Door het boek Handelingen 1 met Paul Visser

Geld

De reis van Matthew, Deel 2: 'Genade geneest'

Laat Er Licht Zijn (Tienerleiders)

Bijbelse principes over ontwikkelen I Authentiek ontwikkelen I Deel 1

Laat er Licht zijn!

Vaderhart van God

Wat ga je zaaien?

Hoe zou God eruit zien?

Optimisme

Het Boek

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkMRK">
 <div class="chapter ch14" data-usfm="MRK.14">
 <div class="label">14</div><div class="s1">Het laatste Paasmaal</div><div class="p"> 1Het was twee dagen voor Pesach, het Joodse Paasfeest. Tijdens dat feest eten de Joden alleen brood dat zonder gist gebakken is. De leidende priesters en de bijbelgeleerden zochten nog steeds een goede gelegenheid om Jezus gevangen te nemen en te doden. 2&#8216;Maar niet met Pesach,&#8217; zeiden zij, &#8216;want dan komt het volk vast in opstand.&#8217; 3Jezus was in Bethani&#235;, in het huis van Simon de melaatse. Tijdens het eten kwam er een vrouw binnen. Ze had een flesje echte, dure nardusolie bij zich. Zij brak de hals eraf en goot de olie over het hoofd van Jezus uit. 4Sommige van zijn tafelgenoten ergerden zich hieraan en mopperden: &#8216;Wat een verspilling! 5Zij had die olie voor veel geld kunnen verkopen en dat aan de armen kunnen geven.&#8217; Zij vonden het schandalig wat zij gedaan had. 6Jezus zei tegen hen: &#8216;Laat haar toch begaan! Waarom valt u haar lastig? Wat zij voor Mij deed was juist heel goed. 7Arme mensen zijn er altijd en u kunt hen helpen wanneer u maar wilt. Maar Ik zal niet lang meer bij u blijven. 8Zij gaf wat ze had. Zij heeft de nardusolie voor mijn begrafenis nu al over Mij uitgegoten. 9Ik wil u wel zeggen dat zij niet zal worden vergeten, want overal ter wereld waar over het goede nieuws van God wordt gesproken, zal ook verteld worden wat zij gedaan heeft.&#8217;</div><div class="p"> 10Judas Iskariot, een van de groep van twaalf, ging naar de leidende priesters. Hij wilde er wel aan meewerken om Jezus gevangen te nemen. 11Toen zij dat hoorden, waren ze blij verrast en beloofden hem geld. Judas wachtte zijn kans af om Jezus uit te leveren.</div><div class="p"> 12Op de eerste dag van Pesach, het Joodse Paasfeest, werd het Paaslam geslacht. De leerlingen vroegen aan Jezus: &#8216;Waar wilt U het Paasmaal eten? Dan kunnen wij het vast gaan klaarmaken.&#8217; 13Hij stuurde twee van hen erop uit. &#8216;Ga naar de stad,&#8217; zei Hij. &#8216;Onderweg zullen jullie een man tegenkomen die een waterkruik draagt. 14Volg hem, kijk waar hij naar binnen gaat en vraag of jullie de eigenaar van het huis mogen spreken. Zeg tegen hem dat Ik jullie heb gestuurd en vraag in welke kamer van zijn huis wij vanavond het Paasmaal kunnen eten. 15Hij zal jullie mee naar boven nemen naar een grote kamer, waar alles staat wat we nodig hebben. Maak daar het Paasmaal voor ons klaar.&#8217; 16De twee leerlingen gingen naar de stad, vonden alles precies zoals Jezus gezegd had en begonnen een en ander voor de maaltijd in orde te maken.</div><div class="p"> 17&#700;s Avonds kwam Jezus met de groep van twaalf. 18Onder het eten zei Hij: &#8216;Een van jullie zal Mij verraden, een die samen met Mij eet.&#8217; 19Dat was een slag voor hen. Verdrietig vroegen zij een voor een: &#8216;Ik toch niet?&#8217; 20Maar Hij antwoordde: &#8216;Het is een van jullie twaalf. Een die samen met Mij zijn brood in de kom doopt. 21Ik, de Mensenzoon, zal sterven zoals door de profeten is voorspeld. Maar het ziet er slecht uit voor de man die de Mensenzoon verraadt. Het zou beter voor hem zijn als hij niet geboren was!&#8217; 22Jezus nam een brood, dankte God ervoor, brak het in stukken en gaf het aan zijn leerlingen. &#8216;Neem dit,&#8217; zei Hij, &#8216;dit is mijn lichaam.&#8217; 23Daarna nam Hij een beker wijn, dankte God ervoor en gaf hem aan zijn leerlingen. Zij dronken er allemaal uit. 24&#8216;Dit is mijn bloed, dat voor vele mensen zal vloeien,&#8217; zei Hij. &#8216;Het bezegelt het nieuwe verbond tussen God en de mens. 25Wat de wijn betreft, die zal Ik niet meer drinken tot de dag dat Ik de nieuwe wijn zal drinken in het Koninkrijk van God.&#8217;</div><div class="p"> 26Tot slot zongen zij een lied tot eer van God en gingen daarna naar de Olijfberg. 27&#8216;Jullie zullen je allemaal voor Mij schamen,&#8217; zei Jezus. &#8216;Want in de Boeken staat: &#8220;Ik zal de herder doden en de schapen zullen uiteengejaagd worden.&#8221; 28Maar als Ik uit de dood ben teruggekomen, zal Ik naar Galilea gaan en jullie daar ontmoeten.&#8217; 29Petrus zei tegen Hem: &#8216;Zelfs al zouden alle mensen zich voor U schamen, ik nooit!&#8217; 30&#8216;Petrus,&#8217; zei Jezus. &#8216;Ik verzeker je dat jij vannacht drie keer zult zeggen dat je Mij niet kent, nog voor de haan twee keer heeft gekraaid.&#8217; 31&#8216;Zeggen dat ik U niet ken?&#8217; viel Petrus uit. &#8216;Dat nooit! Al moest ik met U sterven!&#8217; Ook de anderen zeiden dat zij dat nooit zouden doen.</div><div class="s1">De arrestatie van Jezus</div><div class="p"> 32Zij kwamen bij Gethseman&#233;, een tuin op de helling van de Olijfberg. &#8216;Ga hier zitten,&#8217; zei Jezus tegen zijn leerlingen. &#8216;Ik ga iets verderop bidden.&#8217; 33Hij nam alleen Petrus, Jakobus en Johannes mee. Jezus begon bang te worden en kreeg het heel erg moeilijk. 34&#8216;Het wordt Mij teveel,&#8217; zei Hij. &#8216;Ik sterf bijna van verdriet. Blijf hier waken.&#8217; 35Hij liep een stukje verder en liet Zich vallen. Hij vroeg God of het mogelijk was dat Hij al die verschrikkelijke dingen die voor Hem lagen, niet hoefde door te maken. 36&#8216;Abba! Vader!&#8217; zei Hij. &#8216;Voor U is alles mogelijk. Neemt U die beker bij Mij vandaan. En toch, niet wat Ik wil, maar wat U wilt moet gebeuren.&#8217; 37Hij ging terug naar de drie leerlingen en zag dat zij in slaap waren gevallen. &#8216;Simon,&#8217; zei Hij tegen Petrus, &#8216;slaap je? Is het zo moeilijk om een uur te waken? 38Blijf toch wakker en bid dat jullie niet in verleiding komen. De geest is wel gewillig, maar het lichaam is zwak.&#8217; 39Hij ging weer weg en bad nog eens, met dezelfde woorden. 40Maar de leerlingen konden hun ogen niet openhouden en vielen weer in slaap. Zij wisten niet wat zij moesten zeggen, toen Hij bij hen terugkwam. 41Toen Hij voor de derde keer bij hen terugkwam, zei Hij: &#8216;Liggen jullie nog rustig te slapen? Het is zover, Ik, de Mensenzoon, zal in de handen van zondige mensen vallen. 42Sta op, wij gaan. Kijk, daar is mijn verrader al.&#8217;</div><div class="p"> 43Op dat moment kwam Judas eraan, samen met een bende mannen die door de Hoge Raad waren gestuurd. Zij hadden zwaarden en knuppels bij zich. 44Judas had met hen afgesproken dat hij Jezus, volgens het gebruik, met een kus zou begroeten. Daaraan konden zij zien wie zij gevangen moesten nemen. &#8216;Laat Hem niet ontsnappen,&#8217; had hij gezegd. 45Hij liep direct op Jezus toe. &#8216;Dag, Meester,&#8217; zei hij en hij kuste Hem. 46De andere mannen wisten wie ze moesten hebben en namen Jezus gevangen. 47Maar een van de omstanders trok een zwaard, haalde uit en sloeg de knecht van de hogepriester een oor af. 48Jezus zei: &#8216;U doet net of u een misdadiger komt arresteren! Waar zijn anders die zwaarden en knuppels voor nodig? 49Had u Mij niet kunnen arresteren toen Ik in de tempel was? Daar was Ik toch elke dag? Maar het moet zo gaan als de profeten hebben gezegd. Daarom gebeurt dit allemaal.&#8217; 50Alle leerlingen lieten Hem in de steek en vluchtten weg. 51Een jongeman volgde Jezus. Hij had niets anders aan dan een linnen kleed. 52De mannen grepen hem, maar hij rukte zich los, liet het kleed achter en vluchtte naakt weg.</div><div class="p"> 53Jezus werd naar het paleis van de hogepriester gebracht, waar de Hoge Raad was bijeengekomen. 54Petrus was Hem op een afstand gevolgd, tot op de binnenplaats van het paleis van de hogepriester. Daar zat hij zich tussen het personeel te warmen bij een groot vuur. 55De leidende priesters en de andere leden van de Hoge Raad probeerden Jezus te veroordelen voor iets waarop de doodstraf stond. Maar dat lukte niet. 56Er waren wel veel getuigen die Hem vals beschuldigden, maar zij spraken elkaar tegen. 57Enkele valse getuigen beweerden dat zij Hem hadden horen zeggen: &#8216;Deze tempel is door mensen gemaakt. 58Ik zal hem afbreken en na drie dagen een andere bouwen, zonder dat er een mens aan te pas komt.&#8217; 59Maar ook deze verhalen klopten niet. 60De hogepriester stond op, trad naar voren en vroeg aan Jezus: &#8216;Waarom geeft U geen antwoord op de beschuldigingen van deze mannen?&#8217; 61Maar Jezus zweeg en gaf geen antwoord. De hogepriester vroeg: &#8216;Bent U de Christus? De Zoon van God?&#8217; 62&#8216;Ja,&#8217; zei Jezus. &#8216;Dat ben Ik. En U zult de Mensenzoon zien zitten aan de rechterhand van God en u zult Hem ook zien terugkomen op de wolken aan de hemel.&#8217; 63De hogepriester scheurde van kwaadheid zijn kleren kapot. &#8216;Nu hebben wij geen getuigen meer nodig!&#8217; riep hij. 64&#8216;Hebt u gehoord hoe Hij God beledigde? Wat doen wij met Hem?&#8217; Alle aanwezigen vonden dat Hij de doodstraf verdiende. 65Sommigen begonnen Hem te bespuwen. Ze deden Hem een blinddoek voor en sloegen Hem in zijn gezicht. &#8216;Vertel eens, profeet,&#8217; spotten zij, &#8216;wie heeft U geslagen?&#8217; Hij werd ook geslagen door de knechten die Hem bewaakten.</div><div class="p"> 66Petrus zat nog steeds op de binnenplaats. Een dienstmeisje van de hogepriester zag hem bij het vuur zitten. 67&#8216;H&#233;!&#8217; zei zij en keek hem eens goed aan. &#8216;U was toch ook bij die man uit Nazareth, bij die Jezus?&#8217; 68Maar Petrus schudde zijn hoofd en zei: &#8216;Welnee, ik weet niet over wie u het hebt!&#8217; Hij liep weg naar de poort. Op dat moment kraaide een haan. 69Het meisje zag hem gaan. Ze liep hem achterna en zei tegen de mensen die in de poort stonden: &#8216;Die man hoort bij Jezus.&#8217; 70Petrus zei weer dat het niet waar was. Even later begonnen de mensen in de poort er zelf over. &#8216;U bent w&#233;l een leerling van Jezus,&#8217; zeiden zij tegen Petrus. &#8216;Het is duidelijk te horen dat u uit Galilea komt.&#8217; 71Hij begon te vloeken en bezwoer dat hij Jezus niet kende. &#8216;Ik ken die man niet,&#8217; zei hij. 72Hij had dit nog maar net gezegd of de haan kraaide voor de tweede keer. Toen schoot hem te binnen wat Jezus had gezegd: &#8216;Voor de haan twee keer heeft gekraaid, zul je drie keer hebben gezegd dat je Mij niet kent.&#8217; Toen hij zich realiseerde wat hij had gedaan, barstte hij in tranen uit.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkMRK">
 <div class="chapter ch15" data-usfm="MRK.15">
 <div class="label">15</div><div class="s1">Jezus verschijnt voor Pilatus</div><div class="p"> 1Vroeg in de morgen kwamen de leden van de Hoge Raad bijeen om te overleggen wat hun te doen stond. Zij besloten Jezus naar Pilatus, de Romeinse gouverneur, te brengen. Enkele soldaten boeiden Hem en namen Hem mee. 2Pilatus vroeg Hem: &#8216;Bent U de koning van de Joden?&#8217; Jezus antwoordde: &#8216;U zegt het.&#8217; 3De leidende priesters begonnen Hem van allerlei dingen te beschuldigen. 4&#8216;Wat hebt U op al die beschuldigingen te zeggen?&#8217; vroeg Pilatus. &#8216;Waarom geeft U geen antwoord?&#8217; 5Tot zijn verbazing bleef Jezus echter zwijgen.</div><div class="p"> 6Pilatus had de gewoonte met Pesach, het Joodse Paasfeest, een gevangene vrij te laten. De mensen mochten zeggen wie. 7Nu zat er een zekere Barabbas gevangen, een rebel. Hij was met enkele anderen opgepakt omdat ze bij een oproer een moord hadden begaan. 8Een grote groep mensen kwam op Pilatus af en vroeg hem een gevangene vrij te laten. 9&#8216;Moet ik de koning van de Joden loslaten?&#8217; zei hij, 10want hij begreep wel dat de leidende priesters Jezus hadden laten arresteren omdat zij jaloers op Hem waren. 11Zij stookten de mensen op om de vrijlating van Barabbas te eisen. 12&#8216;Maar wat moet ik dan doen met de man die jullie de koning van de Joden noemen?&#8217; vroeg Pilatus. 13&#8216;Aan het kruis met Hem!&#8217; schreeuwden zij. 14Pilatus vroeg: &#8216;Wat heeft Hij dan voor kwaad gedaan?&#8217; Maar zij schreeuwden nog harder: &#8216;Sla Hem aan het kruis!&#8217; 15Pilatus besloot de mensen hun zin te geven en liet Barabbas vrij. Hij gaf de soldaten bevel Jezus te geselen en weg te brengen om aan het kruis gehangen te worden.</div><div class="p"> 16Zij namen Hem mee naar de binnenplaats van de burcht en riepen het hele bataljon bijeen. 17Zij deden Hem een rode mantel om, zetten Hem een kroon van doornige twijgen op, 18salueerden en riepen: &#8216;Lang leve de koning van de Joden!&#8217; 19Daarna sloegen zij Hem met een stok op het hoofd en spuugden naar Hem. Zij deden net of zij Hem vereerden door voor Hem op de knie&#235;n te vallen. 20Nadat zij Hem bespot hadden, deden de soldaten Hem de rode mantel af, trokken Hem zijn eigen kleren weer aan en brachten Hem weg om gekruisigd te worden. 21Simon van Cyrene (de vader van Alexander en Rufus) kwam net van het land. Hij werd gedwongen het kruis van Jezus te dragen.</div><div class="s1">De kruisiging van Jezus</div><div class="p"> 22Zo brachten zij Jezus naar de plaats Golgotha. Golgotha betekent Schedelplaats. 23Daar kreeg Hij wijn met bittere kruiden om de pijn te verzachten, maar Hij weigerde die. 24Toen kruisigden zij Hem. Zijn kleren verdeelden zij onder elkaar, door erom te dobbelen. 25Dat was om negen uur &#700;s morgens. 26Aan het kruis hing een bordje met de beschuldiging. &#8216;De koning van de Joden&#8217; stond er op. 27Tegelijk met Hem werden twee misdadigers gekruisigd, de een links en de ander rechts van Hem. 28Daarmee kwam uit wat geschreven staat: &#8216;Hij werd beschouwd als een misdadiger.&#8217;</div><div class="p"> 29De mensen die voorbijkwamen, scholden Hem uit en schudden hun hoofd. &#8216;Moet je Hem zien,&#8217; jouwden zij. &#8216;Hij zou toch de tempel afbreken en in drie dagen weer opbouwen? 30Red eerst Uzelf en kom van dat kruis af!&#8217; 31Ook de leidende priesters en de bijbelgeleerden dreven onderling de spot met Hem. &#8216;Hij heeft andere mensen gered, maar kan Zichzelf niet eens redden. 32Zeg, Christus, Koning van Isra&#235;l! Laat ons eens wat zien en kom van dat kruis af! Dan zullen we in U geloven!&#8217; riepen zij. Zelfs de mannen die met Hem gekruisigd waren, maakten schampere opmerkingen.</div><div class="p"> 33Om twaalf uur werd het donker in het hele land. Dat duurde een uur of drie. 34Om drie uur riep Jezus luid: &#8216;Elo&#239;, Elo&#239;, lama sabachtani?&#8217; Dat betekent: &#8216;Mijn God, mijn God, waarom hebt U Mij verlaten?&#8217; 35Sommige van de mensen die stonden te kijken, zeiden: &#8216;Luister, Hij roept Elia.&#8217; 36Een van hen haalde vlug een spons met zure wijn en stak die op een stok om Hem te laten drinken. &#8216;Wacht,&#8217; zei hij, &#8216;misschien haalt Elia Hem er wel af.&#8217; 37Jezus gaf een luide schreeuw en stierf. 38Het zware gordijn in de tempel scheurde op datzelfde moment van boven naar beneden in twee&#235;n.</div><div class="p"> 39Toen de Romeinse officier die tegenover het kruis stond, zag hoe Jezus stierf, zei hij: &#8216;Deze man was beslist een Zoon van God.&#8217;</div><div class="p"> 40Een aantal vrouwen stond op een afstand te kijken. Onder andere Maria van Magdala, Salom&#233; en Maria, de moeder van de jonge Jakobus en Joses. 41Samen met vele andere vrouwen waren zij Jezus gevolgd en hadden voor Hem gezorgd in de tijd dat Hij in Galilea was. Ze waren met Hem meegekomen naar Jeruzalem.</div><div class="p"> 42Op de avond v&#243;&#243;r de sabbat, de rustdag, 43kwam Jozef van Arimathea naar de plaats van de kruisiging. Hij was een voornaam lid van de Hoge Raad en keek persoonlijk met grote verwachting uit naar het Koninkrijk van God. Hij ging naar Pilatus en vroeg hem om het lichaam van Jezus. 44Maar Pilatus kon niet geloven dat Jezus al gestorven was. Hij liet de dienstdoende officier roepen en vroeg hem ernaar. 45Die zei dat Jezus inderdaad al was gestorven. Toen kreeg Jozef toestemming het lichaam mee te nemen. 46Jozef haalde het lichaam van het kruis af en wikkelde het in een stuk fijn linnen dat hij had gekocht. Daarna legde hij het in een graf dat in de rotsen was uitgehouwen en rolde een grote steen voor de opening. 47Maria van Magdala en Maria, de moeder van Joses, waren meegegaan om te zien waar Jezus werd neergelegd.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkMRK">
 <div class="chapter ch16" data-usfm="MRK.16">
 <div class="label">16</div><div class="s1">Jezus leeft weer!</div><div class="p"> 1De volgende avond, toen de sabbat voorbij was, kochten Maria van Magdala, Salom&#233; en Maria, de moeder van Jakobus, kruiden om het lichaam van Jezus te balsemen. 2Op zondagmorgen, bij het opgaan van de zon, gingen zij naar het graf. 3Onderweg vroegen zij zich af hoe zij ooit die zware steen voor de opening konden wegrollen. 4Maar toen zij bij het graf kwamen, ontdekten zij dat de steen al weg was. 5Zij stapten het graf binnen en zagen rechts een jongeman zitten, met witte kleren aan. Ze stonden als aan de grond genageld. 6&#8216;U hoeft niet te schrikken,&#8217; zei hij tegen hen. &#8216;U zoekt Jezus van Nazareth, die gekruisigd is. Hij is hier niet meer, want Hij leeft weer! Kijk, daar heeft Hij gelegen. 7Vertel zijn leerlingen en Petrus dat Jezus naar Galilea gaat. Daar zullen zij Hem ontmoeten, zoals Hij hun voor zijn sterven al heeft gezegd.&#8217; 8Bevend van schrik en helemaal overstuur gingen zij het graf uit en zetten het op een lopen. Zij waren zo bang dat zij er met niemand over spraken.</div><div class="p"> 9Jezus was op zondagmorgen vroeg weer levend geworden. De eerste die Hem daarna zag, was Maria van Magdala, uit wie Hij zeven boze geesten had weggejaagd. 10Zij ging meteen naar zijn leerlingen, die nog steeds verdrietig en in tranen bij elkaar zaten. 11Zij vertelde hun dat Jezus weer leefde en dat zij Hem met eigen ogen had gezien. Maar de mannen geloofden het niet.</div><div class="p"> 12Later liepen twee van hen buiten de stad. Onderweg verscheen Jezus aan hen, in een andere gedaante. 13Ze gingen terug om het aan de anderen te vertellen. Maar die geloofden het ook nu nog niet.</div><div class="p"> 14Op een zeker moment zaten alle elf leerlingen samen te eten. Ineens was Jezus bij hen. Hij verweet hun dat zij zo ongelovig waren geweest en dat zij de mensen die Hem weer levend hadden gezien, niet hadden geloofd. 15&#8216;Trek de wereld in,&#8217; zei Hij tegen hen, &#8216;en vertel aan de hele schepping het goede nieuws over Mij. 16Wie het geloven en gedoopt worden, zullen gered worden. Maar wie het niet geloven, zullen worden gestraft. 17De mensen die het geloven, zullen hieraan te herkennen zijn: zij zullen in mijn naam boze geesten verjagen, zij zullen in nieuwe talen spreken, 18zij zullen slangen kunnen vastpakken, en als zij iets giftigs drinken, zal hun dat geen kwaad doen, zij zullen zieke mensen de handen opleggen en genezen.&#8217; 19Nadat Hij met hen gesproken had, werd Jezus opgenomen in de hemel en ging Hij aan de rechterhand van God zitten. 20De leerlingen trokken erop uit om overal het geweldige nieuws te vertellen. En de Here werkte met hen mee. Hij zette hun woorden kracht bij door er wonderen op te laten volgen.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkLUK">
 <div class="chapter ch1" data-usfm="LUK.1">
 <div class="label">1</div><div class="s1">De geboorte van Johannes de Doper aangekondigd</div><div class="p"> 1Beste Theofilus, er zijn al verscheidene boeken over het leven van Jezus Christus geschreven. 2Men is daarbij steeds uitgegaan van wat de eerste leerlingen en andere ooggetuigen hebben verteld. 3Toch dacht ik dat het nuttig zou zijn alles nog eens nauwkeurig na te gaan en u daarvan een geordend verslag uit te brengen. 4U zult zien dat het volledig overeenstemt met wat u is geleerd.</div><div class="p"> 5Mijn verhaal begint bij de Joodse priester Zacharias, die leefde in de tijd dat Herodes koning van Judea was. Hij behoorde tot de priesterafdeling van Abia. Zijn vrouw Elisabeth kwam net als hijzelf uit het priestergeslacht van A&#228;ron. 6Zacharias en Elisabeth waren goede mensen, die zich stipt aan Gods wetten hielden. 7Zij hadden geen kinderen, omdat Elisabeth onvruchtbaar was. Op het moment dat dit verhaal begint, waren zij allebei al erg oud.</div><div class="p"> 8Op een dag had Zacharias dienst in de tempel, omdat zijn afdeling aan de beurt was. 9Er werd altijd om geloot wie het heiligdom van God zou binnengaan om wierook te branden. Deze keer was het lot op Zacharias gevallen. 10Terwijl hij in het heiligdom bezig was, stonden op het tempelplein vele mensen te bidden. 11Plotseling zag Zacharias een engel van de Here staan, rechts van het altaar waarop de wierook werd gebrand. 12Hij wist niet wat hem overkwam en werd bang. 13De engel zei: &#8216;Wees niet bang, Zacharias. Ik ben gekomen om u te vertellen dat God uw gebed heeft verhoord. Uw vrouw Elisabeth zal een zoon krijgen en u moet hem Johannes noemen. 14Hij zal u en vele andere mensen heel erg blij maken. 15Uw zoon zal een groot man zijn in de ogen van de Here. Hij mag geen druppel wijn of sterke drank drinken en al voor zijn geboorte zal hij vol zijn van de Heilige Geest. 16Hij zal vele Joden ervan overtuigen dat zij moeten terugkeren tot de Here, hun God. 17Hij zal een bijzondere man zijn, een boodschapper met dezelfde geest en kracht als de profeet Elia. Hij zal ouders en kinderen verzoenen en de ongehoorzamen weer op het pad van de rechtvaardigheid brengen. Zo vormt hij een volk dat gereedstaat voor God.&#8217; 18Zacharias zei tegen de engel: &#8216;Moet ik dat zomaar geloven? Ik ben immers al oud en mijn vrouw ook!&#8217;</div><div class="p"> 19Toen zei de engel: &#8216;Ik ben Gabri&#235;l en leef heel dicht bij God. Hij heeft mij naar u toegestuurd om u dit te vertellen, maar u wilt mij niet geloven. 20Daarom zult u vanaf nu niet meer kunnen spreken. Pas als het kind geboren is, zult u weer kunnen spreken. Want wat ik heb gezegd, zal precies op tijd uitkomen.&#8217; 21Ondertussen stonden de mensen buiten op Zacharias te wachten. Zij vroegen zich af waarom hij zo lang in het heiligdom bleef. 22Eindelijk kwam hij naar buiten, maar hij zei niets. Hij kon geen woord uitbrengen. Uit zijn gebaren konden zij opmaken dat hij in het heiligdom een engel had gezien. 23Zacharias bleef in de tempel tot zijn dienst voorbij was en ging toen naar huis terug. 24Kort daarna werd Elisabeth zwanger. Vijf maanden lang kwam zij niet onder de mensen. 25&#8216;Wat is de Here goed voor mij!&#8217; juichte zij. &#8216;Hij heeft de schande van mij weggenomen dat ik geen kinderen had.&#8217;</div><div class="s1">De geboorte van Jezus aangekondigd</div><div class="p"> 26Toen Elisabeth in haar zesde maand was, stuurde God de engel Gabri&#235;l naar Nazareth, een stad in Galilea. 27Hij moest bij Maria zijn, een jonge vrouw die verloofd was met een zekere Jozef, die nog van koning David afstamde. 28Gabri&#235;l kwam bij haar binnen en zei: &#8216;Ik wens u vrede toe! U bent een gelukkige vrouw. De Here zij met u!&#8217; 29Maria raakte daardoor in de war en werd bang. Zij vroeg zich af wat hij bedoelde. 30&#8216;Wees niet bang, Maria,&#8217; zei de engel, &#8216;want God heeft besloten u heel bijzonder te zegenen. 31U zult zwanger worden en een zoon krijgen, die u de naam Jezus moet geven. 32Hij zal een groot man zijn en Zoon van de Allerhoogste worden genoemd. God, de Here, zal Hem de troon van zijn voorvader David geven. 33Hij zal voor altijd over het volk Isra&#235;l regeren en aan zijn regering zal geen einde komen.&#8217;</div><div class="p"> 34&#8216;Maar hoe kan ik een kind krijgen?&#8217; vroeg Maria. &#8216;Ik ben nog maagd.&#8217; 35De engel antwoordde: &#8216;De Heilige Geest zal over u komen. U zult zwanger worden door de kracht van God. Daarom zal uw Kind heilig zijn en de Zoon van God worden genoemd. 36Ik heb nog meer nieuws. Het is over uw oude tante Elisabeth. U weet dat zij geen kinderen kon krijgen, maar nu verwacht zij een zoon. Zij is al in haar zesde maand. 37Voor God is niets onmogelijk. Wat Hij zegt, gebeurt.&#8217;</div><div class="p"> 38&#8216;Goed,&#8217; zei Maria, &#8216;de Here mag met mij doen wat Hij wil. Ik hoop dat het zo zal gaan als u mij hebt gezegd.&#8217; Daarop ging de engel weg.</div><div class="p"> 39Kort daarop reisde Maria zo vlug zij kon naar het bergland van Judea om Elisabeth te bezoeken. 40Zij ging het huis van Zacharias binnen en groette Elisabeth. 41Toen Elisabeth de groet van Maria hoorde, begon het kind in haar buik te trappelen. En Elisabeth zelf werd vol van de Heilige Geest. 42Zij jubelde het uit en zei tegen Maria: &#8216;Jij bent de meest gezegende vrouw van de hele wereld en jouw kind draagt Gods zegen.</div><div class="p"> 43Wat een eer dat de moeder van mijn Here bij mij op bezoek komt. 44Want toen je binnenkwam en ik je stem hoorde, begon het kind in mijn buik te trappelen van blijdschap. 45Jij hebt geloofd dat God zou doen wat Hij zei. Wat een geluk!&#8217;</div><div class="p"> 46Maria antwoordde: &#8216;Ik prijs de Here met mijn hele hart! 47Ik kan mijn blijdschap niet op! 48God, mijn Redder, heeft aan mij gedacht. En ik ben maar een gewone vrouw. Nu zullen de mensen altijd en overal zeggen dat ik bevoorrecht ben, 49want de machtige, heilige God heeft grote dingen voor mij gedaan. 50Hij is altijd goed voor mensen, die ontzag voor Hem hebben. 51Hij heeft laten zien hoe groot en machtig Hij is. Hij heeft hoogmoedige mensen in verwarring gebracht 52en vorsten van hun troon gestoten. Maar gewone mensen zijn door Hem op een voetstuk gezet. 53Hij heeft hongerigen overladen met het goede en rijken met lege handen weggestuurd. 54Hij heeft zijn knecht Isra&#235;l geholpen. 55Hij is zijn belofte niet vergeten, want hij had Abraham en zijn kinderen beloofd altijd goed voor hen te zijn.&#8217;</div><div class="p"> 56Maria bleef ongeveer drie maanden bij Elisabeth. Toen ging zij terug naar huis. 57De dag kwam dat Elisabeths kind geboren werd en het was een jongen. 58Natuurlijk kwamen haar buren en familieleden het al gauw te weten. Iedereen was blij omdat de Here zo goed voor haar was geweest. 59Toen het kind acht dagen oud was, werd naar Joods gebruik zijn voorhuid weggesneden en kreeg hij zijn naam. Ieder die bij deze plechtigheid aanwezig was, dacht dat het kind net als zijn vader Zacharias zou heten. 60Maar Elisabeth zei: &#8216;Nee! Hij moet Johannes heten.&#8217; 61&#8216;Johannes? Er is toch niemand in de hele familie die zo heet!&#8217; zei men. 62Ze vroegen de vader wat hij ervan vond. 63Hij maakte hun duidelijk dat hij iets wilde hebben om op te schrijven. 64Tot ieders verbazing schreef hij: &#8216;Zijn naam is Johannes.&#8217; Op hetzelfde moment kon hij weer spreken en begon hij God te prijzen. 65Dit maakte diepe indruk op de mensen. Overal in het bergland van Judea werd erover gesproken. 66Ieder die het nieuws hoorde, nam het ter harte en zei: &#8216;Wat zal er van dat kind worden?&#8217; Want het was duidelijk dat de Here iets bijzonders met hem voorhad. 67Zacharias werd vol van de Heilige Geest, die hem liet zeggen: 68&#8216;Prijs de Here, de God van Isra&#235;l. Hij heeft zijn volk bezocht en gered. 69Hij heeft ons een machtige Redder gestuurd uit het geslacht van zijn dienaar David, 70zoals Hij lang geleden door zijn heilige profeten had beloofd. 71Hij heeft ons iemand gestuurd die ons zal redden uit de handen van onze vijanden, van allen die ons haten. 72Hij is goed voor onze voorouders geweest. 73Hij heeft zijn plechtige belofte aan Abraham niet vergeten. 74Hij heeft ons het voorrecht gegeven Hem te dienen zonder angst, bevrijd uit de handen van onze vijanden. 75Wij mogen bij Hem horen en doen wat Hij zegt, heel ons leven lang.</div><div class="p"> 76En jij, kind, jij zult een profeet van de Allerhoogste God worden genoemd. Jij zult voor de Redder uitgaan om zijn volk voor te bereiden op zijn komst. 77Jij zult hun vertellen dat zij gered kunnen worden door de vergeving van hun zonden. 78Want het hart van onze God loopt over van liefde en goedheid. Een hemels licht zal op ons schijnen, 79zodat de mensen die in het donker en de schaduw van de dood zitten, weer kunnen zien en wij op de weg van de vrede worden gebracht.&#8217;</div><div class="p"> 80De jonge Johannes groeide op en werd sterk gemaakt door de Heilige Geest. Hij hield zich op in dorre streken en bleef daar tot de dag dat hij in het openbaar in Isra&#235;l optrad.</div>
 </div>
 </div>
</div>

The House 21 Day Reading PlanVoorbeeld

Schrift

Over dit leesplan

Gerelateerde leesplannen