Jezus' lijden, dood en opstandingVoorbeeld

De Zoon van God moet sterven

“En zij zeiden allen: Bent U dan de Zoon van God? En Hij zei tegen hen: U zegt dat Ik het ben. En zij zeiden: Welk getuigenis hebben wij nog nodig? Want wij hebben het zelf uit Zijn mond gehoord” (Lukas 22:70-71, HSV).

Voor alle aanwezigen was duidelijk dat Jezus geen gewoon mens was. Zijn onderwijs straalde gezag uit. De wonderen die Hij deed, getuigden van een bovennatuurlijke macht over ziekte, demonen en natuurelementen. De mogelijkheid dat Jezus door God gezonden was en dat Hij de langverwachte Messias was, konden de religieuze leiders echter niet aanvaarden. Dat zou immers de nekslag zijn voor hun eigen machtspositie! Jezus paste niet in het wereldbeeld dat zij voor zichzelf hadden geconstrueerd. Hij dreigde de vertrouwde orde te verstoren, en dat wilden ze uit alle macht verhinderen. Ze gingen zelfs zover dat ze zijn macht toeschreven aan de duivel.

Toen Jezus gevangen genomen was, draaide het verhoor dus om de vraag naar zijn identiteit. En toen zweeg Jezus niet langer. Hij was niet ingegaan op allerlei spot en onterechte beschuldigingen, maar bevestigde nu dat Hij de “Zoon des mensen” is die in Daniëls visioen de eeuwige heerschappij over alle volken krijgt (naar Daniël 7:13-14).

Dat ging te ver, in de ogen van de Joodse Raad. Ze hadden allemaal gehoord dat Jezus beweerde Gods Zoon te zijn, en dat was godslastering. Want dat zijn woorden waar konden zijn, daar wilden ze nog steeds niet aan!

Zijn er in jouw leven ook waarheden die je zo ongemakkelijk vindt dat je ze tegen beter weten in ontkent of negeert?