Gods kracht in jouw kwetsbaarheid

Gods schoonheid zien

Bidden voor Gaza

Hij stilt de storm

Advent: Jezus komt!

Kracht voor genezing

Bidden voor je man

Geboorte geven aan jouw belofte

Geef en je zult ontvangen!

Open Doors | De verlossing komt

Het Boek™
Copyright © 1979, 1988, 1998, 2007 by Biblica, Inc.
Used by permission. All rights reserved worldwide.

Het Boek

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkEXO">
 <div class="chapter ch16" data-usfm="EXO.16.4">
 <div class="p">4Toen zei de Here tegen Mozes: &#8216;Luister, Ik zal voor hen brood uit de hemel laten regenen. Iedereen mag elke dag net zoveel eten verzamelen als hij die dag nodig heeft. Ik zal hen daarmee op de proef stellen om te zien of zij mijn opdrachten uitvoeren. </div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkJHN">
 <div class="chapter ch6" data-usfm="JHN.6.35">
 <div class="p">35Jezus antwoordde: &#8216;Ik ben het brood dat leven geeft. Wie bij Mij komt, zal nooit meer honger krijgen. Wie in Mij gelooft, zal nooit meer dorst krijgen. </div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkEXO">
 <div class="chapter ch16" data-usfm="EXO.16.1+EXO.16.2+EXO.16.3+EXO.16.4+EXO.16.5+EXO.16.6+EXO.16.7+EXO.16.8+EXO.16.9+EXO.16.10+EXO.16.11+EXO.16.12+EXO.16.13+EXO.16.14+EXO.16.15+EXO.16.16+EXO.16.17+EXO.16.18+EXO.16.19+EXO.16.20+EXO.16.21+EXO.16.22+EXO.16.23+EXO.16.24+EXO.16.25+EXO.16.26+EXO.16.27+EXO.16.28+EXO.16.29+EXO.16.30+EXO.16.31+EXO.16.32+EXO.16.33+EXO.16.34+EXO.16.35+EXO.16.36">
 <div class="p">1Na het vertrek uit Elim kwamen de Isra&#235;lieten in de woestijn Sin tussen Elim en de Sina&#239;. Dat was zes weken na hun vertrek uit Egypte. 2In die woestijn beklaagden de Isra&#235;lieten zich tegenover Mozes en A&#228;ron en zeiden: 3&#8216;Waarom heeft de Here ons niet gewoon in Egypte laten sterven! Daar waren de vleespotten vol en hadden we in elk geval genoeg te eten, maar in deze woestijn zullen we allemaal verhongeren.&#8217;</div><div class="p"> 4Toen zei de Here tegen Mozes: &#8216;Luister, Ik zal voor hen brood uit de hemel laten regenen. Iedereen mag elke dag net zoveel eten verzamelen als hij die dag nodig heeft. Ik zal hen daarmee op de proef stellen om te zien of zij mijn opdrachten uitvoeren. 5Zeg hun dat zij de zesde dag van de week tweemaal zoveel eten verzamelen als op de andere dagen.&#8217;</div><div class="p"> 6Mozes en A&#228;ron riepen de Isra&#235;lieten bijeen en zeiden: &#8216;Vanavond zullen jullie merken dat het de Here was die ons uit Egypte heeft bevrijd. 7En morgenochtend zullen jullie nog meer van zijn glorie zien. Hij heeft jullie klachten tegen Hem gehoord. Hij weet dat jullie niet tegen ons klagen, want wie zijn wij tenslotte? 8De Here zal jullie &#8217;s avonds vlees en &#8217;s morgens brood te eten geven. 9Kom nu voor de Here staan en luister naar zijn antwoord op jullie klachten.&#8217;</div><div class="p"> 10A&#228;ron riep iedereen samen en terwijl hij nog sprak, werd aller blik getrokken naar de woestijn, want daar verscheen de heerlijkheid van de Here vanuit de wolk die hen leidde. 11-12Toen sprak de Here met Mozes en zei: &#8216;Ik heb de klachten van de Isra&#235;lieten gehoord. Zeg tegen hen: &#8217;s Avonds zult u vlees eten en &#8217;s morgens kunt u worden verzadigd met brood. Dan zult u erkennen dat Ik, de Here, uw God ben.&#8217;</div><div class="p"> 13Die avond kwam een grote zwerm kwartels uit de lucht en bedekte het kamp en &#8217;s morgens lag er een laag dauw rond het kamp. 14Toen de dauw was opgetrokken, bleef er een dunne, schilferachtige laag op de woestijnbodem achter. 15De Isra&#235;lieten vroegen zich verwonderd af wat dat kon zijn. Mozes verklaarde het raadsel: &#8216;Dit is het brood dat de Here u als voedsel geeft. 16De Here heeft gezegd dat iedereen het naar behoefte mag verzamelen, neem voor iedere tentgenoot 2,2 liter mee.&#8217;</div><div class="p"> 17De Isra&#235;lieten verlieten het kamp en verzamelden het brood. 18Toen zij het afmaten, bleek dat er precies genoeg was voor iedereen! Wie veel had verzameld, hield niets over, en wie weinig had verzameld, kwam niets tekort. 19Mozes zei tegen hen: &#8216;U mag het niet tot de volgende dag bewaren.&#8217; 20Maar sommigen geloofden hem niet en bewaarden toch een deel tot de volgende dag, maar toen kropen de wormen eruit en het stonk. Mozes werd boos omdat zij niet hadden geluisterd.</div><div class="p"> 21Iedereen verzamelde elke morgen zoveel als hij nodig had. En wanneer de zon meer kracht kreeg, smolt het weg. 22Op de zesde dag verzamelden zij twee maal zoveel brood als gewoonlijk: vier viertiende liter per persoon. De leiders van het volk kwamen Mozes echter vragen waarom zij tweemaal zoveel moesten verzamelen. 23Hij legde het hun uit. &#8216;Dit heeft de Here mij gezegd: &#8220;Morgen is het een rustdag, een heilige sabbat voor de Here, kook of bak zoveel als nodig is en bewaar dat voor de volgende dag&#8221;.&#8217; 24Zij lieten het eten tot de volgende morgen liggen, zoals Mozes had gezegd, er zaten geen wormen in en het stonk ook niet.</div><div class="p"> 25Mozes zei verder: &#8216;Dit is uw eten voor vandaag, want het is de sabbat van de Here en vandaag zal er geen brood op de grond te vinden zijn. 26Zes dagen kunt u het verzamelen, maar op de zevende dag niet, dan is het een rustdag.&#8217; 27Toen enkele mensen op de ochtend van de zevende dag toch gingen zoeken, vonden zij niets. Daarom zei de Here tegen Mozes: 28-29&#8216;Hoelang zullen deze mensen blijven weigeren Mij te gehoorzamen? De Here heeft de sabbat ingesteld en daarom geeft Hij op de zesde dag brood voor twee dagen. Iedereen moet in zijn tent blijven en niet naar brood gaan zoeken.&#8217; 30Toen rustte het volk op de zevende dag. 31Zij noemden het brood &#8216;manna&#8217; (dat betekent: &#8216;Wat is het?&#8217;). Het was wit als korianderzaad en smaakte naar honingkoek. 32Toen gaf Mozes het volk nog een opdracht van de Here: zij moesten 2,2 liter van het manna bewaren, zodat latere generaties het brood konden zien, waarmee de Here zijn volk in de woestijn voedde toen zij uit Egypte waren weggetrokken. 33Mozes zei tegen A&#228;ron: &#8216;Haal een kruik, doe daar 2,2 liter manna in en bewaar het voor de komende geslachten op de plaats waar de Here aanwezig is.&#8217; 34A&#228;ron deed wat de Here Mozes had opgedragen en bewaarde het manna naast de ark in de tabernakel.</div><div class="p"> 35Veertig jaar lang aten de Isra&#235;lieten het manna, totdat zij in het land Kana&#228;n aankwamen. 36Voor het afmeten van het manna gebruikte men een vaste maat, een vat van twee&#235;ntwintig en een halve kilo.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkNUM">
 <div class="chapter ch11" data-usfm="NUM.11.1+NUM.11.2+NUM.11.3+NUM.11.4+NUM.11.5+NUM.11.6+NUM.11.7+NUM.11.8+NUM.11.9+NUM.11.10+NUM.11.11+NUM.11.12+NUM.11.13+NUM.11.14+NUM.11.15+NUM.11.16+NUM.11.17+NUM.11.18+NUM.11.19+NUM.11.20+NUM.11.21+NUM.11.22+NUM.11.23+NUM.11.24+NUM.11.25+NUM.11.26+NUM.11.27+NUM.11.28+NUM.11.29+NUM.11.30+NUM.11.31+NUM.11.32+NUM.11.33+NUM.11.34+NUM.11.35">
 <div class="p">1Het volk begon al snel te klagen over allerlei tegenslagen en de Here hoorde dat. Hij werd toornig en stuurde vuur naar beneden dat rond het volk brandde. 2Daarop schreeuwden de Isra&#235;lieten naar Mozes om hulp en toen hij voor hen bad, doofde het vuur. 3Vanaf dat moment heette die plaats Tabera (Brand), omdat het vuur van de Here daar onder de Isra&#235;lieten was opgelaaid.</div><div class="p"> 4-5Toen begonnen de vreemdelingen die waren meegekomen met de uittocht, terug te verlangen naar het goede leven in Egypte. Zij staken daarmee de Isra&#235;lieten aan en die begonnen te jammeren: &#8216;Och, als we maar wat vlees te eten hadden! Denk eens aan die heerlijke vis die we in Egypte konden eten, aan die komkommers en meloenen, aan dat look, die uien en dat heerlijke knoflook. 6We verzwakken helemaal en kunnen geen manna meer zien!&#8217; 7Het manna was ongeveer even groot als korianderzaad en zag er uit als druppels balsemhars die uit de bast van een boom sijpelen. 8De mensen raapten het van de grond en vermaalden het dan in een handmolen of stampten het fijn met een vijzel. Daarna kookten zij het en bakten er koeken van, die net zo smaakten als in olie gebakken koeken. 9Samen met de dauw bedekte het manna &#8217;s nachts het kamp.</div><div class="p"> 10Mozes hoorde hoe elk gezin bij de ingang van zijn tent stond te klagen. De Here werd steeds toorniger en toen werd het Mozes te veel. 11Hij zei tegen de Here: &#8216;Waarom straft U mij door dit volk als een zware last op mijn schouders te leggen? 12Zijn het mijn kinderen soms? Ben &#237;k hun vader? Hebt U mij daarom als leider met hen meegestuurd om hen de hele reis naar dat land dat U aan hun nageslacht hebt beloofd, zoet te houden alsof het kleine kinderen zijn? 13Waar moet ik vlees voor al deze mensen vandaan halen? Want zij jammeren tegen mij: &#8220;Geef ons vlees.&#8221; 14Ik kan niet alleen voor dit hele volk zorgen! Die last is veel te zwaar! 15Als U mij dat wilt aandoen, laat mij dan maar liever sterven, dan ben ik tenminste van alle ellende af.&#8217;</div><div class="p"> 16Toen zei de Here tegen Mozes: &#8216;Ontbied zeventig leiders van Isra&#235;l voor Mij. Breng hen naar de tabernakel en laten ze bij u gaan staan. 17Ik zal naar beneden komen en met u praten en een deel van de Geest die op u rust, op hen overbrengen zodat zij u kunnen helpen de last van dit volk te dragen. Dan staat u er niet langer alleen voor. 18Zeg tegen het volk dat het zich heiligt, want morgen zal het vlees te eten krijgen. Zeg tegen de Isra&#235;lieten: de Here heeft uw gejammer gehoord over alles wat u in Egypte hebt achtergelaten. Hij zal u nu vlees te eten geven. En u z&#250;lt vlees eten! 19-20Niet maar een of twee dagen of vijf of zelfs twintig dagen, maar een hele maand! U zult vlees eten tot het uw neus uitkomt en u ervan walgt! Want u hebt uw verachting voor de Here, die in uw midden is, laten blijken en gejammerd: &#8220;Waarom zijn wij toch uit Egypte weggegaan?&#8221;&#8198;&#8217; 21Maar Mozes zei: &#8216;Wij zijn met zeshonderdduizend mensen uit Egypte vertrokken en U belooft ons vlees voor een hele maand! 22Zelfs als we al onze kudden slachten, zou dat nog niet genoeg zijn voor &#233;&#233;n maand vlees! We zouden elke vis in de zee moeten vangen om uw belofte waar te maken!&#8217; 23Toen zei de Here tegen Mozes: &#8216;Gelooft u Mij niet? Let maar eens op of mijn woorden uitkomen!&#8217;</div><div class="p"> 24Mozes verliet de tabernakel en gaf de boodschap van de Here door aan het volk. Hij riep de zeventig leiders bijeen en posteerde hen rond de tabernakel. 25De Here kwam in de wolk naar beneden en sprak met Mozes en nam een deel van de Geest die op hem rustte en legde die op de zeventig leiders. Toen de Geest op hen rustte, profeteerden zij een korte tijd. 26Maar twee van de zeventig, Eldad en Medad, waren niet naar de tabernakel gegaan en profeteerden in het kamp toen de Geest op hen kwam. 27Een jongeman rende daarop naar Mozes en vertelde hem wat in het kamp gebeurde. 28Jozua, de zoon van Nun, een van Mozes&#8217; zelfgekozen helpers, protesteerde: &#8216;Mozes, laten zij toch ophouden!&#8217; 29Maar Mozes antwoordde: &#8216;Wil jij het voor mij opnemen? Ik zou willen dat heel het volk van de Here profeet was en dat de Here zijn Geest op hen allen legde!&#8217; 30Toen ging Mozes met de leiders terug naar het kamp.</div><div class="p"> 31De Here liet vanuit zee kwartels meevoeren door de wind. Hij liet de vogels in en rond het kamp neerstrijken. Een dagreis ver vlogen kwartels op een hoogte van ongeveer &#233;&#233;n meter boven de grond. 32Het hele volk ging eropuit om kwartels te vangen. Een karwei dat een dag, een nacht en nog een hele dag in beslag nam! Het minste dat iemand verzamelde, was twee&#235;ntwintighonderd liter! Overal rond het kamp lagen de kwartels te drogen. 33Maar toen iedereen het vlees begon te eten, ontvlamde de toorn van de Here tegen het volk en Hij doodde velen met een plaag. 34Daarom kreeg die kampplaats de naam Kibrot-Hatta&#228;wa (Graven van de Gulzigaards), want daar begroeven zij de mensen die begerig waren naar vlees en terugverlangden naar Egypte. 35Van die plaats trokken zij naar Chaserot, waar zij een tijd bleven.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkJHN">
 <div class="chapter ch6" data-usfm="JHN.6.30+JHN.6.31+JHN.6.32+JHN.6.33+JHN.6.34+JHN.6.35">
 <div class="p">30&#8216;Bewijs dat dan eens,&#8217; zeiden zij. &#8216;Geef ons een teken van uw macht. Wat kunt U doen? 31Onze voorouders hadden in de woestijn steeds te eten. Er staat in de Boeken dat zij van Mozes brood uit de hemel kregen.&#8217; 32Jezus zei: &#8216;Dat brood uit de hemel hebben zij niet van Mozes gekregen, maar van mijn Vader. 33Want het brood van God is Hij die uit de hemel is gekomen. Hij geeft het leven aan deze wereld.&#8217; 34&#8216;Here,&#8217; zeiden zij. &#8216;Dat brood willen wij altijd wel hebben.&#8217; 35Jezus antwoordde: &#8216;Ik ben het brood dat leven geeft. Wie bij Mij komt, zal nooit meer honger krijgen. Wie in Mij gelooft, zal nooit meer dorst krijgen. </div>
 </div>
 </div>
</div>

30 dagen de Bijbel doorVoorbeeld

Zegen vanuit de hemel voor jou!

Schrift

Over dit leesplan

Gerelateerde leesplannen