Moed voor elke dagVoorbeeld

Wat is moed?

De komende vijf dagen staan in het teken van het woord ‘moed’. Misschien heb je daar gelijk wel een fysieke associatie bij: sterk, dapper, iets durven. David die tegen die grote Goliath vecht! Iets daarvan lezen we in de geschiedenis van vandaag ook terug. Het volk Israël staat op het punt om het beloofde land in te trekken. De woestijnreis lijkt ten einde. Mozes stuurt twaalf mannen eropuit om het land Kanaän vast te verkennen.

Daar is moed voor nodig, toch? De verkenningstocht van veertig dagen is niet zonder gevaren. Denk eens aan de mogelijkheid dat de verspieders betrapt zouden worden. Je wilt toch niet weten wat er dan met ze zou gebeuren! Zeker niet als je in vers 22 leest dat er ‘kinderen van Enak’ in het land wonen. Dat zijn reuzen! Daar wil je het niet mee aan de stok krijgen als geheime verkenner.

Bij terugkomst wordt duidelijk dat moed in de Bijbel veel verder gaat dan fysieke bravoure. Misschien zelfs wel iets heel anders betekent. Want in het verslag dat de verkenners uitbrengen geven ze de moed op: ja, het is een prachtig land en fantastisch om in te wonen. Hadden ze daar maar een punt gezet. Helaas, de verspieders plaatsen een ‘maar’. Maar dat land kunnen we nooit innemen. Dat is voor ons te moeilijk.

Dit verslag zorgt duidelijk voor onrust onder het volk. In vers 30 staat namelijk dat het tot stilte gebracht moet worden. Maar hoe doe je dat? In het antwoord op die vraag schuilt de echte Bijbelse moed. Een minderheid van twee verspieders durft in te gaan tegen de heersende opinie. Jozua en Kaleb zijn niet bang om een ander geluid te laten horen.

Daarmee maken ze zich niet populair (ze dreigen zelfs gestenigd te worden (14:10)), en het sorteert ook geen enkel effect. Toch doen ze het! Hoe? Door vast te houden aan de beloften van de HEERE. Hij had toch – meermaals – beloofd het land aan de Israëlieten te geven? Ook in vers 1 lezen we dat nog. Alleen door vast te houden aan Gods beloften, durven Jozua en Kaleb oproepen tot vrijmoedig optrekken (vers 30). Moed is afzien van de omstandigheden, en God op Zijn Woord vertrouwen.