Is je hart vrij van onkruid?

Naast ons huis groeit onder de bomen Zevenblad. Ik merkte het eerst niet op. Het was een beetje verborgen onder de takken. Dit onkruid kun je eten, dat is het goede nieuws, maar in je tuin is het verschrikkelijk. Het kruipt ongemerkt overal naar toe. Je knippert drie keer met je ogen en de volgende border staat vol Zevenblad. Grrr…

Soms kan onkruid zich ook in onze harten verbergen.

Je kent het wel… van die kleine dingen die in de schaduw liggen, maar de potentie hebben om de hele tuin te verpesten!

Soms zijn het juist de kleine irritaties in het leven die als onkruid doorwerken in je hart. Ze lijken onbeduidend, maar ontnemen je elke vorm van levensplezier. Je voelt je achtergesteld, niet gezien, boos… beetje bij beetje vervuilen deze gevoelens je binnenste.

Irritaties die als onkruid in je tuin elke bloei en schittering tegenwerken.

Pak vandaag de kans met beide handen aan om dat onkruid uit jouw levenstuin te trekken. Het kan pijnlijk zijn, maar tegelijk brengt het je heel veel goeds.

Verwijder die tak van woede!
Pak de wortel om niet te willen vergeven aan.
Grijp die struik van bitterheid.
Pak ze aan en bevrijd je van deze lasten die je vergiftigen.

Je hebt het recht om in volledige vrijheid te leven…
Jezus kocht deze vrijheid voor jou ten koste van zijn leven!
Hij heeft je alle tools gegeven om al het onkruid uit te roeien.

“Als dan de Zoon u vrijgemaakt heeft, zult u werkelijk vrij zijn” (Johannes 8:36, HSV).

Hij kan je vrij maken van elke vorm van onkruid!

We ontvingen het prachtige verhaal van Donna:
“Ik heb diegenen kunnen vergeven die me pijn hebben gedaan. Ik droeg het grootste deel van mijn leven pijn. Het heeft even geduurd, maar ik heb het gedaan en ik voel me vrij. Elke dag word ik wakker en ben ik dankbaar dat ik nog een dag op deze aarde zal leven om hopelijk een voorbeeld voor anderen te zijn van hoeveel we God nodig hebben in ons leven… Ik ben U zeer dankbaar, mijn Heer.”

Ik wens je zo toe dat je dit ook mag ervaren in jouw leven!

Zo blij dat je bestaat!
Wilma Veen