Wanneer gebed echt wordtVoorbeeld

Dag vijf

De Heer is nabij

Het grootste deel van mijn christelijk leven realiseerde ik me niet hoeveel ik met mezelf worstelde in gebed. Als ik "niet goed genoeg bad" volgens mijn eigen standaarden, keerde ik me tegen mezelf om nog meer mijn best te doen, om beter te zijn en aan God te bewijzen dat ik trouw was. Maar ik probeerde om trouwe gebeden in mijn vlees te bewerkstelligen, in plaats van de waarheid te ontdekken van wat God voor mij had gedaan. Diep vanbinnen geloofde ik niet dat God de waarheid wilde.

In Psalmen 145:18 horen we het tegenovergestelde: “De Here is dichtbij ieder die Hem aanroept met een zuiver hart." (HTB) Velen van ons leren langzamerhand dat we God in onze worstelingen kunnen brengen, onze zonden en onze vreugde. Maar velen van ons laten het na om God in onze gebeden te brengen. We bidden tot God, in plaats van Hem te kennen te midden van ons gebed (of onze mislukking in gebed). Als mijn gedachten afdwaalden tijdens gebed, dacht ik er nooit aan dat God ook dan bij me was en me uitnodigde om dat naar Hem toe te brengen. Als ik in slaap viel, maakte ik excuses dat ik niet wakker kon blijven, maar ik praatte nooit met God over mijn vermoeidheid.

Het was mijn mentor die eerst tegen me zei dat gebed geen plek is om goed te zijn, maar een plek om eerlijk te zijn. Op dat moment werd gebed levend voor mij, omdat ik ontdekte dat God me echt wilde ontmoeten in mijn diepste verlangens, worstelingen, en de druk die ik voelde in mijn relatie met Hem. Die waren geen verboden terrein, maar uitnodigingen om zijn aanwezigheid te kennen en zijn genade te ontvangen, juist op het moment dat ik het nodig had.

Ik realiseerde me dat veel van mijn gebeden niet oprecht waren, omdat ik probeerde te bidden op de manier waarvan ik dacht dat een trouwe christen zou bidden. Dus in mijn gebedsleven deed ik eigenlijk maar alsof en hoopte ik dat ik er gewoon beter in zou worden als ik maar lang genoeg alsof zou doen. Maar dat leidde nergens toe. Het leidde me er zelfs toe dat ik stopte met bidden. Toen ik Gods uitnodiging ontdekte om zijn liefde te kennen en zijn aanwezigheid echt te kennen, ontdekte ik wat het betekent dat Hij echt bij me was op die plaatsen. Nogmaals: dit zijn niet alleen waarheden die we moeten bevestigen, maar waarheden om in te leven.

Zijn er worstelingen die je tijdens gebed hebt waar je nooit met God over praat? Van welke wensen en verlangens wil God dat je die in zijn aanwezigheid brengt? Hoe ziet het eruit om die met de Heer te delen? Kan je echt geloven, diep vanbinnen, dat God bij je is op die plekken, of houd je nog steeds delen van je hart voor jezelf?

Dankjewel voor het lezen van deze overdenking. Ik bid dat je gezegend bent door deze woorden. Als je deze inhoud leuk vond, dan wil ik je graag gratis toegang geven tot het eerste hoofdstuk van mijn boek. Je kan die vinden op: https://www.whereprayerbecomesreal.com/