Jezus en de zondaars

Jezus heeft nooit iemand te zondig geacht om vergeven te worden. Hij verwelkomde zelfs degenen die veracht werden door de maatschappij.

De volgende notitie, getiteld "De geur van vergeving", komt uit een Afrikaanse Studiebijbel:

We falen allemaal als het gaat om te leven zoals God het wil. Onze zonden doen anderen pijn, soms erg diep. Echte gelovigen verlangen ernaar om te worden vergeven door God en door de mensen die we pijn hebben gedaan. 

In dit verhaal gaat het om een zondige vrouw die zo wanhopig was om vergeven te worden dat ze het aandurfde om zomaar het huis van een belangrijke religieuze leider binnen te gaan. Ze was niet uitgenodigd, onwaardig, onwelkom. Nederig wierp ze zichzelf voor Jezus neer. Ze huilde. Haar tranen vielen op zijn voeten, en ze kuste zijn voeten en droogde ze af met haar haren. Ook goot ze dure parfum over zijn voeten. De geur vulde de hele kamer.

Andere mensen zullen ons misschien niet vergeven als we wat verkeerd gedaan hebben. Maar als we onszelf nederig voor Jezus` voeten neerbuigen met een gebroken hart over onze zonden, stuurt Hij ons niet weg. Hij zegt ons dan: "Je zonden zijn vergeven".

Overdenk en bespreek

De vrouw in dit verhaal heeft een zondig verleden en heeft een groot kwaad gedaan in Gods ogen. Waarom denk je dat Jezus haar vergeven heeft?

Voel jij je niet waardig om Gods kind genoemd te worden? Waarom wel of niet?

Als je je zonden belijdt, zal Jezus je dan vergeven? Wat zegt dit verhaal ons over Gods verlangen om ons te vergeven?

Hoe zouden we moeten reageren op die vergeving?