Niet zo stille tijdVoorbeeld

Stille tijd zou ik eerlijk gezegd liever privétijd met God willen noemen, Qualitytime With God. Dat wij daarbij de stilte opzoeken is duidelijk, maar het hoeft niet stil te blijven. Zeker niet als we ook echt verwachting hebben dat Hij tot ons zal spreken. Jezus zelf heeft immers beloofd dat de Heilige Geest met ons in gesprek zou gaan. Maar de Vader zal de Helper sturen. Dat is de Heilige Geest, die jullie in mijn naam alles zal leren en jullie steeds weer zal herinneren aan wat Ik gezegd heb (Johannes 14:26). Hij spreekt niet zozeer in hoorbare woorden, maar veelal door middel van gedachten, ideeën, ingevingen of beelden.

Ik heb zelf gemerkt dat ik tijdens mijn privétijd met God vaak inspiratie krijg voor een blogonderwerp. Voorheen sprong ik direct op en ging dan achter mijn laptop zitten. Daarna kwam er meestal niet meer van om me te concentreren op het Bijbellezen en/of bidden. Ik ging snel weer over tot de orde van de dag. Gelukkig heb ik in de loop der jaren geleerd het blogonderwerp in een notitieboek te zetten en te zeggen ‘Dank U Heilige Geest voor uw inspiratie. Ik ga er later vandaag of morgen mee aan de slag.’ Vervolgens blijf ik lezen, luisteren en weer lezen.

Soms krijg ik de gedachte dat er iets is dat ik helemaal vergeten ben om te doen. Ook dat schrijf ik op en zeg ‘Dank U wel dat U mij hieraan herinnert, geweldig!’ Vervolgens blijf ik lezen, luisteren en weer lezen. Ik zie al die gedachten en ingevingen niet langer als afleiding, maar juist als boodschappen van de Heilige Geest die mij helpen wil.

Als we in stilte tot rust komen bij Hem, kan Hij eindelijk Zijn licht schijnen op dingen waar we soms al heel lang mee rondlopen. De Heilige Geest is namelijk met ons begaan op dagelijks niveau. Met onze studie, ons werk en onze relaties. Door in de Bijbel te lezen over mensen die in vergelijkbare situaties verkeerden, krijgen we inzicht hoe hiermee om te gaan. Privétijd met God is voor mij een combinatie van aanbidding, dankbaarheid, werkoverleg, inspiratie en gebed.

[Vraag]

Durf jij los te laten hoe stille tijd zou ‘moeten’ zijn en te omarmen hoe het zou kunnen zijn?