Bijbels leiderschap: Het voorbeeld van JozuaVoorbeeld

Jozua stond er niet alleen voor

“En Mozes riep Jozua en zei tegen hem voor de ogen van heel Israël: … De HEERE nu is het Die voor u uit gaat. Hij zal met u zijn. Hij zal u niet loslaten en u niet verlaten. Wees niet bevreesd en wees niet ontsteld” (Deuteronomium 31:7-8, HSV).

Tientallen jaren was Jozua de rechterhand van Mozes geweest. Nu kondigde God aan dat Mozes zou sterven en Jozua hem moest opvolgen. Hij moest nu “voor het volk uitgaan”, het beloofde land in. Maar hij stond er niet alleen voor. Drie keer lezen we de verzekering dat de Heere God Zelf met Jozua zou zijn. Hij zou vóór hem uit gaan, als de uiteindelijke leider van het volk. Daarom hoefde Jozua niet bang te zijn.

Jozua was uitmuntend op zijn taak voorbereid. Hij kende het volk, hij had jarenlang geobserveerd hoe Mozes hen leiding gaf en hij kende de aanwijzingen die God had gegeven. En toch voelde hij zich niet sterk genoeg om deze klus alleen te klaren. Dat gold trouwens ook voor Mozes. Ook die durfde pas op reis te gaan als de Heere mee zou gaan: “... Als Uw aangezicht niet meegaat, laat ons dan van hier niet verdertrekken” (Exodus 33:15, HSV).

Een lied van Sela verwoordt het zo:

Wij zijn uw volk;
wij willen zonder U
geen stap meer verder gaan.

Mozes en Jozua hadden de verzekering nodig dat God met hen was. Ervaar jij dat ook zo? Bijvoorbeeld als je voor een moeilijke taak staat, maar ook gewoon in je dagelijks leven? Hoe maakt Gods aanwezigheid dan een verschil?