Gedichten Over Pinksteren!

Pinksteren: Feest van Gods Geest

DagelijkseBroodkruimels - Zoals De Vader..

Zeven redenen om niet bang te zijn

Pinksteren: Verbinding met de Heilige Geest

7 impulsen voor je leven met de Heilige Geest

Mark Stoorvogel - Intimiteit met God

Blij in de Heer!

Stille tijd: de derde zendingsreis van Paulus

Gedichten over de schepping!

Het Boek

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkJOS">
 <div class="chapter ch1" data-usfm="JOS.1">
 <div class="label">1</div><div class="s1">Gods opdracht aan Jozua</div><div class="p"> 1Na de dood van zijn dienaar Mozes sprak de Here tot Jozua, de zoon van Nun, die de rechterhand van Mozes was geweest. Hij zei tegen hem: 2&#8216;Nu mijn dienaar Mozes is gestorven, bent u de nieuwe leider van Isra&#235;l. Leid mijn volk over de Jordaan het beloofde land binnen. 3Wat Ik tegen Mozes heb gezegd, zeg Ik ook tegen u: &#8220;Elk stuk grond dat u betreedt, zal deel gaan uitmaken van het land Isra&#235;l. 4Dit gebied zal zich uitstrekken van de Negev-woestijn in het zuiden tot het gebergte van de Libanon in het noorden en van de Middellandse Zee in het westen tot aan de rivier de Eufraat in het oosten. Ook het land van de Hethieten valt daaronder.&#8221; 5Niemand zal u kunnen tegenhouden zolang u leeft, want Ik zal u helpen, zoals Ik Mozes heb geholpen. Ik laat u nooit in de steek, Ik zal altijd bij u blijven. 6Wees sterk en moedig, want u zult de leider van mijn volk zijn en u zult het helpen al het land te veroveren dat Ik aan zijn voorouders beloofde. 7U hoeft alleen sterk en moedig te zijn en heel de wet die Mozes u gaf, letterlijk te gehoorzamen. Als u dat doet, zal alles wat u onderneemt, gelukken. 8Houd het volk deze wetten steeds voor en denk er zelf dag en nacht over na, zodat u zeker weet dat u ze volledig naleeft. Want alleen dan zult u slagen. 9Ja, wees moedig en sterk! Ban angst en twijfel uit uw hart. Onthoud dat de Here, uw God, u overal zal helpen.&#8217;</div><div class="p"> 10-11 Toen gaf Jozua de leiders van Isra&#235;l opdracht het volk te zeggen dat het zich moest klaarmaken voor de overtocht over de Jordaan. &#8216;Binnen drie dagen zullen wij oversteken en het land dat God ons heeft gegeven, veroveren en er gaan wonen!&#8217; vertelde hij hun. 12-13 Toen riep hij de leiders van de stammen Ruben, Gad en Manasse bij zich en herinnerde hen aan de opdracht die Mozes had gegeven: &#8216;De Here, uw God, geeft u rust in uw eigen land aan deze zijde van de Jordaan. 14Daarom mogen uw vrouwen, kinderen en het vee hier blijven, maar uw troepen moeten volledig bewapend de andere stammen over de Jordaan leiden en hen helpen het land aan de overzijde van de rivier te veroveren, 15blijf bij hen tot de verovering is voltooid en uw broeders zich ook in alle rust kunnen vestigen. Pas dan mag u zich hier aan de oostzijde van de Jordaan vestigen.&#8217; 16Zij stemden daarmee in en beloofden Jozua als hun legeraanvoerder te gehoorzamen. 17-18 &#8216;Net zoals wij Mozes hebben gehoorzaamd, zullen wij u gehoorzamen,&#8217; verzekerden zij hem, &#8216;en moge de Here, uw God, u net zo helpen als Hij Mozes deed. Als ook maar iemand tegen uw bevelen in opstand komt, zal hij sterven. Ga ons voor en wees sterk en moedig!&#8217;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkJOS">
 <div class="chapter ch2" data-usfm="JOS.2">
 <div class="label">2</div><div class="s1">Rachab biedt de spionnen onderdak</div><div class="p"> 1Daarop stuurde Jozua twee spionnen vanuit het kamp bij Sittim de rivier over om het gebied aan de overkant van de rivier te verkennen, in het bijzonder Jericho. De spionnen vertrokken en gingen het huis binnen van Rachab, een prostituee. Zij wilden daar de nacht doorbrengen. 2Maar iemand lichtte de koning van Jericho in dat twee Isra&#235;lieten, vermoedelijk spionnen, die avond waren aangekomen. 3De koning stuurde de mannen naar het huis van Rachab met de eis hen uit te leveren. &#8216;Het zijn spionnen,&#8217; legden zij uit. &#8216;Zij zijn er door hun leiders op uitgestuurd om te ontdekken hoe zij ons het beste kunnen aanvallen.&#8217; 4Zij had de mannen echter verborgen en zei tegen de aanvoerder van de groep: &#8216;Die mannen zijn hier inderdaad geweest, maar ik wist niet waar ze vandaan kwamen. 5Toen het donker werd, vlak voordat de stadspoorten werden gesloten, hebben zij de stad verlaten en ik weet niet waar ze naartoe gingen. Als u zich haast, kunt u hen waarschijnlijk nog wel inhalen!&#8217; 6In werkelijkheid had zij de mannen naar het dak gebracht en verborgen onder vlasstengels die daar lagen te drogen. 7De mannen gingen de vermeende vluchtelingen achterna tot aan de Jordaan. De stadspoorten gingen achter hen dicht.</div><div class="p"> 8Rachab ging intussen naar het dak om te praten met de mannen, voordat zij gingen slapen. 9Zij zei: &#8216;Ik weet heel goed dat uw God mijn land aan u gaat geven. Wij leven in grote angst voor u. Alle inwoners van dit land zijn verlamd door angst en radeloos. 10Wij hebben namelijk gehoord hoe de Here voor u een pad door de Rietzee maakte na uw vertrek uit Egypte! En wij weten ook wat u deed met Sichon en Og, de twee Amoritische koningen ten oosten van de Jordaan, hoe u hun land onder de voet liep en hun hele volk uitroeide. 11Geen wonder dat wij bang zijn! Niemand heeft nog de moed te vechten als hij dat allemaal heeft gehoord. Want uw God regeert als God boven in de hemelen en beneden op de aarde. 12-13 Ik wil u om &#233;&#233;n ding smeken: zweer mij bij de naam van uw God dat u bij de verovering van Jericho mij, mijn ouders en mijn broers en zusters met hun gezinnen in leven laat, omdat ik u heb geholpen.&#8217; 14De mannen antwoordden: &#8216;Als u ons niet verraadt, zullen wij ervoor zorgen dat u en uw familieleden niets overkomt. Wij zullen u dankbaarheid en trouw bewijzen en u met ons eigen leven beschermen.&#8217; 15Toen liet zij de mannen aan een touw langs de stadsmuur naar beneden zakken. Haar huis stond namelijk bovenop de muur. 16&#8216;Vlucht naar de heuvels,&#8217; raadde zij hun aan. &#8216;Verberg u daar drie dagen tot de mannen die u zoeken, zijn teruggekeerd. Daarna kunt u zonder gevaar teruggaan.&#8217; 17-18 Voordat zij gingen, zeiden de mannen tegen haar: &#8216;Wij kunnen er niet voor instaan dat u niets overkomt als u niet bij de verovering dit rode koord uit het raam laat hangen. Zorg er ook voor dat al uw familieleden bij u in huis zijn. 19Als zij op straat komen, zijn wij niet verantwoordelijk voor de gevolgen. Maar wij zweren u dat niemand in dit huis zal worden gedood of verwond. 20Als u ons echter verraadt, zullen wij niet langer aan deze eed gebonden zijn.&#8217; 21&#8216;Dat beloof ik,&#8217; antwoordde zij. En zij hing het rode koord uit het raam. 22De spionnen trokken de heuvels in en bleven daar drie dagen, totdat de achtervolgers na een vruchteloze speuractie naar de stad waren teruggekeerd. 23Toen kwamen de twee spionnen uit de heuvels, staken de rivier over en brachten Jozua verslag uit over wat er was gebeurd. 24&#8216;De Here zal ons vast en zeker het hele land in handen geven,&#8217; zeiden zij, &#8216;want alle inwoners zijn nu al vreselijk bang voor ons.&#8217;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkJOS">
 <div class="chapter ch3" data-usfm="JOS.3">
 <div class="label">3</div><div class="s1">De overtocht door de Jordaan</div><div class="p"> 1De volgende morgen in alle vroegte, verlieten Jozua en het hele volk Sittim. Diezelfde avond bereikten zij de oever van de Jordaan, waar zij enige dagen hun kamp opsloegen alvorens over te steken. 2-4Op de derde dag gingen enkele aanvoerders het kamp door en gaven de volgende instructies: &#8216;Wanneer u de Levitische priesters de ark van het verbond met de Here, uw God, ziet dragen, volg hen dan. Waar wij heengaan, bent u nog nooit geweest, daarom zullen zij u de weg wijzen. Blijf echter ongeveer een kilometer achter hen, met een duidelijke ruimte tussen de ark en u, zorg ervoor dat u niet dichterbij komt.&#8217;</div><div class="p"> 5Toen droeg Jozua iedereen op zich te heiligen. &#8216;Morgen,&#8217; zei hij, &#8216;zal de Here een groot wonder verrichten.&#8217; 6De volgende ochtend gaf Jozua de priesters de opdracht: &#8216;Neem de ark op en leid ons over de rivier!&#8217; En zo gingen zij v&#243;&#243;r het volk uit.</div><div class="p"> 7&#8216;Vandaag,&#8217; zei de Here tegen Jozua, &#8216;zal Ik u grote eer geven, zodat heel Isra&#235;l weet dat Ik net zo met u ben als Ik met Mozes was. 8Geef de priesters die de ark dragen, opdracht dat zij in het water gaan staan zodra ze bij de oever van de Jordaan zijn aangekomen.&#8217; 9Jozua riep het volk bijeen en zei: &#8216;Kom hier en luister naar wat de Here, uw God, heeft gezegd. 10Vandaag zal het u duidelijk worden dat de levende God in uw midden is en dat Hij vast en zeker de Kana&#228;nieten, Hethieten, Chiwwieten, Perizzieten, Girgasieten, Amorieten en Jebusieten zal verdrijven. 11Want de ark van het verbond van God, die de Here van de hele aarde is, zal u over de rivier leiden! 12Kies nu twaalf mannen, &#233;&#233;n uit elke stam, voor een speciale opdracht. 13-14 Wanneer de priesters die de ark van de Here dragen met hun voeten het water aanraken, zal de rivier ophouden met stromen. Het water dat van bovenaf komt, zal als een dam blijven staan!&#8217; Dit gebeurde in het oogstseizoen en de Jordaan was al buiten zijn oevers getreden. Toen het volk zich in beweging zette en de voeten van de priesters die de ark van het verbond droegen het water raakten, 15-16 begon het rivierwater zich plotseling ver stroomopwaarts bij de stad Adam, dichtbij Zarethan, op te hopen alsof het een dam was! Het water beneden dat punt stroomde verder naar de Zoutzee, tot de rivierbedding droog stond. Toen stak het hele volk de rivier over ter hoogte van Jericho. 17De priesters die de ark droegen, stonden op het droge midden in de Jordaan en bleven daar, terwijl het hele volk aan hen voorbij trok.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkJOS">
 <div class="chapter ch4" data-usfm="JOS.4">
 <div class="label">4</div><div class="s1">Het gedenkteken</div><div class="p"> 1Nadat het hele volk aan de overkant van de Jordaan was aangekomen, zei de Here tegen Jozua: 2-3 &#8216;Laten de twaalf mannen die werden gekozen voor een speciale opdracht&#8212;uit elke stam &#233;&#233;n&#8212;ieder een steen opnemen van de plaats waar de priesters in het midden van de Jordaan staan. Zij moeten die stenen op de oever brengen en opstapelen als een gedenkteken op de plaats waar u vannacht uw kamp opslaat.&#8217; 4Jozua riep de twaalf mannen bij zich 5en zei: &#8216;Ga naar het midden van de Jordaan waar de ark van de Here is. Ieder van u moet daar een steen op zijn schouder nemen en op de oever brengen, twaalf stenen in totaal, &#233;&#233;n voor elk van de twaalf stammen. 6Wij zullen die gebruiken om een gedenkteken op te richten. En als onze kinderen later vragen: &#8220;Waarvoor dient dat gedenkteken?&#8221; 7kunt u hun vertellen: &#8220;Dat is om ons eraan te herinneren dat de Jordaan ophield met stromen toen de ark van het verbond de rivier overstak!&#8221; Het gedenkteken zal een voortdurende herinnering zijn aan dit verbazingwekkende wonder.&#8217; 8De mannen deden wat Jozua hun had opgedragen. Zij haalden twaalf stenen uit het midden van de Jordaan, voor elke stam &#233;&#233;n, zoals de Here Jozua had bevolen. Zij brachten de stenen naar de plaats waar het kamp voor die nacht was opgeslagen en maakten er een gedenkteken van. 9Jozua bouwde n&#243;g een gedenkteken van twaalf stenen midden in de rivier, op de plaats waar de priesters stonden. En dat staat er vandaag nog.</div><div class="p"> 10De priesters die de ark droegen, bleven in het midden van de Jordaan staan tot al deze aanwijzingen die de Here aan Jozua had gegeven, waren uitgevoerd. Ondertussen waren de andere Isra&#235;lieten snel door de rivierbedding getrokken. 11Toen iedereen de overkant had bereikt, keken de mensen toe hoe de priesters de ark van de Here de oever opdroegen. 12-13 Daarop trokken de troepen van Ruben, Gad en Manasse, in totaal veertigduizend gewapende mannen, aan het hoofd van het leger van de Here de rivier over en leidden het volk naar de vlakte van Jericho. 14Voor Jozua was het een geweldige dag, want de Here had hem voor de ogen van het hele volk als leider bevestigd en zij kregen voor de rest van zijn leven net zoveel ontzag voor hem als zij voor Mozes hadden.</div><div class="p"> 15-17Jozua had immers op bevel van de Here de priesters die de ark van het getuigenis droegen, de opdracht gegeven: &#8216;Kom uit de Jordaanbedding naar boven.&#8217; 18Zodra de priesters die de ark van het verbond droegen, op het droge waren aangekomen, kwam het water weer opzetten en stroomde het langs de oevers van de rivier als voorheen! 19Dit wonder gebeurde op de tiende dag van de eerste maand. Die dag stak het hele volk de Jordaan over en sloeg het kamp op bij Gilgal, aan de oostgrens van de stad Jericho.</div><div class="p"> 20Daar werden de twaalf stenen uit de Jordaan opgestapeld als een gedenkteken. 21Jozua legde opnieuw de betekenis van de stenen uit: &#8216;Later,&#8217; zei hij, &#8216;als uw kinderen u vragen waarom deze stenen hier liggen en wat zij te betekenen hebben, 22moet u hun vertellen dat deze stenen een herinnering zijn aan dit verbazingwekkende wonder, hoe het volk Isra&#235;l over de drooggevallen grond de Jordaan overstak! 23Vertel hun hoe de Here, onze God, de rivier voor onze ogen liet opdrogen en deze droog hield tot wij allemaal waren overgestoken! Het is hetzelfde wonder dat de Here veertig jaar geleden bij de Rietzee deed. 24Hij deed dit opdat alle volken op aarde zullen beseffen, dat de Here de Almachtige God is en zij allen Hem zullen vereren.&#8217;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkJOS">
 <div class="chapter ch5" data-usfm="JOS.5">
 <div class="label">5</div><div class="s1">De besnijdenis</div><div class="p"> 1De volken ten westen van de Jordaan&#8212;de Amorieten en Kana&#228;nieten, die langs de kust van de Middellandse Zee woonden&#8212;hoorden dat de Here de Jordaan had laten opdrogen zodat het volk Isra&#235;l kon oversteken. De moed zakte hen in de schoenen en zij werden verlamd door angst.</div><div class="p"> 2-3 De Here droeg Jozua in die tijd op alle mannelijke Isra&#235;lieten te besnijden. De Here beval dat voor dit doel stenen messen moesten worden gemaakt. Daarop maakte Jozua scherpe messen en besneed de Isra&#235;lieten op de plaats, die &#8216;de heuvel van de voorhuiden&#8217; werd genoemd.</div><div class="p"> 4-5 Deze besnijdenis was nodig, omdat alle mannen die bij het vertrek uit Egypte oud genoeg waren om wapens te dragen, waren besneden en tegelijk met de hele generatie die gedurende die jaren in de woestijn was, waren gestorven. Maar alle jongens die in de woestijn werden geboren, waren niet besneden. 6Want veertig jaar lang had het volk van Isra&#235;l rondgetrokken in de woestijn. Net zolang tot alle mannen die bij het vertrek uit Egypte oud genoeg waren om een wapen te dragen, waren gestorven. Zij waren immers ongehoorzaam geweest aan de Here en Hij had gezworen dat zij geen voet zouden zetten in het land dat Hij Isra&#235;l had beloofd, een land dat overvloeide van melk en honing. 7Daarom liet Jozua nu hun zonen besnijden die God in de plaats van hun vaders had gesteld. 8-9 De Here zei tegen Jozua: &#8216;Vandaag heb Ik de schande van uw onbesnedenheid weggenomen.&#8217; Daarom werd de plaats waar dit gebeurde Gilgal genoemd (wat &#8216;wegnemen&#8217; betekent) en zo heet het nu nog. Na deze ceremonie bleef het hele volk rusten in het kamp tot de wonden waren geheeld.</div><div class="p"> 10Tijdens hun verblijf bij Gilgal op de vlakte van Jericho vierden zij Pesach op de avond van de veertiende dag van die maand. 11-12 De dag na Pesach aten zij van de opbrengst van het land: ongezuurd brood en geroosterd koren. De volgende dag viel er geen manna meer. De tijd van het manna was voor de Isra&#235;lieten voorbij. Vanaf dat ogenblik leefden zij van de opbrengst van het land Kana&#228;n. 13Terwijl Jozua erover nadacht hoe hij de stad Jericho zou innemen, zag hij een Man met een getrokken zwaard. Jozua liep naar Hem toe en vroeg: &#8216;Bent u een vriend of een vijand?&#8217; 14&#8216;Geen van beide,&#8217; antwoordde de Man, &#8216;Ik kom als de Aanvoerder van het hemelse leger van de Here.&#8217; Jozua viel in aanbidding voor Hem op de grond en zei: &#8216;Welke opdracht heeft de Here voor mij?&#8217; 15&#8216;Trek uw sandalen uit,&#8217; droeg de Aanvoerder hem op, &#8216;want dit is heilige grond.&#8217; Jozua deed dat.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkJOS">
 <div class="chapter ch6" data-usfm="JOS.6">
 <div class="label">6</div><div class="s1">De verovering van Jericho</div><div class="p"> 1De poorten van Jericho werden zorgvuldig gesloten gehouden, omdat de inwoners bang waren voor de Isra&#235;lieten, niemand mocht naar binnen of naar buiten. 2Maar de Here zei tegen Jozua: &#8216;Jericho, zijn koning en al zijn machtige strijders zijn al verslagen, want Ik heb hen in uw macht gegeven! 3-4 Uw hele leger moet zes dagen lang &#233;&#233;n keer per dag om de stad heen trekken, gevolgd door zeven priesters die voor de ark uit lopen en ieder een ramshoorn dragen. Op de zevende dag moet u zevenmaal rond de stad trekken, terwijl de priesters op hun ramshoornen blazen. 5Wanneer zij dan een lang, hard hoorngeschal laten horen, moet het hele volk hard juichen, waarna de muren van de stad zullen instorten. Daarna moet u van alle kanten de stad binnenvallen.&#8217;</div><div class="p"> 6-9Jozua riep daarop de priesters bijeen en gaf hun de nodige bevelen. De gewapende mannen moesten de stoet aanvoeren, gevolgd door de zeven priesters die de ramshoornen bliezen. Achter hen moesten dan de priesters lopen die de ark droegen, gevolgd door de achterhoede. 10Jozua beval het volk: &#8216;Er moet volledige stilte in acht worden genomen. Laat niemand zijn mond opendoen tot ik u zeg dat u moet juichen, juich dan!&#8217; 11De ark werd die dag rond de stad gedragen, waarna iedereen terugkeerde naar het kamp om er de nacht door te brengen.</div><div class="p"> 12-14Toen het de volgende morgen licht werd, maakten zij weer een rondgang. Daarna keerde iedereen terug naar het kamp. Dit deden zij zes dagen lang.</div><div class="p"> 15Bij het aanbreken van de zevende dag gingen zij weer naar de stad, maar nu liepen zij er zevenmaal omheen in plaats van eenmaal. 16Bij de zevende keer lieten de priesters de ramshoorns klinken en Jozua riep tot het volk: &#8216;Juich, de Here heeft ons de stad gegeven!&#8217;</div><div class="p"> 17V&#243;&#243;r die tijd had Jozua zijn mensen gezegd: &#8216;De stad en alles wat daarin is, moet voor de Here worden vernietigd, maar alleen de prostituee Rachab en allen die in haar huis zijn, mogen in leven blijven omdat zij de spionnen heeft beschermd. 18Vergrijp u niet aan al wat voor de Here vernietigd wordt. Als u zich iets als buit toe&#235;igent, zal dit rampzalige gevolgen hebben voor Isra&#235;l.&#8217; 19Alle zilveren, gouden, koperen en ijzeren voorwerpen moeten aan de Here worden gegeven en naar zijn schatkamer worden gebracht, al het overige moet worden vernietigd. 20Toen de ramshoornen schalden, juichte het volk en daarop stortte de stadsmuur in. De Isra&#235;lieten stroomden van alle kanten de stad binnen en namen haar in. 21Zij vernietigden alles: mannen en vrouwen, jong en oud, ossen, schapen, ezels, letterlijk alles. 22Toen zei Jozua tegen de twee spionnen: &#8216;Kom uw belofte na. Zorg dat de prostituee en haar familieleden in veiligheid worden gebracht.&#8217; 23De jongemannen gingen naar het huis en brachten Rachab, haar ouders, broers en andere familieleden in veiligheid. Er werd een regeling voor hen getroffen dat zij buiten het kamp van de Isra&#235;lieten mochten verblijven. 24Daarna legden de Isra&#235;lieten de hele stad in de as. Alleen het goud, het zilver en de koperen en ijzeren voorwerpen werden bewaard in de schatkamer van de Here.</div><div class="p"> 25Zo spaarde Jozua de prostituee Rachab en al haar familieleden die bij haar in huis waren. Zij wonen nog steeds bij de Isra&#235;lieten omdat zij de spionnen die Jozua naar Jericho had gestuurd, had verborgen. 26Jozua sprak daarna een vreselijke vervloeking uit over iedereen die Jericho zou proberen te herbouwen. Het leggen van het fundament zou het leven van zijn oudste zoon kosten en als hij de poorten overeind zou zetten, zou dat gaan ten koste van zijn jongste zoon.</div><div class="p"> 27Zo hielp de Here Jozua en hij werd overal beroemd.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkJOS">
 <div class="chapter ch24" data-usfm="JOS.24">
 <div class="label">24</div><div class="s1">Afscheid van Jozua</div><div class="p"> 1Jozua liet alle Isra&#235;lieten in Sichem bij zich komen met hun leiders, legeraanvoerders en rechters. Zij gaven gehoor aan zijn oproep en kwamen bijeen voor God. 2Jozua sprak hen toe: &#8216;De Here, de God van Isra&#235;l, zegt: &#8220;Uw voorouders hebben lang geleden ten oosten van de Eufraat gewoond. Zij vereerden andere goden, ook Terach, de vader van Abraham en Nachor. 3Ik haalde uw voorvader Abraham weg uit dat land aan de overkant van de rivier, leidde hem naar het land Kana&#228;n en gaf hem door zijn zoon Isaak vele nakomelingen. 4De kinderen die Ik Isaak gaf, waren Jakob en Esau. Esau kreeg van Mij het gebied rond de berg Se&#239;r en Jakob en zijn kinderen gingen naar Egypte. 5Toen stuurde Ik Mozes en A&#228;ron om vreselijke plagen over Egypte te brengen en bevrijdde Ik mijn volk uit dat land. 6Maar toen u bij de Rietzee kwam, achtervolgd door de Egyptenaren met hun strijdwagens en ruiters, riep u Mij te hulp. 7Ik legde duisternis tussen u en de Egyptenaren. De zee liet Ik op die Egyptenaren los, zodat zij verdronken. U zag wat Ik deed. De Isra&#235;lieten brachten daarna vele jaren door in de woestijn. 8Ten slotte bracht Ik u naar het land van de Amorieten aan de overzijde van de Jordaan. Zij vielen u aan, maar Ik vernietigde hen en gaf hun land aan u.</div><div class="p"> 9Toen verklaarde koning Balak van Moab u de oorlog en hij vroeg Bileam, de zoon van Beor, of hij u wilde vervloeken. 10Maar Ik weigerde naar hem te luisteren. In plaats daarvan zorgde Ik ervoor dat hij u zegende, zo redde Ik Isra&#235;l uit zijn macht. 11Daarna stak u de Jordaan over en bereikte Jericho. De mannen van Jericho streden tegen u, evenals vele anderen, de Perizzieten, de Kana&#228;nieten, de Hethieten, de Girgasieten, de Chiwwieten en de Jebusieten. E&#233;n voor &#233;&#233;n bonden zij de strijd met u aan, maar Ik vernietigde hen allemaal. 12Ik stuurde horzels voor u uit die de twee Amoritische koningen en hun onderdanen verdreven. Het waren niet uw eigen wapens die u de overwinning bezorgden! 13Ik gaf u land, waarvoor u niet had gewerkt en steden die u niet zelf had gebouwd, dezelfde steden waarin u nu woont. Ik gaf u wijngaarden en tuinen met olijfbomen om u van voedsel te voorzien, ook al plantte u ze niet.&#8221;</div><div class="p"> 14Heb daarom diep ontzag voor de Here en dien Hem oprecht en trouw. Doe de afgodsbeelden die uw voorouders aan de Eufraat en in Egypte vereerden, voor altijd weg. Aanbid alleen de Here. 15Maar als u de Here niet wilt gehoorzamen, besluit dan vandaag nog wie u wel wilt gehoorzamen. Zullen dat de goden van uw voorouders aan de overzijde van de Eufraat zijn of de goden van de Amorieten in dit land? Maar ik en mijn gezin, wij zullen de Here dienen.&#8217;</div><div class="p"> 16Het hele volk antwoordde: &#8216;Wij zullen de Here nooit verlaten om andere goden te gaan vereren! 17Want de Here is onze God. Hij heeft onze voorouders uit de slavernij in Egypte bevrijd. Hij is de God die machtige wonderen heeft gedaan voor de ogen van Isra&#235;l, toen wij door de woestijn trokken. Hij heeft ons ook beschermd tegen onze vijanden, toen wij door hun land reisden. 18De Here verdreef de Amorieten en de andere volken uit dit land. Ja, wij kiezen voor de Here, want alleen Hij is onze God.&#8217;</div><div class="p"> 19Maar Jozua antwoordde daarop: &#8216;U kunt de Here niet dienen, want Hij is heilig en wil u geheel en al, Hij zal uw opstandigheid en zonden niet vergeven. 20Als u Hem de rug toekeert en andere goden gaat vereren, zal Hij Zich tegen u keren en u vernietigen, ook al heeft Hij al die tijd nog zo goed voor u gezorgd.&#8217; 21Maar het volk verklaarde opnieuw: &#8216;Wij kiezen voor de Here!&#8217; 22&#8216;U hebt het uzelf horen zeggen,&#8217; zei Jozua, &#8216;u hebt ervoor gekozen de Here te dienen.&#8217; &#8216;Ja,&#8217; antwoordden zij, &#8216;wij zijn er getuigen van.&#8217;</div><div class="p"> 23&#8216;Goed,&#8217; zei hij, &#8216;dan moet u alle afgodsbeelden die u bezit, vernietigen en voortaan de Here, de God van Isra&#235;l, gehoorzamen.&#8217; 24Het volk herhaalde opnieuw: &#8216;Ja, wij zullen alleen de Here dienen en gehoorzamen.&#8217; 25Daarom sloot Jozua die dag bij Sichem een overeenkomst met hen, waarbij zij zich verbonden tot het houden van de wetten en rechten die Jozua vaststelde. 26Jozua schreef het antwoord van het volk in het wetboek van God, nam een grote steen als gedenkteken en plaatste die onder de eik die naast de tabernakel stond. Dit was een heilige plaats voor de Here. 27Toen zei Jozua tegen het hele volk: &#8216;Deze steen heeft alles gehoord wat de Here zei, daarom zal hij tegen u getuigen als u uw woord niet houdt.&#8217; 28Daarna stuurde Jozua de mensen terug naar hun eigen woonplaats.</div><div class="p"> 29Korte tijd later overleed Jozua op de leeftijd van honderdtien jaar. 30Hij werd begraven in zijn eigen gebied bij Timnath-Serach, in het bergland van Efra&#239;m, aan de noordkant van de berg Ga&#228;s.</div><div class="p"> 31Isra&#235;l gehoorzaamde de Here gedurende het hele leven van Jozua en van de leiders die hem overleefden, die persoonlijk getuige waren geweest van de machtige dingen die de Here voor Isra&#235;l had gedaan. 32De beenderen van Jozef, die het volk Isra&#235;l uit Egypte had meegenomen, werden begraven in Sichem, in het stuk grond dat Jakob voor honderd zilverstukken had gekocht van de zonen van Chamor. Dat stuk grond lag in het gebied dat was toegewezen aan de stam van Jozef.</div><div class="p"> 33Ook A&#228;rons zoon Eleazar stierf, hij werd begraven in het bergland van Efra&#239;m op de berg die aan zijn zoon Pinechas was gegeven.</div>
 </div>
 </div>
</div>

The Bible in 12 Days : Discover God’s Story of RedemptionVoorbeeld

Schrift

Over dit leesplan

Gerelateerde leesplannen