De profeet ElisaVoorbeeld

Gods oordeel aankondigen

“Toen zei Hazaël: Waarom huilt mijn heer? Hij [=Elisa] zei: Omdat ik weet wat voor kwaad u de Israëlieten zult aandoen. […] De HEERE heeft mij laten zien dat u koning zult worden over Syrië” (2 Koningen 8:12-13, HSV).

Elisa’s taak als profeet was niet gemakkelijk. Hij moest mensen met hun zonden confronteren en Gods oordelen aankondigen. Hij liep daarbij het risico om zelf gedood te worden — zoals we in eerdere verhalen zagen. Vandaag lezen we over een andere moeilijke opdracht.

Nog voordat Elisa een profeet was, kreeg zijn mentor Elia de opdracht om Hazaël tot koning over Syrië te zalven. Nu was Elisa in Damascus om Hazaël op de hoogte te stellen. Maar het viel hem zwaar om deze boodschap over te brengen, omdat hij wist hoeveel kwaad deze man de Israëlieten zou aandoen. Elisa was tot tranen geroerd toen hij Hazaël vertelde: “...U zult hun vestingen in brand steken, hun jongemannen met het zwaard doden, hun kleine kinderen verpletteren en hun zwangere vrouwen opensnijden” (2 Koningen 8:12, HSV). Dit oordeel deed Elisa veel verdriet, maar Israël had het verdiend. Daarom aanvaardde Elisa Gods oordeel en kondigde het aan met tranen in zijn ogen.

Een paar hoofdstukken later lezen we: “Daarom ontbrandde de toorn van de HEERE tegen Israël, en Hij gaf hen al die dagen in de hand van Hazaël, de koning van Syrië...” (2 Koningen 13:3, HSV).

Voor Elisa was het moeilijk om dit specifieke oordeel aan te kondigen. Hoe voel jij je als je mensen vertelt dat God uiteindelijk alle mensen zal oordelen voor hun zonden? Ga je zulke confrontaties uit de weg?