Daden volgen je identiteit

Ik doe wat ik doe, omdat ik ben wie ik ben, dat is mijn identiteit. Wat ik doe en wie ik ben, dat bepaalt mijn identiteit. Maar ook omgekeerd: mijn identiteit zorgt ervoor dat ik bepaalde dingen doe en andere dingen niet doe. Ik ben een zoon van mijn ouders (identiteit) en daarom ben ik bij mijn ouders anders dan bij jouw ouders. Bij mijn ouders mag ik iets uit de koelkast nemen, terwijl ik zelf niet meer bij hen woon. Als ik voor het eerst bij jouw ouders kom, zal ik waarschijnlijk behoorlijk verlegen zijn en als me gevraagd wordt wat ik wil drinken, zal ik waarschijnlijk zelfs zeggen dat ik niets hoef, omdat ik toch net wat gedronken heb voordat ik kwam. Bij mijn vrouw ben ik dan weer anders, nog méér thuis. Ze weet hoe ik ben en ik hoef me dus niet anders voor te doen. Ik mag zijn zoals ik ben en ik ben zelfs aanvaard zoals ik ben.

Er is echter iemand die me nog beter kent dan mijn eigen vrouw: God. Hij kent mij door en door. Hij weet of ik zit of sta en kent zelfs mijn gedachten (Psalm 139:2). Ik hoef me niet anders voor te doen dan dat ik ben. Waarom? Omdat Hij mij geschapen heeft en van mij houdt. Wat heeft dat te maken met identiteit? Alles! Als gelovige ben ik nu niet meer gewoon een aardbewoner, maar een hemelburger; ik ben een kind van God, geliefd. Ik ben een nieuwe schepping en rechtvaardig verklaard.

Onze identiteit zorgt ervoor dat we doen wat we doen. Daarom is het belangrijk om in ons hoofd én hart te weten wie we zijn, wie we geworden zijn dankzij Jezus’ offer aan het kruis. In tegenstelling tot deze wereld zijn het niet ons eigen streven en eigen werken die onze identiteit bepalen, maar is het het volbrachte werk van Jezus dat daarvoor zorgt. Wil je gaan ontdekken wie je nu dus eigenlijk écht bent? Wandel dan de komende dagen met ons mee en ga op stap met God, laat Hem tot je spreken.