Wat is mijn roeping?Voorbeeld

Geroepen tot eenheid met medegelovigen

“En Ik bid niet alleen voor dezen, maar ook voor hen die door hun woord in Mij zullen geloven, opdat zij allen één zullen zijn, zoals U, Vader, in Mij, en Ik in U, dat ook zij in Ons één zullen zijn ...” (Johannes 17:20-21 HSV)

Johannes 17 geeft ons een uniek en intiem inkijkje in een gesprek tussen de Heere Jezus en God de Vader, vlak voordat Jezus zou sterven. Hij bidt om eenheid onder de mensen die in Hem zullen geloven; een eenheid die haar oorsprong en doel heeft in God Zelf.

Eenheid is een wezenlijk kenmerk van Jezus’ volgelingen. De Heilige Geest woont in iedere gelovige, hoe verschillend ze verder ook zijn qua achtergrond en karakter. Bovendien zijn ze allemaal kinderen van “één God en Vader”. Dat geeft een unieke band en smeedt al die individuele christenen wereldwijd samen tot één kerk. Maar er is ook veel wat die eenheid bedreigt. Daarom roept Paulus gelovigen op om zich “te beijveren om de eenheid van de Geest te bewaren door de band van de vrede” (Efeze 4:3 HSV). Dat vraagt om nederigheid, zachtmoedigheid, geduld en liefdevolle verdraagzaamheid (Efeze 4:2). Het is niet toevallig dat deze eigenschappen terugkomen in Galaten 5:22, waar Paulus de vrucht van de Geest in het leven van gelovigen beschrijft. Jezus Zelf gaf ons hierin een uitmuntend voorbeeld.

Eenheid is een wezenlijk kenmerk van Jezus’ volgelingen, schreef ik zojuist. De praktijk ziet er helaas vaak anders uit! Waar ligt dat aan, denk jij? In hoeverre kunnen nederigheid, zachtmoedigheid, geduld en liefdevolle verdraagzaamheid de eenheid en vrede in de wereldwijde kerk bewaren of terugwinnen? Wat is jouw rol hierin?