیگرنه خش ببا. 35اگم شاما هندیگرنه خش ببا، همه مردم زاننده که شاما چِمن شاگرد اِسران.»
36شَمعون پِطرُسه باته: «آقا،کا شییَری؟» عیسی جواو بدا: «ته اِسا نتانی اَ یاگایی که از شیم چِمن پشه دِن بایی؛ امّا چاوش دَن چِمن پشه آیی.» 37پِطرُسه باته: «آقا، چیه را اِسا نتانم اِشته پشدنه بایم؟ از چِمن جانه اِشته راک نَیم.» 38عیسی باته: «ته، اشته جانه چِمن راک نَیی؟حقیقتا، تنه واجم، پیش از اِم که سوکوله بخوانیه، ته سُو را من هاشا کری.»
Currently Selected:
انجیل یوحنا 13: TIT
Highlight
Share
ਕਾਪੀ।
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company
انجیل یوحنا 13
13
عیسی شاگردان لنگه شوره
1پِسَخ عیده پرانتر، عیسی زانسرده که چه وقت آرسه تا اِم دنیا نه بیشی پییر ور، اِشتن شاگردانه که اِم دنیاک اَوانه خَش به، تا آخر را محبتش بکردنده.
2سور وقت بِه. ابلیس پرانتر یهودای اِسْخَریوطی، شَمعون زا دِلِکش، درنده که عیسی دشمنه تسلیم بکره. 3عیسی که زانسِشه په همه چیش چَه دس درسمارده، و خدا وَرنه آمییه و آگرده چوه وَر، 4سور سرک بهشت و اِشتن اَباش برآورد و حوله ای اَکتشه، دوستشه اِشتن کمرک. 5چاوش لگن دِلَک اُوش دکه و شاگردان پاچش بوشوسنده و اَ حوله ای نه که دوستش به اِشتن کمرک خشکش آکردنده. 6وختی شَمعون پِطرُس نوبت آرَسِس، پطرس عیسی نه باتشه: «آقا، ته رایره چِمن پاچه بشوری؟» 7عیسی جواو بدا: «اِسا اَ کاری که کرم نتانی فَهمسن، امّا چاوش زانی.» 8پِطرُسه عیسی نه باته: «چِمن پاچان هرگز نوشوری!» عیسی جواو بدا: «اگم ته مشورم چاما رابطه قطع بی.» 9شمعون پِطرُسه باته: «آقا، نه فقط چِمن پاچه هان، بلکم چِمن دسان و کله نی بوشور!» 10عیسی جواو بدا: «اَ کسی که حمامش کرده، سرتا پا تمیزه و شوسنه احتیاج نداره، چوه لنگان غیراز. شاماپاک اسران نه همه گِله.» 11چون عیسی زانسِشه کی اَوه دشمنه تسلیم کره، چِمه واسنه به باتشه: «شاما همه پاک نیران.»
12بعد از اِم که عیسی شاگردان پاچه هانش بوشوسنده، اِشتن اَباش دکه و هنی سوره سفره سرک بنشت. اَدمی اَوانکش آپرسس: «بزانسرانه چه کاری شاما رام بکه؟ 13شاما من استاد و آقا داد کرا و درست نی واجا، چون ایزه اِسم. 14اگم از که شاما آقا و شاما استادم شاما لنگهم بوشوسنده، شاما نی گه هندیگر لنگان بوشورا. 15از اِم کار نه، شامام آمانس تا شاما نی اَجوره زه رفتار بِکَراه که از شامانه رفتارم بکه. 16حقیقتا، شامانه واجم، نه نوکر اِشتن اربابک پیله تره، نه خرسانار اِشتن خرسانارک. 17اِسا که اِمان زانسرا، خَسه شاما ببا اگم اَوان انجام بدیا.
18«اَ چی که واترم شاما همان درباره نی. از اَوانی که انتخابم کردنده، آزانم. امّا اِم مقدسه نیویشته هان نیویشته گه اتفاق دگنه که ”اَ کسی که چِمن نانه خره، منه دشمنتی کره.“ 19اِسا پیش از اِم که اتفاق دگنه، شاما نه واجم تا اَ زمان که اتفاق دگس، ایمان بوعرا که از هَ اِسم. 20حقیقتا، شاما نه واجم، هر کسی چِمن خرساناره قبول بکره، منش قبول کردم، و کسی که من قبول بکره، چِمن خرسانارش قبول کرده.»
ای نفر شاما دلک من دشمنه تسلیم کره
21عیسی بعد از اَم که اِمش باته، روحک پریشان آبه و شهادتش بدا و باتشه: «حقیقتا، شاما نه واترم، ای نفر شاما دلک من دشمنه تسلیم کره.» 22شاگردان هندیگره دیشتنده، تعجبک بنده که اِمه چیکی درباره واتر. 23ایگله شاگردانک، که عیسی اَونه خَش به، سفره سرک عیسی وَرک لم دیه به. 24شَمعون پِطرُس اِشاره نه اَوک آخاشته تا عیسیک آپرسه چه منظور کیه. 25پس اَ شاگرد اَجوره زه که لمش دیه به اِشتنش پرتر عیسی نزدک آکه و آپرسسشه: «آقا، اَ کییه؟» 26عیسی جواو بدا: «هَ کسی که اِم نانه تیکه قدرَه دلَک اَرَزَنِم و چاوش آدیم اَوه.» اَدمی نانه تیکش قدره دلک اَرَزی و اَوش آدا یهودا، شمعون اَسخریوطی زاش. 27یهودا وختی لقمش اَرکت، ه لحظک شیطانه چَه جلد دیشیا. اَدمی عیسی اَونه باتشه: «اَ کاری که رایره بکری، زودتر بکه.» 28امّا هیچ کامین اَ کسانی کی که سفره سرک نشته بنده، نزانسشانه که چی را عیسی امش یهودانه باته. 29بعضی ایزشان بزانس که چون یهودا دخل و خرج پوله کیسه داره، عیسی اَونه واتر هر چی عید را لازمه بِخِره، یا اِم که چی ای آدیه فقیران. 30لقمه اَرکتنه پش، یهودا البحل بهشت و برشه بر. و شَو به.
عیسی تازَه حکم
31یهودا بر برشینه پَش، عیسی باتشه: «اِسا انسان زا جلالش بکت و خدا نی اَوک جلال بکت. 32اگم خدا اَوک جلال بکت، پس خدا نی اَوه اِشتنک جلال دیه و اَوه البحل جلال دیه. 33عزیزه خردنان، کَملی نی شامانه اِسم. چِمن پشه گردا و ه جوره زه که یهودیان نه باتِمه، اِسا شامانه نی واجم که اَیاگایی که شیم، شاما نتانا آمییَن. 34تازه حکمی شاما آ‌دَیم، و اَ حکم اِمه که هندیگرنه خش بِبا. اَجوره زه که از شامانه خَشم، شاما نی گه هندیگرنه خش ببا. 35اگم شاما هندیگرنه خش ببا، همه مردم زاننده که شاما چِمن شاگرد اِسران.»
36شَمعون پِطرُسه باته: «آقا،کا شییَری؟» عیسی جواو بدا: «ته اِسا نتانی اَ یاگایی که از شیم چِمن پشه دِن بایی؛ امّا چاوش دَن چِمن پشه آیی.» 37پِطرُسه باته: «آقا، چیه را اِسا نتانم اِشته پشدنه بایم؟ از چِمن جانه اِشته راک نَیم.» 38عیسی باته: «ته، اشته جانه چِمن راک نَیی؟حقیقتا، تنه واجم، پیش از اِم که سوکوله بخوانیه، ته سُو را من هاشا کری.»
Currently Selected:
:
Highlight
Share
ਕਾਪੀ।
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company