1. Mosebok 41
41
Josef tyder draumane til farao
1To år etter hadde farao ein draum: Sjå, han stod ved Nilen. 2Opp frå elva steig sju kyr, fine og feite, og gav seg til å beita i sivet. 3Etter dei steig sju andre kyr opp frå elva, stygge og magre, og stilte seg saman med kyrne på elvebredda. 4Dei stygge og magre kyrne åt opp dei sju fine og feite. Då vakna farao.
5Så sovna han att og drøymde for andre gong: Sjå, sju kornaks, tjukke og gode, voks på eitt og same strået. 6Etter dei skaut det opp sju andre kornaks, tynne og svidde av austavinden. 7Dei tynne aksa slukte dei sju tjukke og fulle aksa. Då vakna farao og skjøna at det var ein draum.
8 # 41,8 spåmennene og vismennene Egypt var kjent for vismennene sine; her opptrer dei som spåmenn og trollmenn. Jf. 2 Mos 7,11.22; Jes 19,11f. Men om morgonen var han uroleg til sinns. Han sende bod etter alle spåmennene og vismennene i Egypt. Farao fortalde dei draumane sine, men det var ingen som kunne tyda dei for han. 9#40,1ff Då sa overmunnskjenken til farao: «I dag kom eg til å tenkja på syndene mine. 10Ein gong vart farao sint på tenarane sine og sette meg og bakarmeisteren i forvaring hos sjefen for livvakta. 11I ei og same natt hadde vi kvar vår draum, eg og han, med kvar si tyding. 12Det var ein ung hebrear saman med oss der, ein slave hos sjefen for livvakta. Vi fortalde han draumane våre, og han gav draumane kvar si tyding. 13Og slik han tydde dei for oss, slik gjekk det. Farao gav meg stillinga tilbake, men bakarmeisteren hengde han.»
14 # Sal 105,20 Då sende farao bod etter Josef, og dei skunda seg og henta han ut frå fangeholet. Han barberte seg og skifte klede og gjekk så inn til farao. 15Farao sa til Josef: «Eg har hatt ein draum, og det er ingen her som kan tyda han. Men eg har høyrt om deg at når du høyrer ein draum, så kan du tyda han.» 16#40,8; Dan 2,30 Josef svara: «Det er ikkje opp til meg, berre Gud kan gje eit svar som er godt for farao.» 17Så sa farao til Josef: «Sjå, i draumen stod eg ved elvebredda. 18Frå elva kom det opp sju kyr, feite og fine, og gav seg til å beita i sivet. 19Etter dei kom det opp sju andre kyr, tynne, magre og stygge. Så stygge kyr har eg aldri sett i heile Egypt. 20Og dei magre, stygge kyrne åt opp dei første sju, dei feite kyrne. 21Men då dei hadde sett dei til livs, kunne det ikkje merkast på dei; dei var like stygge som før. Då vakna eg. 22I draumen såg eg òg sju kornaks som voks på eitt strå, fulle og gode. 23Etter dei skaut det opp sju andre aks, tørre, tynne og svidde av austavinden. 24Dei tynne aksa slukte dei sju gode. Dette fortalde eg til spåmennene, men ingen kunne forklara det for meg.»
25Då sa Josef til farao: «Farao har hatt ein og same draumen. Gud har late farao få vita kva han vil gjera. 26Dei sju gode kyrne er sju år, og dei sju gode aksa er sju år. Det er ein og same draumen. 27Dei sju magre og stygge kyrne som kjem opp etter dei, er sju år. Og dei sju kornaksa, tynne og svidde av austavinden, er sju år med hungersnaud. 28Det var det eg meinte då eg sa til farao: Gud har vist farao kva han vil gjera. 29Sjå, det skal koma sju år med overflod i heile Egypt. 30Etter dei skal det koma sju år med hungersnaud, så all overfloda skal bli gløymd i Egypt. Svolten skal gjera ende på landet. 31Ingen skal minnast overfloda i landet, for svolten som følgjer, skal bli hard. 32Når farao hadde same draumen to gonger, kjem det av at Gud har fastsett dette. Han vil skunda seg å gjera det. 33No må farao sjå seg ut ein vis og vitug mann og setja han over Egypt. 34Farao må gripa inn. Han må peika ut tilsynsmenn utover landet og krevja inn ein femtedel av avlingane frå Egypt i dei sju åra det er overflod. 35Dei skal samla all maten frå dei gode åra som kjem, og lagra treskt korn i byane under vakthald frå farao. 36Maten skal vera forråd for landet i dei sju åra med hungersnaud som kjem over Egypt. Då skal ikkje landet gå til grunne av svolt.»
Josef styrer i landet
37Farao og alle tenarane hans syntest godt om dette rådet. 38Og farao sa til tenarane sine: «Finst det nokon mann som denne, ein som har Guds ande i seg?» 39Så sa farao til Josef: «Sidan Gud har late deg få vita alt dette, finst det ingen så vis og vitug som du. 40#42,6; 45,8 Du skal styra mitt hus, og heile folket mitt skal retta seg etter det du seier. Berre når det gjeld trona, skal eg vera større enn deg.» 41Og farao sa til Josef: «Sjå, eg set deg over heile Egypt.» 42#41,42 signetringen =segl. Så tok han signetringen av handa si og sette han på handa til Josef. Han kledde han i linklede og hengde ei gullkjede om halsen på han. 43#45,9#41,43 Bøy kne Hebr. har abrek, eit egyptisk utrop som truleg tyder «Sjå opp» eller «Gjev akt». For israelittane kunne ropet minna om det hebr. ordet for «å bøya kne». Han lét Josef køyra i den nest beste vogna si, og dei ropa framfor han: «Bøy kne!» Slik sette farao han over heile Egypt. 44Og han sa til Josef: «Eg er farao, men utan løyve frå deg skal ingen lyfta hand eller fot i heile Egypt.» 45#41,45 On (gr. Heliopolis) by nord for Memfis, med eit vidgjete tempel for solguden Re (eller Ra). Presteskapet i On spela ei viktig politisk rolle. Farao kalla Josef Safenat-Paneah og gav han Asenat til kone. Ho var dotter til Potifera, presten i On. Sidan drog Josef omkring i Egypt.
46Josef var tretti år gammal då han steig fram for farao, kongen i Egypt. Så drog Josef bort frå farao og reiste over heile Egypt. 47Jorda bar så det bogna dei sju åra det var overflod. 48Han samla allslags grøde i dei sju åra landet fekk, og han lagra henne i byane. I kvar by lagra han grøda frå markene omkring. 49Slik samla Josef treskt korn i mengder så store som havsens sand, heilt til han gav opp å rekna, for det lét seg ikkje rekna.
50Før det første året med hungersnaud kom, fekk Josef to søner med Asenat, dotter til Potifera, presten i On. 51#41,51 Manasse Namnet liknar eit hebr. ord for «å gløyma». Den førstefødde kalla han Manasse. «For Gud har late meg gløyma alt mitt strev og heile farshuset mitt.» 52#41,52 Efraim Namnet heng saman med eit hebr. uttrykk som tyder «å gjera fruktbar». Den andre kalla han Efraim. «For Gud har gjort meg fruktbar i landet der eg vart plaga.»
53Dei sju gode åra i Egypt tok slutt. 54Så byrja dei sju åra med hungersnaud, slik Josef hadde sagt. Det vart hungersnaud i alle land, men i heile Egypt fanst det mat. 55Då heile Egypt leid av svolt, ropa folk til farao etter brød. Han sa til dei: «Gå til Josef og gjer det han seier dykk!» 56Det vart hungersnaud over heile jorda. Då opna Josef alle lagera og selde korn til egyptarane, for hungersnauda var hard i Egypt. 57Og heile verda kom til Egypt for å kjøpa korn frå Josef, for hungersnauda var hard over heile jorda.
Markert nå:
1. Mosebok 41: N11NN
Marker
Del
Kopier
Vil du ha høydepunktene lagret på alle enhetene dine? Registrer deg eller logg på
© 2011 by The Norwegian Bible Society (Det Norske Bibelselskap). All rights reserved worldwide. Used by permission through agreement with UBS (United Bible Societies).
© 2011 Det Norske Bibelselskap. Alle rettar globalt. Brukt med løyve gjennom avtale med UBS (United Bible Societies).