God, een mysterie geopenbaardVoorbeeld

Een dwaas zegt bij zichzelf: ‘Er bestaat helemaal geen God.’ [Psalm 14: 1, HTB]

Oeps, wie wil er nu een dwaas genoemd worden? Ik niet. Maar dit is wel wat er in de Bijbel staat over mensen die het bestaan van God ontkennen. Niet zo vriendelijk, dat geef ik toe. Maar een beetje atheïst kan wel tegen een stootje, denk ik, en gaat een goed debat ook niet uit de weg.

Een atheïst gelooft dat er geen God is. Een christen daarentegen weet dat er een God is, maar dat wil niet zeggen dat hij of zij ook automatisch een duidelijk beeld heeft van wie die God dan is. Ik ben opgegroeid in een christelijk gezin en heb nooit aan het bestaan van God getwijfeld. Hij was echt, maar ook afstandelijk. Een mysterie noemde mijn moeder Hem. Toen ik op latere leeftijd zelf serieus mijn Bijbel ging lezen, begon ik Hem pas beter te leren kennen.

Hoe vaak is het niet gezegd dat de atheïst feitelijk juist het bestaan van de God ontkent op wie hij of zij boos is of in wie hij of zij teleurgesteld is? De ontkenning van een God die de hemel, aarde en mensheid heeft geschapen, laat veel (jonge) mensen in een existentiële crisis achter. Als er geen God is, is er geen reden voor ons bestaan en als daarvoor geen reden is, is er ook geen hoop.

Maar laten we eens zeggen dat God wel bestaat, wie is Hij dan? Heeft Hij Zichzelf bekendgemaakt aan Zijn schepping of moeten we ons eigen godsbeeld verzinnen? Dat laatste heeft geresulteerd in een smörgåsbord van persoonlijke meningen, ideeën en impressies over God. Het lijkt er weleens op dat des meer vooruitgang in tijd en kennis we boeken, des te minder we begrijpen wie God werkelijk is.

In dit leesplan gaan we kijken naar enkele dingen die de Bijbel ons over God leert. We leggen daartoe een Bijbelgedeelte onder de loep: Colossenzen 1: 15-20 (HTB). Hopelijk lees je mee!