Kracht voor genezingVoorbeeld

Naar de tempel met een reden

Wat gaaf dat je meer wilt weten over de kracht die wij als christenen hebben ontvangen.

De kracht die in de Naam van Jezus schuilt.

De Naam Die kan genezen!

In de komende 5 dagen zoomen we in op Handelingen 3:1-9. Het verhaal waarin Petrus en Johannes een kreupele man genezen. Er valt een hoop te leren uit deze paar verzen.

Vandaag kijken we naar vers 1 en 2.

Handelingen 3:1-2:

Petrus nu en Johannes gingen samen naar de tempel tijdens het uur van het gebed, het negende uur. En een man die vanaf de moederschoot kreupel was, werd daarheen gedragen. Men zette hem dagelijks bij de tempelpoort die de Schone genoemd wordt, om een liefdegave te vragen aan hen die de tempel binnengingen.

Deze verzen lijken een klein detail te schetsen van waar de rest van het verhaal zal plaatsvinden, maar juist het gegeven dat Petrus en Johannes naar de tempel gingen tijdens het uur van gebed, benadrukt al iets belangrijks.

Petrus en Johannes liepen niet zomaar rond. Ze waren op weg naar het Huis van God om te bidden. Ze leefden intentioneel. Ze begrepen dat gebed de motor was van hun missie. Jezus was inmiddels opgevaren naar de hemel, ze hadden de Heilige Geest ontvangen en nu was het tijd om het Koninkrijk van God uit te leven.

Belangrijk om op te merken is dat het wonder in Handelingen 3 gebeurde terwijl de discipelen op weg waren naar het gebed. Dit laat zien dat Petrus en Johannes hun focus op God gericht hadden.

Het laat ook zien dat er op ieder moment in je leven iemand op je pad kan komen waartegen je over God mag getuigen.

Deze kreupele man was niet bij een speciale gebedsdienst. Niet dat gebedsdiensten verkeerd zijn, het geeft alleen aan dat genezingen ook daarbuiten plaatsvinden.

Gebed stemt onze harten overeen met Gods hart. Petrus en Johannes wisten dat. Dus wanneer we dan een kreupele tegenkomen - waar dan ook - zijn we er klaar voor.

Een ander ding dat opvalt in deze verzen is dat Petrus en Johannes samen waren. Samen gingen ze naar de tempel om te bidden. Ze hadden beiden voor zichzelf een stil plekje kunnen opzoeken en afzijdig van elkaar kunnen bidden.

Maar dat deden ze niet.

Hebreeën 10:24-25 leert ons ook dat het goed is om op elkaar te letten en elkaar aan te vuren tot liefde en goede werken. En dat we de bijeenkomst niet nalaten, oftewel, dat we samenkomen met andere gelovigen. Petrus en Johannes hadden ervoor kunnen kiezen om thuis gezamenlijk te bidden.

Maar ze kozen ervoor om naar de bijeenkomst te gaan.

Discipelschap doe je samen. Dat zien we hier. Samen bidden bekrachtigt je geloof en bewerkt vruchtbare grond, zodat Gods kracht manifest kan worden.

Als je verlangt om Gods helende kracht werkzaam te zien, start met het vooropzetten van gebed en fellowship. De apostelen deden dat consistent.

Wat ze niet deden, was wakker worden en denken: ‘Laten we proberen een wonder te doen vandaag.’ Nee, ze naderden iedere dag tot God en de mogelijkheid om iemand te genezen kwam vanzelf.

Reflectie
Maak ik van gebed en fellowship een prioriteit zoals Petrus en Johannes? Ben ik iedere dag bereid om God door mij heen te laten werken?

Gebed
Vader, leer me om gebed en fellowship voorop te stellen. Laat me inzien hoe belangrijk het is. Help me om iedere dag klaar te zijn om Uw kracht door mij heen te laten werken en om genezingswonderen te zien gebeuren. Amen.