Open Doors | Hoop op de HeerVoorbeeld

HOOPVOLLE AANSPORING

“Wat buigt u zich neer, mijn ziel, en bent u onrustig in mij? Hoop op God, want ik zal Hem weer loven voor de volkomen verlossing van Zijn aangezicht.” (Psalm 42:6, HSV)

Als je Psalm 42 en 43 leest (die één geheel vormen) dan word je geraakt door de persoonlijke strijd van de ik-persoon. Dit is een aangevochten mens, ver van huis, ver van Gods aanwezigheid, ver van alle mooie herinneringen aan Gods nabijheid zoals hij of zij die vroeger heeft ervaren. Het is een pijnlijke heimwee naar God, zou je kunnen zeggen. Je kunt het lezen als het gebed van een verdrukte gelovige.

Drie keer klinkt er in deze psalm(en) dan dit opmerkelijke refrein, waarin de ik-figuur zichzelf aanspreekt: “Wat buigt u zich neer, mijn ziel, en wat bent u onrustig in mij?” (Psalm 42:6, 12 en Psalm 43:5, HSV). Het is een inwendig gesprek. Met de stem van het geloof spreekt de ‘ik’ tot de eigen ziel. Dankzij de kracht van het geloof wordt de pijnlijke herinnering aan vroeger omgezet in hoop op Gods toekomst.

In de Vroege Kerk schreef kerkvader Origenes een ‘bemoediging voor de martelaren’. Daarin haalt hij Psalm 42 aan: als je geloof wordt aangevochten, spreek dan tot jezelf met de hoop dat je God weer zult zien! Origenes voegt er een bijzondere gedachte aan toe: die stem waarmee je jezelf aanspoort en aanmoedigt, dat is de stem van ‘de gedachten van Christus’ die we in ons hebben. “Wij hebben de gedachten van Christus” (1 Korintiërs 2:16, HSV). Dat is mooi om te beseffen!