God kent jou vanaf je allereerste begin

Psalm 139:13-17 (HSV): Want Ú hebt mijn nieren geschapen, mij in de schoot van mijn moeder geweven. Ik loof U omdat ik ontzagwekkend wonderlijk gemaakt ben; wonderlijk zijn Uw werken, mijn ziel weet dat zeer goed. Mijn beenderen waren voor U niet verborgen, toen ik in het verborgene gemaakt ben en geborduurd werd in de laagste plaatsen van de aarde. Uw ogen hebben mijn ongevormd begin gezien, en zij alle werden in Uw boek beschreven, de dagen dat zij gevormd werden, toen er nog niet één van hen bestond.

God kent je door en door. Hij zag je vormeloos begin.

Drie weken na de bevruchting is een embryo nog maar een halve millimeter groot. Het lijkt op een kikkervisje en krijgt een begin van een hartje. Het krijgt al vorm. Vijf weken na de bevruchting is het 6 millimeter en heeft het de vorm van een heel klein mensje.

Terwijl je moeder nog amper wist dat ze zwanger was en je nauwelijks zichtbaar was op een echo, zag God jou. Je was voor de buitenwereld verborgen toen je gemaakt werd, maar niet voor Hem. Je werd geborduurd, staat er. Jouw hemelse Vader zag je. Kende je. Was betrokken bij jou. Hij was om je heen.

Hij omhulde je met Zijn aanwezigheid toen nog niemand wist dat je eraan kwam. Voordat je ook maar íets kon doen. Daarom mag je ontspannen in dat bootje zitten. Vertrouwen dat Hij je leidt op jouw levensreis. Hij is om je heen, Hij omhult je. Hij kent je toekomst en je verleden vanaf het aller- allerprilste begin. Hij heeft gedachten over jou die dieper zijn en verder gaan dan wat mensen kunnen bedenken.

Hoe kostbaar is dat!

Als je nadenkt over dat God jou al kent vanaf jouw allerprilste begin en Zich al om jou heen bevond toen, wat betekent dat dan voor jou? Wat zou je tegen Hem willen zeggen?

Onze Vader, U kent mij en zag mij vanaf mijn allereerste begin. Dat maakt mij … [vul in] en ik wil U zeggen dat … [vul in]. Help me naar mijn leven te kijken zoals U daarnaar kijkt, Heer. In Jezus’ naam, amen.