Laat er Licht zijn, kom in vuur en vlam en wordt fakkeldragerVoorbeeld

Raak niet uitgeblust

Een vuur blijft alleen branden wanneer het wordt gevoed. Iedereen die wel eens een kampvuur heeft gemaakt, weet hoe belangrijk het is dat er hout wordt toegevoegd en dat de vlammen niet verstikt raken. Zo is het ook met het vuur van de Heilige Geest in ons leven. Dat vuur kan krachtig branden, maar het vraagt ook om zorg, voeding en gemeenschap, zodat het niet uitdooft.

In Handelingen lezen we hoe de eerste gemeente dit beleefde. Nadat de Heilige Geest was uitgestort, bleven zij niet ieder voor zich met hun vuur zitten, maar trokken zij samen op. “En zij bleven dagelijks eensgezind in de tempel bijeenkomen, en terwijl zij van huis tot huis brood braken, namen zij gezamenlijk voedsel tot zich, met vreugde en in eenvoud van hart.” (Handelingen 2:46).

Daar zit een diepe wijsheid in: ze hielden het vuur brandend door samen te bidden, te vieren, te delen en elkaar aan te moedigen. Ze ontdekten dat geloof niet bedoeld is om in je eentje vol te houden, maar dat de Geest ons juist samenbindt tot één lichaam.

Ook wij hebben elkaar nodig om niet uitgeblust te raken. Soms is het vuur in ons leven klein en kwetsbaar. Dan kan een ander ons bijstaan, bemoedigen en helpen om de vlam weer aan te wakkeren. En soms mogen wij degene zijn die een ander draagt en verwarmt met het vuur van Gods liefde.

Raak niet uitgeblust, maar blijf dicht bij de Bron, en zoek de gemeenschap van medegelovigen. Want samen zorgen we ervoor dat het vuur blijft branden – tot eer van God en tot zegen voor de wereld.

Het vuur van de Heilige Geest is sterker wanneer we het samen dragen.