De reis van Mary Magdalene, Deel 3: ‘Niet buitengesloten!’Voorbeeld

Bij Hem thuishoren

Er kwam ooit een vrouw voor het eerst naar de voedselbank. Ze vloekte: luid en grof. Niet omdat ze boos was, maar omdat ze zich zo vreselijk schaamde dat ze op dit punt gekomen was. Een andere vrouw keek haar rustig aan en zei: "Kom maar gewoon zitten en neem een bakkie, mop! Over een tijdje is alles anders."

Een paar weken later zag ik haar weer. En inderdaad: ze was veranderd, ze was vrolijk, vriendelijk, sociaal. De voedselbank had haar niet alleen eten gegeven, maar ook een warme gemeenschap. Dat maakte het verschil! We zien Mary Magdalene nergens vloeken, maar ik kan me voorstellen dat haar ommekeer, nadat Jezus en zijn volgelingen haar hadden opgenomen, net zo ingrijpend was.

Zoals de vrouw in de voedselbank veranderde door de mensen om haar heen, zo veranderde Mary Magdalene door haar aanwezigheid bij Jezus. En dat was misschien wel haar grootste kracht: ze bleef dichtbij Jezus, altijd. De Bijbel vertelt hoe Mary Magdalene Hem trouw volgde, zelfs tot aan het kruis (en daarna). Toen velen vluchtten, bleef zij. Haar loyaliteit kwam niet alleen voort uit dankbaarheid, maar uit een diep besef: dicht bij Jezus hoorde zij te zijn.

Sta vandaag eens stil bij waar jij je thuis voelt. Draag je nog oude schaamte met je mee? Verlang je naar een nieuwe plek, een nieuwe kring waarin je geliefd bent en gezien wordt?

Wat zou jij nodig hebben om je (weer) thuis te voelen bij Jezus?