Eeuwige zekerheidVoorbeeld

Vrijdag

Lees: Johannes 2:12-22

SOAP: Johannes 2:22

Het stuk dat we vandaag lezen brengt ons bij een bekende scene uit het leven van Jezus. Johannes beschrijft deze gebeurtenis aan het begin van zijn evangelie, terwijl Mattheüs, Markus en Lukas alle drie de tempelreiniging plaatsen binnen de laatste dagen van het leven van Jezus. De evangeliën van Mattheüs, Markus, Lukas en Johannes hebben elk een andere invalshoek van waaruit zij het verhaal over het leven van Jezus vertellen. De invalshoek van Johannes is dat hij specifieke gebeurtenissen in het leven van Jezus uitkiest en ons voorlegt, om te bewijzen dat Jezus de Zoon van God is en de enige weg tot het eeuwige leven. Het is een strategisch opgebouwde uiteenzetting van wie Jezus is. Als we dat in gedachten houden kunnen we de bedoeling en de betekenis van de tekst beter onderscheiden.

Als Jezus kort voor het Paasfeest over het tempelplein wandelt, wordt Hij merkbaar boos. Hij maakt een zweep en begint de schapen en runderen en de veehandelaars uit te drijven. Hij keert de tafels van de geldwisselaars ondersteboven en zegt tegen de duivenverkopers dat ze onmiddellijk weg moeten. Uit wat Jezus doet blijkt duidelijk hoe verdorven het Joodse godsdienstige systeem was geworden.

De Wet schreef voor dat alleen volkomen gave dieren als offer in de tempel gebracht mochten worden; welk soort dier, dat was afhankelijk van het soort offer. In plaats van dieren van ver weg mee te brengen, kon men in Jeruzalem een offerdier kopen (Deuteronomium 14:25). De mensen waren ook verplicht tempelbelasting te betalen (Exodus 30:13) als een gave aan de Heere. Die belasting en de betaling voor de dieren kon niet in Romeinse denaren, dus het geld moest omgewisseld worden in de speciale tempelvaluta.

Het geld wisselen en de verkoop van dieren gebeurde binnen de voorhoven van de tempel. De tempel was bedoeld als een huis van gebed, een plaats waar door offers Gods heiligheid werd erkend en geëerbiedigd. Maar in plaats daarvan had men er een marktplein en een bankinstelling van gemaakt. Uit wat zij doen blijkt dat zij de heiligheid van God en van de tempel veronachtzamen, en dat vindt Jezus afschuwelijk.

De Joodse leiders eisen van Jezus dat hij bewijst waar Hij het gezag vandaan haalt om die mensen de tempel uit te drijven en het hele systeem te doorbreken. In plaats van hun spelletje mee te spelen, voorzegt Jezus zijn opstanding.

Vers 22 laat ons zien dat Johannes ervan uitgaat dat zijn lezers het eind van het verhaal al weten – dat Jezus wordt gekruisigd en na drie dagen wordt opgewekt. Als we dit verhaal lezen met dat einde in gedachten, biedt dat nog meer hard bewijs dat Jezus is wie Hij zegt te zijn.