Laat Er Licht Zijn (Tienerleiders)

Open Doors | Strijdvaardig als Elia door Anne van der Bijl | Deel 2

Vrij van verslaving

Muziek: Romeinen 8 in song

Laat er Licht zijn!

De reis van Simon Peter, deel 1: 'Genade in mislukking'

Danken met de Psalmen

Geloof; Wat houdt dat in?

De reis van Simon Peter, Deel 3: 'Innerlijke strijd'

De reis van Simon Peter, Deel 2: 'Leren vertrouwen'

Het Boek

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkNUM">
 <div class="chapter ch13" data-usfm="NUM.13.1+NUM.13.2+NUM.13.3+NUM.13.4+NUM.13.5+NUM.13.6+NUM.13.7+NUM.13.8+NUM.13.9+NUM.13.10+NUM.13.11+NUM.13.12+NUM.13.13+NUM.13.14+NUM.13.15+NUM.13.16+NUM.13.17+NUM.13.18+NUM.13.19+NUM.13.20+NUM.13.21+NUM.13.22+NUM.13.23+NUM.13.24+NUM.13.25+NUM.13.26+NUM.13.27+NUM.13.28+NUM.13.29+NUM.13.30+NUM.13.31+NUM.13.32+NUM.13.33">
 <div class="p">1Terwijl de Isra&#235;lieten in de Paran-woestijn verbleven, zei de Here tegen Mozes: 2&#8216;Zend spionnen naar het land Kana&#228;n, het land dat Ik aan Isra&#235;l ga geven, stuur van elke stam &#233;&#233;n leider.&#8217;</div><div class="p"> 3-15Mozes voerde de opdracht van de Here uit en stuurde deze twaalf stammenleiders: Sammua, de zoon van Zakkur, uit de stam Ruben; Safat, de zoon van Chori, uit de stam Simeon; Kaleb, de zoon van Jefunne, uit de stam Juda; Jigal, de zoon van Jozef, uit de stam Issachar; Hosea, de zoon van Nun, uit de stam Efra&#239;m; Palti, de zoon van Rafu, uit de stam Benjamin; Gaddi&#235;l, de zoon van Sodi, uit de stam Zebulon; Gaddi, de zoon van Susi, uit de stam Manasse; Ammi&#235;l, de zoon van Gemalli, uit de stam Dan; Setur, de zoon van Micha&#235;l, uit de stam Aser; Nachbi, de zoon van Wofsi, uit de stam Naftali; Ge&#252;el, de zoon van Machi, uit de stam Gad. 16En Mozes veranderde de naam van Hosea, de zoon van Nun, in Jozua.</div><div class="p"> 17Mozes stuurde de spionnen weg met de opdracht: &#8216;Ga in noordelijke richting en trek het bergland van de Negev in. 18Kijk hoe het land eruit ziet en wat voor mensen daar leven, of het er veel of weinig zijn en of ze sterk of zwak zijn. 19Let ook goed op of het land vruchtbaar is of niet, of er steden zijn en of die versterkt zijn of niet. 20Stel vast of het land rijk of arm is en of er veel bomen zijn. Wees niet bang en breng wat exemplaren van hun oogst mee terug.&#8217; In die tijd werden de eerste druiven geoogst. 21Zo vertrokken de spionnen en verkenden het land van de woestijn Sin tot aan Rechob, waar de weg naar Hamat begint. 22Terwijl zij in noordelijke richting trokken, doorkruisten zij eerst de Negev en kwamen in Hebron aan. Daar woonden Achiman, Sesai en Talmai, de kinderen van Enak. Hebron was een erg oude stad, want hij werd zeven jaar eerder gesticht dan de stad Zoan in Egypte. 23Daarna kwamen zij in het dal Eskol, waar zij een tros druiven van een wijnrank sneden. Deze tros was zo groot dat twee mannen hem aan een stok tussen zich in moesten dragen! Ook namen zij een aantal granaatappels en vijgen mee. 24De Isra&#235;lieten noemden dat dal vanaf die tijd Eskol (Tros), vanwege de tros druiven die zij vandaar hadden meegenomen. 25Na veertig dagen keerden de spionnen van hun tocht terug.</div><div class="p"> 26Zij rapporteerden hun bevindingen aan Mozes, A&#228;ron en het hele volk Isra&#235;l in de Paran-woestijn bij Kades en lieten het fruit zien dat zij hadden meegenomen. 27Dit was hun verslag: &#8216;Wij kwamen in het land dat wij moesten verkennen. Het is inderdaad een land waar melk en honing vloeit, het is prachtig. Kijk maar eens naar dit fruit dat wij als bewijs hebben meegenomen. 28Maar de mensen die daar wonen, zijn sterk en hun steden zijn goed versterkt en groot. We hebben zelfs reuzen, kinderen van Enak, gezien! 29De Amalekieten wonen in het zuiden en de Hethieten, Jebusieten en Amorieten wonen in het bergland. Langs de kust van de Middellandse Zee en in het rivierdal van de Jordaan wonen de Kana&#228;nieten.&#8217; 30Toen kwam het volk in opstand tegen Mozes. Maar Kaleb trachtte het te kalmeren en zei: &#8216;Laten wij nu meteen optrekken en het land in bezit nemen, want wij zijn sterk genoeg om het te veroveren!&#8217; 31&#8216;Niet tegen mensen die zo sterk zijn als zij,&#8217; vonden de andere spionnen, &#8216;ze zouden ons vernietigen.&#8217; 32Het verslag van de meerderheid van de spionnen was negatief: &#8216;Het land wemelt van de strijders en de mensen zijn allemaal krachtig gebouwd. 33We hebben kinderen van Enak gezien, afstammelingen van de vroegere reuzen. We voelden ons als sprinkhanen bij hen vergeleken!&#8217;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkNUM">
 <div class="chapter ch14" data-usfm="NUM.14.1+NUM.14.2+NUM.14.3+NUM.14.4+NUM.14.5+NUM.14.6+NUM.14.7+NUM.14.8+NUM.14.9+NUM.14.10+NUM.14.11+NUM.14.12+NUM.14.13+NUM.14.14+NUM.14.15+NUM.14.16+NUM.14.17+NUM.14.18+NUM.14.19+NUM.14.20+NUM.14.21+NUM.14.22+NUM.14.23+NUM.14.24+NUM.14.25+NUM.14.26+NUM.14.27+NUM.14.28+NUM.14.29+NUM.14.30+NUM.14.31+NUM.14.32+NUM.14.33+NUM.14.34+NUM.14.35+NUM.14.36+NUM.14.37+NUM.14.38+NUM.14.39+NUM.14.40+NUM.14.41+NUM.14.42+NUM.14.43+NUM.14.44+NUM.14.45">
 <div class="p">1Toen begon het hele volk luid te klagen en ging daar de hele nacht mee door. 2De stemmen vormden &#233;&#233;n grote klaagzang aan het adres van Mozes en A&#228;ron. &#8216;Waren we maar in Egypte gestorven,&#8217; beklaagden zij zichzelf, &#8216;of hier in de woestijn. 3Dat nog liever dan het land binnentrekken dat voor ons ligt. De Here zal ons daar laten omkomen en onze vrouwen en kinderen zullen slaven worden. Laten we hier vandaan gaan en terugkeren naar Egypte!&#8217; 4Dat idee sloeg aan in het kamp. &#8216;Laten wij een leider kiezen die ons kan terugbrengen naar Egypte,&#8217; schreeuwden zij. 5Toen wierpen Mozes en A&#228;ron zich in het bijzijn van het volk Isra&#235;l met hun gezicht op de grond. 6Twee van de spionnen, Jozua, de zoon van Nun, en Kaleb, de zoon van Jefunne, begonnen hun kleren te scheuren 7en zeiden tegen het verzamelde volk: &#8216;Het land dat voor ons ligt, is prachtig en de Here is ons welgezind. 8Daarom zal Hij ons veilig dat land binnenbrengen en het ons geven. Het is erg vruchtbaar, een land dat overvloeit van melk en honing. 9Mensen, kom toch niet in opstand tegen de Here! Wees niet bang voor de inwoners van dat land. Wij zullen hen overwinnen want zij zijn als brood voor ons. De Here staat aan onze kant en beschermt hen niet langer! Daarom moeten wij niet bang voor hen zijn!&#8217;</div><div class="p"> 10-11 Maar de enige reactie van de Isra&#235;lieten bestond uit het voorstel Jozua en Kaleb te stenigen. Toen verscheen de heerlijkheid van de Here in de tabernakel aan al de Isra&#235;lieten en Hij zei tegen Mozes: &#8216;Hoe lang zal dit volk nog dwarsliggen? Zullen ze Mij ooit geloven na alle wonderen die Ik onder hen heb gedaan? 12Ik zal hen verstoten en vernietigen door de pest en &#250; tot een volk maken dat veel groter en machtiger is dan zij!&#8217; 13&#8216;Maar wat zullen de Egyptenaren zeggen als zij dat horen?&#8217; hield Mozes de Here voor. &#8216;Zij hebben kennis gemaakt met uw kracht toen U uw volk uit hun land redde. 14Zij hebben die verhalen ook aan de inwoners van dit land verteld en die weten maar al te goed dat U aan de kant van Isra&#235;l staat en persoonlijk met het volk spreekt. Zij zien de wolk en de zuil van vuur boven ons en weten dat U ons dag en nacht leidt en beschermt. 15Als U nu uw volk doodt, zullen de volken die uw faam kennen, zeggen: 16&#8220;De Here moest hen wel doden, want Hij was niet in staat voor hen te zorgen in de woestijn. Hij was niet machtig genoeg hen het land binnen te brengen, waarvan Hij had gezworen dat Hij het hun geven zou.&#8221; 17-18 Ach, alstublieft, laat toch uw grote kracht zien! Zoals U, Here, hebt gesproken: de Here is eindeloos geduldig en rijk aan goedheid en trouw. Hij vergeeft de zonde en de overtreding, ook al houdt U de schuldige niet voor onschuldig en laat U de kinderen tot aan de derde en vierde generatie boeten voor de zonde van hun vaders. 19Och, ik smeek U, vergeef de zonden van dit volk in uw grote onveranderlijke liefde, zoals U dat deed met de zonden die zij deden tijdens de reis van Egypte naar hier.&#8217; 20-21 Toen zei de Here: &#8216;Goed, Ik zal hen vergeven, zoals u hebt gevraagd. Maar Ik verzeker u, omdat Ik leef en de hele aarde zal zijn vervuld met de glorie van de Here, 22dat geen van de mannen die mijn glorie kennen en de wonderen gezien hebben die Ik in Egypte en in de woestijn heb gedaan, het land zullen zien. Want zij hebben tienmaal geweigerd Mij te gehoorzamen en te vertrouwen. 23Daarom zullen zij het land niet zien dat Ik de afstammelingen van dit volk heb beloofd. 24Mijn dienaar Kaleb is daarentegen met een andere geest vervuld. Hij heeft Mij trouw gehoorzaamd. Ik zal hem het land binnenbrengen dat hij als spion heeft gezien en zijn kinderen zullen hun erfdeel van het land krijgen. 25Maar omdat het volk Isra&#235;l zo bang is voor de Amalekieten en de Kana&#228;nieten, die in de dalen wonen, moet u morgen terugkeren naar de woestijn en in de richting van de Rietzee trekken.&#8217;</div><div class="p"> 26-27 Vervolgens zei de Here tegen Mozes en A&#228;ron: &#8216;Hoe lang zullen deze slechte mensen zich nog over Mij beklagen? Want Ik heb alles gehoord wat zij zeiden. 28Zeg tegen hen: &#8220;De Here zweert dat Hij zal doen waarvoor u zo bang was: 29u zult allen sterven in de woestijn! Niemand van u die twintig jaar en ouder is en die tegen Mij in opstand is gekomen, 30zal het beloofde land binnengaan. Alleen Kaleb en Jozua mogen het land binnengaan. 31U zei dat uw kinderen slaven zouden worden van de inwoners van het land. Welnu, in plaats daarvan zal Ik hen veilig het land binnenbrengen en zij zullen erven wat u te min was. 32En wat u betreft: uw lijken zullen in deze woestijn achterblijven. 33Veertig jaar zult u als nomaden in deze woestijn rondtrekken. Op die manier zult u boeten voor uw ontrouw, net zolang tot de laatste van u in de woestijn gestorven is. 34-35 Omdat de spionnen veertig dagen in het land waren, moet u veertig jaar in de woestijn rondzwerven. Voor elke dag &#233;&#233;n jaar met op uw schouders de last van uw zonden. Dan zult u zien wat het betekent dat Ik &#250; de rug toekeer.&#8221; Ik, de Here, heb gesproken. Ieder die tegen Mij heeft samengezworen, zal in deze woestijn de dood vinden.&#8217; 36-38De tien verspieders die met hun verhalen het volk hadden aangezet tot opstand tegen de Here, stierven onder de ogen van de Here. Van de twaalf verspieders bleven alleen Jozua en Kaleb in leven.</div><div class="p"> 39Toen Mozes de woorden van de Here aan het volk overbracht, heerste diepe rouw in het kamp. 40De volgende morgen was iedereen vroeg op en zij trokken in de richting van het beloofde land. &#8216;Hier zijn wij,&#8217; zeiden zij, &#8216;wij weten dat we hebben gezondigd, maar nu staan we klaar om het land dat de Here ons heeft beloofd, binnen te trekken.&#8217; 41Maar Mozes zei: &#8216;Het is nu te laat. De Here heeft opdracht gegeven terug te keren naar de woestijn en die opdracht negeert u. 42Trek niet verder, want uw vijanden zullen u vernietigen, omdat de Here niet bij u is. 43U weet toch nog wel dat de Amalekieten en Kana&#228;nieten daar wonen? U hebt de Here in de steek gelaten, nu laat Hij u in de steek.&#8217; 44Maar zij trokken toch het bergland in, ook al bleven de ark en Mozes in het kamp achter. 45Daarop werden zij aangevallen door de Amalekieten en de Kana&#228;nieten die daar woonden. Zij werden verslagen en teruggedreven tot aan Chorma.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkNUM">
 <div class="chapter ch15" data-usfm="NUM.15.1+NUM.15.2+NUM.15.3+NUM.15.4+NUM.15.5+NUM.15.6+NUM.15.7+NUM.15.8+NUM.15.9+NUM.15.10+NUM.15.11+NUM.15.12+NUM.15.13+NUM.15.14+NUM.15.15+NUM.15.16+NUM.15.17+NUM.15.18+NUM.15.19+NUM.15.20+NUM.15.21+NUM.15.22+NUM.15.23+NUM.15.24+NUM.15.25+NUM.15.26+NUM.15.27+NUM.15.28+NUM.15.29+NUM.15.30+NUM.15.31+NUM.15.32+NUM.15.33+NUM.15.34+NUM.15.35+NUM.15.36+NUM.15.37+NUM.15.38+NUM.15.39+NUM.15.40+NUM.15.41">
 <div class="p">1-2 De Here gaf Mozes de volgende instructies om aan de Isra&#235;lieten door te geven: &#8216;Wanneer u bent aangekomen in het land dat Ik u zal geven 3-4 en u wilt de Here eren met een brandoffer of een ander vuuroffer, dan moet u een schaap, een geit of een rund offeren. Elk offer&#8212;hetzij een gewoon offer of een gelofteoffer, een vrijwillig offer of een speciaal offer, dat u brengt op een van de jaarlijkse feesten&#8212;moet samengaan met een spijsoffer. Als u een schaap offert, gebruik dan 2,2 liter fijn meel, gemengd met 0,9 liter olie, 5samen met 0,9 liter wijn als drankoffer. 6Als u een ram offert, gebruik dan 4,4 liter fijn meel gemengd met eenderde liter olie, 7samen met eenderde liter wijn als drankoffer. Dit zal een offer zijn met een aangename reuk voor de Here. 8-9 Als u een jonge stier offert, moet het begeleidende spijsoffer bestaan uit 6,6 liter fijn meel, gemengd met tweederde liter olie 10en een drankoffer van tweederde liter wijn. Dit zal met vuur worden geofferd tot een aangename reuk voor de Here. 11-12 Dit zijn de voorschriften voor de spijsoffers die een brandoffer van een stier, een schaap, een ram of een jonge geit moeten begeleiden.</div><div class="p"> 13-14 Deze voorschriften gelden zowel voor geboren Isra&#235;lieten als voor buitenlanders die bij u wonen en die de Here willen eren met een brandoffer. 15-16 Want hier geldt dezelfde wet voor Isra&#235;lieten en buitenlanders en dit zal van generatie op generatie zo blijven, allen zijn gelijk voor de Here. Ja, er is &#233;&#233;n wet voor allen!&#8217;</div><div class="p"> 17-18 Vervolgens zei de Here tegen Mozes: &#8216;Zeg tegen de Isra&#235;lieten dat wanneer zij aankomen in het land dat Ik hun zal geven, 19-21zij de Here een deel van hun eerste oogst van elk jaar moeten geven. Zij moeten van het gerstemeel een koek maken die moet worden geofferd, het is een jaarlijks offer van uw dorsvloer en moet van generatie op generatie in ere worden gehouden.</div><div class="p"> 22Stel dat u of een latere generatie zich realiseert dat u onopzettelijk heeft nagelaten de instructies die de Here u door Mozes heeft gegeven, uit te voeren, 23-24 dan moet u een jonge stier als brandoffer offeren. Het zal een aangename reuk voor de Here zijn en het moet worden geofferd met het normale spijs- en drankoffer en een bok als zondoffer. 25De priester zal verzoening doen voor alle Isra&#235;lieten en het zal worden vergeven, want het was geen opzet en zij hebben het goedgemaakt met hun brandoffers en zondoffer voor de Here. 26Allen die tot het volk Isra&#235;l behoren, zullen vergeving ontvangen&#8212;ook de buitenlanders die bij hen wonen&#8212;want de hele bevolking is betrokken bij een dergelijke vergissing en de vergeving daarvan. 27Als iemand deze overtreding zonder opzet heeft gemaakt, zal hij een eenjarige geit als zondoffer offeren 28en de priester zal verzoening over hem doen tegenover de Here, dan zal hij vergeving ontvangen. 29Hetzelfde geldt voor de buitenlander die bij u woont. 30Maar iemand die deze overtreding opzettelijk maakt, ongeacht of hij een geboren Isra&#235;liet of een buitenlander is, beledigt de Here en zal worden verstoten uit het volk. 31Want hij heeft de wet van de Here veracht en opzettelijk geweigerd deze te gehoorzamen. Hij moet worden gedood en zal op die manier voor zijn zonde boeten.&#8217;</div><div class="s1">Straf bij ongehoorzaamheid</div><div class="p"> 32Op een dag, toen het volk Isra&#235;l in de woestijn verbleef, werd een van hen betrapt bij het houtsprokkelen op de sabbat. 33Hij werd voor Mozes, A&#228;ron en de andere rechters gebracht. 34Zij sloten hem op in afwachting van de beslissing die de Here over hem zou nemen. 35Toen zei de Here tegen Mozes: &#8216;Deze man moet sterven, het hele volk moet hem buiten het kamp stenigen.&#8217; 36Zij brachten hem buiten het kamp en doodden hem, zoals de Here had opgedragen.</div><div class="p"> 37-38 De Here zei tegen Mozes: &#8216;Zeg de Isra&#235;lieten dat zij gedenkfranjes aan hun kleren maken. In de franje aan de hoeken van hun kleren moeten zij een blauwpurperen draad verwerken. 39Als zij die franje zien, zullen zij denken aan mijn regels en wetten en aan het feit dat zij die moeten gehoorzamen in plaats van hun eigen verlangens te volgen, zoals gebeurde toen zij andere goden dienden. 40Het zal u eraan herinneren dat u heilig moet zijn voor uw God. 41Want Ik ben de Here, uw God, die u uit het land Egypte bevrijdde. Ja, Ik ben de Here, uw God.&#8217;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkJOS">
 <div class="chapter ch2" data-usfm="JOS.2.1+JOS.2.2+JOS.2.3+JOS.2.4+JOS.2.5+JOS.2.6+JOS.2.7+JOS.2.8+JOS.2.9+JOS.2.10+JOS.2.11+JOS.2.12+JOS.2.13+JOS.2.14+JOS.2.15+JOS.2.16+JOS.2.17+JOS.2.18+JOS.2.19+JOS.2.20+JOS.2.21+JOS.2.22+JOS.2.23+JOS.2.24">
 <div class="p">1Daarop stuurde Jozua twee spionnen vanuit het kamp bij Sittim de rivier over om het gebied aan de overkant van de rivier te verkennen, in het bijzonder Jericho. De spionnen vertrokken en gingen het huis binnen van Rachab, een prostituee. Zij wilden daar de nacht doorbrengen. 2Maar iemand lichtte de koning van Jericho in dat twee Isra&#235;lieten, vermoedelijk spionnen, die avond waren aangekomen. 3De koning stuurde de mannen naar het huis van Rachab met de eis hen uit te leveren. &#8216;Het zijn spionnen,&#8217; legden zij uit. &#8216;Zij zijn er door hun leiders op uitgestuurd om te ontdekken hoe zij ons het beste kunnen aanvallen.&#8217; 4Zij had de mannen echter verborgen en zei tegen de aanvoerder van de groep: &#8216;Die mannen zijn hier inderdaad geweest, maar ik wist niet waar ze vandaan kwamen. 5Toen het donker werd, vlak voordat de stadspoorten werden gesloten, hebben zij de stad verlaten en ik weet niet waar ze naartoe gingen. Als u zich haast, kunt u hen waarschijnlijk nog wel inhalen!&#8217; 6In werkelijkheid had zij de mannen naar het dak gebracht en verborgen onder vlasstengels die daar lagen te drogen. 7De mannen gingen de vermeende vluchtelingen achterna tot aan de Jordaan. De stadspoorten gingen achter hen dicht.</div><div class="p"> 8Rachab ging intussen naar het dak om te praten met de mannen, voordat zij gingen slapen. 9Zij zei: &#8216;Ik weet heel goed dat uw God mijn land aan u gaat geven. Wij leven in grote angst voor u. Alle inwoners van dit land zijn verlamd door angst en radeloos. 10Wij hebben namelijk gehoord hoe de Here voor u een pad door de Rietzee maakte na uw vertrek uit Egypte! En wij weten ook wat u deed met Sichon en Og, de twee Amoritische koningen ten oosten van de Jordaan, hoe u hun land onder de voet liep en hun hele volk uitroeide. 11Geen wonder dat wij bang zijn! Niemand heeft nog de moed te vechten als hij dat allemaal heeft gehoord. Want uw God regeert als God boven in de hemelen en beneden op de aarde. 12-13 Ik wil u om &#233;&#233;n ding smeken: zweer mij bij de naam van uw God dat u bij de verovering van Jericho mij, mijn ouders en mijn broers en zusters met hun gezinnen in leven laat, omdat ik u heb geholpen.&#8217; 14De mannen antwoordden: &#8216;Als u ons niet verraadt, zullen wij ervoor zorgen dat u en uw familieleden niets overkomt. Wij zullen u dankbaarheid en trouw bewijzen en u met ons eigen leven beschermen.&#8217; 15Toen liet zij de mannen aan een touw langs de stadsmuur naar beneden zakken. Haar huis stond namelijk bovenop de muur. 16&#8216;Vlucht naar de heuvels,&#8217; raadde zij hun aan. &#8216;Verberg u daar drie dagen tot de mannen die u zoeken, zijn teruggekeerd. Daarna kunt u zonder gevaar teruggaan.&#8217; 17-18 Voordat zij gingen, zeiden de mannen tegen haar: &#8216;Wij kunnen er niet voor instaan dat u niets overkomt als u niet bij de verovering dit rode koord uit het raam laat hangen. Zorg er ook voor dat al uw familieleden bij u in huis zijn. 19Als zij op straat komen, zijn wij niet verantwoordelijk voor de gevolgen. Maar wij zweren u dat niemand in dit huis zal worden gedood of verwond. 20Als u ons echter verraadt, zullen wij niet langer aan deze eed gebonden zijn.&#8217; 21&#8216;Dat beloof ik,&#8217; antwoordde zij. En zij hing het rode koord uit het raam. 22De spionnen trokken de heuvels in en bleven daar drie dagen, totdat de achtervolgers na een vruchteloze speuractie naar de stad waren teruggekeerd. 23Toen kwamen de twee spionnen uit de heuvels, staken de rivier over en brachten Jozua verslag uit over wat er was gebeurd. 24&#8216;De Here zal ons vast en zeker het hele land in handen geven,&#8217; zeiden zij, &#8216;want alle inwoners zijn nu al vreselijk bang voor ons.&#8217;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkHEB">
 <div class="chapter ch3" data-usfm="HEB.3.7+HEB.3.8+HEB.3.9+HEB.3.10+HEB.3.11+HEB.3.12+HEB.3.13+HEB.3.14+HEB.3.15+HEB.3.16+HEB.3.17+HEB.3.18+HEB.3.19">
 <div class="p">7Omdat Christus zo groot is, zegt de Heilige Geest: &#8216;Luister vandaag naar wat Hij u zegt 8en sluit uw hart niet af voor Hem zoals de mensen indertijd in de woestijn deden. 9Uw voorouders daagden God uit, toen zij veertig jaar in de woestijn verbleven, en zij stelden Mij op de proef, hoewel zij hadden gezien wat Ik voor hen gedaan heb. 10Daarom ergerde Ik Mij aan hen en zei Ik: &#8220;Dit volk loopt steeds weer van Mij weg, het wil Mij niet volgen.&#8221; 11Daarom heb Ik in mijn toorn gezworen dat zij geen rust bij Mij zouden vinden.&#8217;</div><div class="p"> 12Pas er dus voor op, broeders en zusters, dat geen van u slecht en ongelovig wordt, doordat hij zich in zijn hart van de levende God afkeert. 13U moet hier elke dag met elkaar over spreken, nu er nog de tijd voor is, want niemand van u mag zich door de betovering van de zonde laten verharden, zodat hij niet meer naar God luistert. 14Als wij Christus van het begin tot het einde trouw blijven, delen wij in alles wat Hij heeft. 15Maar dat geldt al voor n&#250;! Vergeet nooit deze waarschuwing: &#8216;Luister vandaag naar wat Hij u zegt en sluit uw hart niet af voor Hem zoals de mensen indertijd deden.&#8217;</div><div class="p"> 16En over welke mensen spreek ik hier? Wie kwamen, nadat zij God hadden horen spreken, tegen Hem in opstand? Dat waren de mensen die onder leiding van Mozes uit Egypte trokken. 17Wie werden door de toorn van God getroffen, al die veertig jaar? Dezelfde mensen die tegen Hem zondigden en daardoor in de woestijn moesten sterven. 18En tegen wie sprak God toen Hij onder ede verklaarde dat zij nooit de rust en vrede zouden krijgen die Hij zijn volk beloofd had? Natuurlijk tegen al die mensen die Hem ongehoorzaam waren. 19En waarom konden zij die rust en vrede niet krijgen? Omdat zij Hem niet wilden vertrouwen.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkHEB">
 <div class="chapter ch4" data-usfm="HEB.4.1+HEB.4.2+HEB.4.3+HEB.4.4+HEB.4.5+HEB.4.6+HEB.4.7+HEB.4.8+HEB.4.9+HEB.4.10+HEB.4.11">
 <div class="p">1Hoewel Gods belofte nog altijd geldt, de belofte dat God ons allen in zijn rust op zal nemen, moeten wij ervoor zorgen dat niet sommigen de indruk zouden wekken er geen deel aan te hebben. 2Want dit goede nieuws heeft ons net zo bereikt als de mensen in de tijd van Mozes. Maar zij hebben er niets aan gehad, omdat zij het niet geloofden. 3Want alleen als wij God geloven, kunnen wij deel krijgen aan zijn rust. Hij heeft immers gezegd: &#8216;In mijn toorn heb Ik gezworen dat zij geen rust bij Mij zouden vinden.&#8217; Toch ligt Gods plan om hun die rust te geven, al klaar vanaf het begin van de wereld. 4Dat weten wij omdat er in de Boeken staat dat God op de zevende dag uitrustte. Alles wat Hij wilde maken, was klaar. 5Toch kwamen de Isra&#235;lieten er niet, want God zei ten slotte: &#8216;Zij zullen bij Mij geen rust vinden.&#8217; 6Maar de belofte is niet ingetrokken. Daarom komen sommigen er wel, al zijn dat niet de mensen die het eerst de kans kregen, want die waren God ongehoorzaam. 7Maar God heeft de mensen een nieuwe kans gegeven om deel te krijgen aan zijn rust en die kans is er n&#250;! Hij heeft dat door de mond van David al aangekondigd met de eerder genoemde woorden: &#8216;Luister n&#250; naar wat Hij u zegt en sluit uw hart niet af voor Hem.&#8217;</div><div class="p"> 8Jozua heeft het volk niet in deze rust gebracht. Als dat zo was, zou God niet veel later hebben gezegd dat het &#8216;nu&#8217; de tijd is om deel te krijgen aan die rust. 9Er wacht het volk van God dus nog altijd een zuivere, volkomen rust. 10Wie door geloof die rust ervaart, rust uit van zijn eigen werk, net als God. 11Laten wij ons best doen deel te krijgen aan die rust. Daarom moeten wij ervoor oppassen God niet ongehoorzaam te zijn zoals het volk Isra&#235;l, dat daardoor die rust niet kreeg.</div><div class="p"> </div>
 </div>
 </div>
</div>

Manna voor elke dag - maand 3 - SivanVoorbeeld

Sivan 23

Schrift

Over dit leesplan

Gerelateerde leesplannen