Zeven teksten over de weg van vergevingVoorbeeld

Vergeven is niet vergeten

Het is een pijnlijk en bevrijdend gesprek tussen Jezus en Petrus. Petrus heeft Jezus op het ultieme moment tot drie keer toe verraden. De angst zijn leven te verliezen maakte dat hij Jezus op zijn eenzaamste moment tot in het diepst van zijn ziel verraadde. Het is een pijn die met Petrus mee gaat. Wat kun je anders dan dingen te gaan doen... Weer gewoon gaan vissen. Stilstaan is nadenken. In de stilte komen de vragen en de knagende stemmen.

Het is Jezus die Petrus weer bepaalt bij het volle leven. In de zich herhalende vraag en in het antwoord klinkt de pijn door. De vragen maken ruimte voor de erkenning van het verhaal, de impact en de schuld. Dat maakt de weg vrij naar vergeving.

Waar dit verhaal mij ook bij bepaalt, is dat vergeven niet gelijk staat aan vergeten. Het gebeuren is onderdeel van je geschiedenis en mag er dus zijn – ook in alle ongemakkelijkheid.  Gedenken is waardevol. Het helpt te voorkomen dat we in dezelfde fouten vervallen.

Vraag: helpt het jou om te mogen gedenken?

(De afbeelding is een schilderij van Esther Veerman: 'Onder water')