Ruth: een verhaal over Gods verlossende liefdeVoorbeeld

Veel mooie verhalen eindigen met: "En ze leefden nog lang en gelukkig." Maar het boek Ruth niet. Dit verhaal gaat verder dan "nog lang en gelukkig" naar de stamboom van Christus. De laatste zes verzen van Ruth zijn de belangrijkste in het boek omdat ze ons opnieuw laten zien hoe God alles laat meewerken voor de bestwil van degenen die van Hem houden (zie Romeinen 8:28). Door het boek Ruth zien we hoe God het netwerk van mensenlevens gebruikt om zijn plannen te bewerkstelligen. De laatste verzen laten zien dat Gods perfecte wil wordt gedaan ondanks onze imperfecte beslissingen en onze worstelingen in het leven.

Gods perfecte wil omvat ons maar is niet gefocust op ons. In zijn boek Faithful God: An Exposition on the Book of Ruth zegt Sinclair Ferguson: "De diepere betekenis van wat God aan het doen is, gaat veel verder dan het leven van de hoofdpersonen" (van het boek Ruth). Alle gelovigen dienen een hoger doel dan datgene wat er gebeurt in hun dagelijks leven. Dit kunnen we zien doordat de drie hoofdpersonen van het boek naar de achtergrond verdwijnen in de laatste zes verzen, want hun verhaal is niet het belangrijkste verhaal. Maar de hoofdpersonen spelen een belangrijke rol in het verhaal van de verlossing. De goedertierenheid die door Ruth en Boaz worden getoond, zet de verlossing van de hele wereld in beweging.

Uit deze laatste paar verzen van Ruth wordt duidelijk dat Gods uiteindelijke reden voor alles wat in dit verhaal gebeurde, één specifiek doel diende: de geboorte van Jezus Christus. Dit omvat Naomi die verhuisde naar Moab, Ruths aanvankelijke onvruchtbaarheid, de dood van Naomi's man en zonen, Ruth die bij haar bleef, Ruth die aren plukte op Boaz' velden, Naomi's riskante plan (dat werkte), de weigering van de andere losser en de geboorte van Obed bij Boaz en Ruth.

Genesis 3:15 staat bekend als het proto-evangelie omdat het de eerste (proto) verkondiging is van het evangelie (euangelion). God beloofde dat Hij de satan een dodelijke slag zou toebrengen door middel van het nageslacht van Eva. Toen God verwees naar Eva's nageslacht bedoelde Hij Jezus Christus, zijn eniggeboren Zoon, die de dodelijke slag aan de satan toebracht toen Hij stierf aan het kruis. Na slechts drie hoofdstukken in de Bijbel zet dit vers het verhaal van Jezus in beweging dat door Ruth en de rest van de Schrift voortgaat. De belofte van Genesis 3:15 kwam uit door Gods soevereine voorzienigheid in een kleine, schijnbaar onbelangrijke familie in Bethlehem.

Deze stambomen verheffen het verhaal van Ruth van een dorpsverhaal naar eentje die nationaal en eeuwig belang dient. In de donkere dagen van de richters werd de basis gelegd voor de stamboom die de Redder, de Messias en de Verlosser van een arme en verloren mensheid zou voortbrengen. Het zaad van de vrouw werd door Boaz en Ruth, David en Bathseba, en Jozef en Maria geopenbaard. In Psalm 132:12 belooft God dat een van Davids zonen, eentje die zelfs groter dan David was, voor eeuwig zou regeren. Ja, God liet inderdaad honderden jaren lang alles meewerken voor het ultieme goede dat Hij in petto had voor degenen die Hem vertrouwen.

De kern van het verhaal van Ruth bevat vier belangrijke theologische waarheden:

1. Gods voorzienigheid is iets waarop we kunnen vertrouwen. We kunnen niet altijd Gods daden zien of begrijpen maar we kunnen er zeker van zijn dat Hij de leiding heeft en zijn kinderen niet zal verlaten.

2. We moeten goedertierenheid tonen aan anderen zoals God dat aan ons laat zien.

3. God beantwoordt de gebeden van zijn volk en zijn zegeningen strekken zich uit buiten het beperkte perspectief van onze levens naar de generaties die nog komen.

4. We hebben een Losser nodig die zoveel van ons hield dat Hij stierf om ons met God te verzoenen. Niemand ligt buiten Gods genade en de 'kleinste van deze' – zondaars, heidenen, en sociale buitenstaanders – worden nu nog steeds verlost.