Vasten

In de wereld van de Bijbel was vasten een bekend religieus gebruik. In het Oude Testament komen we dit gebruik ook tegen. Bijvoorbeeld in Jesaja 58. De profeet levert hier felle kritiek op hoe het volk vast. Hij benoemt eerst het goede verlangen dat hij ziet: een volk dat God zoekt, dat naar Gods nabijheid verlangt (zie Jesaja 58:2). Maar blijkbaar is het niet genoeg om alleen goede verlangens en intenties te hebben, maar gaat het er ook om hoe het volk leeft.

Jesaja zegt als het ware dat als je vast omdat je je nederig voor God wilt opstellen, je ook in de rest van je leven moet laten zien dat je je daar nederig wilt opstellen. Dat je niet je eigen eer en belangen centraal zet, maar God.

De kritiek die Jezus in Mattheüs levert, lijkt op de kritiek van Jesaja. Opnieuw moeten de leerlingen voorkomen dat ze de mensen als publiek kiezen. Aan de buitenkant mag je niet zien waar ze vanbinnen – in het verborgene – mee bezig zijn. En juist dat is volgens Jezus het geheim van zijn leerlingen: aan de buitenkant lijk je weinig te zien, maar vanbinnen gebeurt er meer. Net als bij het geld geven aan de armen (zie Mattheüs 6:1-4) en het bidden (zie Mattheüs 6:5-15), benadrukt Jezus ook hier weer dat God zelf ook in het verborgene aanwezig is. Hij belooft hen dan ook dat God hen ervoor zal belonen.

Wat zou voor jou een reden kunnen zijn om te vasten?