De vermoeide wereld verblijdt zich: Een overdenking voor advent 2020Voorbeeld

Dag 2: Maria

Maria had alle redenen om bang te zijn. 

Ze was jong en verloofd. En nu werd haar verteld dat ze zwanger was. En als klap op de vuurpijl werd dit nieuws haar verteld door een engel. Je weet wel, geestelijke wezens die mensen angstig lijken te maken. 

Wij kunnen ons alleen maar inbeelden wat er door haar hoofd ging, terwijl Maria dit nieuws verwerkte. Zou haar familie haar verstoten? Zouden de mensen in het dorp hun oordeel klaar hebben en beginnen te roddelen? Zou Jozef het wel geloven? Zou ze afgewezen worden? Gekleineerd? Of nog erger?

Maar Maria besloot de gedachte van geloof vast te houden en niet van angst: "‘Zie, de dienares van de Heere, laat met mij geschieden overeenkomstig uw woord." (Lucas 1:38, HSV). Later, wanneer Maria haar nicht Elisabeth bezoekt, zegt deze laatste over Maria: "En zalig is zij die geloofd heeft, want wat haar van de kant van de Heere gezegd is, zal volbracht worden" (Lucas1:45, HSV).

Het zou toch mooi zijn dat onze reactie op angst altijd de reactie van Maria zou zijn: een lied van lofprijzing en hoopvolle verwachting. Maar laten we eerlijk zijn. Angst sluipt in onze gedachten en in onze ziel zoals een donkere wolk zich langzaam ontwikkelt voor de storm. Hoe reageer jij? Blaas je de aftocht? Ga je je afzonderen? Ga je je angst koesteren en verzinken in eindeloze "waarom-vragen"?

Zullen we eens kijken naar de reactie van Maria? Nadat ze Elisabeth bezocht had, gaf Maria al haar aandacht aan God in een lied dat bekend staat als "het Magnificat" (dit betekent: "Mijn ziel verheerlijkt de Heer"). Er zijn een paar dingen in dit lied die je kunnen helpen om de hoop vast te houden, wanneer angsten je omringen:

• Maria begon met lofprijzing. Het hele lied gaat over het bezingen van Gods glorie. Terwijl Maria waarschijnlijk zoveel vragen had over wat het voor haar betekende om de Redder van de wereld geboren te laten worden, begon zij met vreugde in plaats van bezorgdheid.
• Maria herinnerde zich haar rol in het verhaal van God. In vers 48 zegt Maria: "God, mijn Redder, heeft aan mij gedacht. En ik ben maar een gewone vrouw. Nu zullen de mensen altijd en overal zeggen dat ik bevoorrecht ben," (HTB). Maria wist dat God de controle had. Hij was Degene die haar geschapen en bekrachtigd had. Ze was zijn schepsel. En die herinnering liet Maria toe zich te focussen op de waarheid van wie zij was en wie Hij is. Ze werd eraan herinnerd dat haar rol niet het einde van dit verhaal was.
• Maria herinnerde zich Gods goedheid en rechtvaardigheid. Maria dacht niet alleen na over de zegeningen die God geschonken had of de beloften die hij gemaakt had aan Israël. Ze dacht er ook aan hoe God de verkeerde dingen weer recht zou maken (vgl. 51-53). 

Maria verdreef angst door lofprijzing. Met haar rol in Gods verhaal in gedachten, zette ze de onzekerheid opzij voor de waarheid van wie God was. Ze lette niet op de bezorgdheid over afwijzing of roddel. Ze hield voor ogen dat ze de God van gerechtigheid diende.

Daarom kon Maria hoop hebben. En dat kan jij ook.

Reflectievragen:

• Wanneer voelde jij je overweldigd door angst? Hoe heb je erop gereageerd?
• Welke emoties denk jij dat Maria voelde toen de engel haar het nieuws bracht?
• Hoe kan de reactie van Maria op Gods nieuws jou tijdens deze kerst bemoedigen?