Pinksteren: Feest van Gods Geest

7 impulsen voor je leven met de Heilige Geest

Pinksteren: Verbinding met de Heilige Geest

Zeven redenen om niet bang te zijn

Gedichten over de schepping!

Stille tijd: de derde zendingsreis van Paulus

Blij in de Heer!

Mark Stoorvogel - Intimiteit met God

DagelijkseBroodkruimels - Zoals De Vader..

Gedichten Over Pinksteren!

Het Boek

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bk2SA">
 <div class="chapter ch11" data-usfm="2SA.11.1+2SA.11.2+2SA.11.3+2SA.11.4+2SA.11.5+2SA.11.6+2SA.11.7+2SA.11.8+2SA.11.9+2SA.11.10+2SA.11.11+2SA.11.12+2SA.11.13+2SA.11.14+2SA.11.15+2SA.11.16+2SA.11.17+2SA.11.18+2SA.11.19+2SA.11.20+2SA.11.21+2SA.11.22+2SA.11.23+2SA.11.24+2SA.11.25+2SA.11.26+2SA.11.27">
 <div class="p">1In de lente van het volgende jaar, in de tijd dat oorlogen weer begonnen, stuurde David Joab en het Isra&#235;litische leger eropuit om de Ammonieten te vernietigen. Zij begonnen met de hoofdstad Rabba te belegeren. David bleef echter in Jeruzalem. 2Op een dag stond hij na zijn rustuur op van zijn bed en maakte een wandelingetje op het dak van het paleis. Uitkijkend over de stad, viel zijn oog op een bijzonder mooie vrouw, die net haar bad nam. 3Hij stuurde iemand om er achter te komen wie zij was en hoorde dat zij Baths&#233;ba heette. Haar vader was Eliam en zij was getrouwd met de Hethiet Uria. 4David liet haar halen en ging met haar naar bed. Daarna waste zij zich vanwege haar onreinheid en ging terug naar huis. 5Toen zij erachter kwam dat zij in verwachting was, stuurde zij hem een boodschap om dat te vertellen.</div><div class="p"> 6David zond daarop Joab het bevel: &#8216;Stuur de Hethiet Uria naar mij toe.&#8217; 7Toen deze kwam, vroeg David hem hoe het was met Joab en het leger en of al vooruitgang in de strijd te melden was. 8Daarna stuurde hij hem naar huis met het advies dat hij maar eens goed moest uitrusten en zond een geschenk naar zijn huis. 9Maar Uria ging niet naar huis. Hij bleef die nacht bij de poort van het paleis slapen bij de andere dienaren van de koning. 10David hoorde dat, riep hem opnieuw bij zich en vroeg: &#8216;Bent u soms niet moe van de reis? Waarom bent u vannacht dan niet naar huis gegaan?&#8217; 11Uria antwoordde: &#8216;De ark en alle legereenheden kamperen in het open veld. Zou ik dan thuis gaan zitten om goed te eten en te drinken en met mijn vrouw te slapen? Ik zweer dat ik me aan zoiets nooit schuldig zal maken.&#8217; 12&#8216;Wel, blijf dan vannacht maar hier,&#8217; zei David, &#8216;dan kunt u morgen naar de troepen terugkeren.&#8217; Uria bleef dus in de buurt van het paleis. 13David nodigde hem de volgende dag uit voor het eten en voerde hem dronken, desondanks ging hij die nacht niet naar huis, maar sliep weer bij het hofpersoneel aan de ingang van het paleis.</div><div class="p"> 14De volgende morgen schreef David een brief voor Joab en gaf die aan Uria mee. 15In de brief gaf hij Joab opdracht Uria aan het front te zetten op de plaats waar het felst werd gevochten, dan terug te trekken en hem achter te laten om te sneuvelen! 16Joab stuurde Uria naar een plek vlakbij de belegerde stad waarvan hij wist dat daar de beste strijders van de vijand stonden opgesteld. 17Bij een volgende aanval vanuit de stad werd Uria met nog enkele Isra&#235;litische soldaten gedood. 18Toen Joab David een verslag stuurde over de ontwikkelingen in de strijd, 19-21zei hij tegen zijn boodschapper: &#8216;Als de koning nadat u verslag hebt gedaan boos wordt en vraagt: &#8220;Waarom zijn de troepen de stad zo dicht genaderd? Wisten zij dan niet dat er vanaf de muren op hen zou worden geschoten? Werd Abimelech, de zoon van Jerubbeset, bij Tebez niet door een vrouw gedood die een molensteen bovenop hem gooide?&#8221;, zeg dan tegen hem: &#8220;Ook Uria werd gedood.&#8221;&#8198;&#8217;</div><div class="p"> 22Zo kwam de boodschapper in Jeruzalem aan en vertelde alles aan David. 23&#8216;De vijand was erg sterk en deed een uitval,&#8217; zei hij, &#8216;maar toen wij hem achtervolgden naar de stadspoorten, 24werden wij beschoten door de mannen op de muren, enkelen van ons werden gedood, ook de Hethiet Uria.&#8217; 25&#8216;Goed, vertel Joab maar dat hij de moed niet moet verliezen,&#8217; zei David. &#8216;Het zwaard doodt zowel de een als de ander! Vecht de volgende keer met meer verbetenheid en verover de stad, zeg hem dat ik tevreden ben over de resultaten tot nu toe.&#8217;</div><div class="p"> 26Baths&#233;ba rouwde toen zij hoorde dat haar man was gesneuveld. 27Na de rouwperiode liet David haar halen en gaf haar onderdak in het paleis, waar zij een van zijn vrouwen werd. Daar bracht zij een zoon ter wereld. Maar de Here beschouwde deze handelwijze van David als een grote zonde.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bk2SA">
 <div class="chapter ch12" data-usfm="2SA.12.1+2SA.12.2+2SA.12.3+2SA.12.4+2SA.12.5+2SA.12.6+2SA.12.7+2SA.12.8+2SA.12.9+2SA.12.10+2SA.12.11+2SA.12.12+2SA.12.13+2SA.12.14+2SA.12.15+2SA.12.16+2SA.12.17+2SA.12.18+2SA.12.19+2SA.12.20+2SA.12.21+2SA.12.22+2SA.12.23+2SA.12.24+2SA.12.25">
 <div class="p">1-2 Daarom stuurde de Here de profeet Nathan naar David om hem het volgende verhaal te vertellen: &#8216;Er woonden twee mannen in een stad. De ene was erg rijk en bezat grote kudden runderen en schapen. 3De andere man was erg arm, hij had maar &#233;&#233;n lammetje kunnen kopen. Dat lam was samen met zijn kinderen opgegroeid. Het at met de pot mee en kreeg te drinken uit de beker van de arme man. Hij liet het dier op zijn schoot slapen en hield van het dier alsof het zijn dochtertje was. 4Op een gegeven moment kreeg de rijke man een gast op bezoek. Maar in plaats dat hij een lam of rund uit zijn eigen kudde liet slachten om het de reiziger voor te zetten, nam hij het lam van de arme man, roosterde het en bood het zijn gast aan.&#8217; 5David was woedend. &#8216;Ik zweer bij de levende God,&#8217; brieste hij, &#8216;dat iemand die zoiets doet, ter dood moet worden gebracht, 6hij moet de arme man vier lammeren terugbetalen voor het lam dat hij stal en omdat hij geen medelijden toonde.&#8217;</div><div class="p"> 7Toen zei Nathan scherp tegen David: &#8216;U bent die rijke man! De Here, de God van Isra&#235;l zegt: &#8220;Ik maakte u koning over Isra&#235;l en redde u uit de handen van Saul. 8Ik gaf u zijn paleis en zijn vrouwen en de koninkrijken Juda en Isra&#235;l. En als dat nog niet genoeg was geweest, had Ik u wel nog veel meer gegeven. 9Waarom hebt u de wetten van God dan veracht en deze vreselijke misdaad begaan? Want u hebt Uria vermoord en zijn vrouw gestolen. 10Daarom zal moord van nu af aan een voortdurende bedreiging voor uw familie vormen, omdat u Mij hebt beledigd door Uria zijn vrouw af te nemen. 11Ik zweer dat Ik uw eigen gezin tegen u in opstand zal laten komen, omdat u dit hebt gedaan. Ik zal uw vrouwen aan een andere man geven, die op klaarlichte dag met hen naar bed zal gaan. 12U deed alles in het geheim, maar Ik zal u dit openlijk aandoen, voor de ogen van heel Isra&#235;l.&#8221;&#8198;&#8217;</div><div class="p"> 13&#8216;Ik heb tegen de Here gezondigd,&#8217; beleed David tegenover Nathan. Nathan antwoordde: &#8216;Ja, dat hebt u inderdaad, maar de Here heeft u deze zonde vergeven en u zult daarom niet sterven. 14Maar u hebt de vijanden van de Here een goede aanleiding gegeven Hem te beledigen en zijn naam te misbruiken. Daarom zal uw zoon sterven.&#8217; 15Na die woorden ging Nathan terug naar huis. En de Here maakte Baths&#233;ba&#700;s baby dodelijk ziek. 16David smeekte Hem het kind te sparen, hij at niets en lag de hele nacht voor de Here op de kale vloer. 17De leiders van het land smeekten hem op te staan en met hen te eten, maar hij weigerde. 18Op de zevende dag stierf het kind. Davids dienaren durfden het hem nauwelijks te vertellen. &#8216;Hij was er zo kapot van dat het kind ziek werd,&#8217; zeiden zij onder elkaar, &#8216;wat zal hij doen als wij hem vertellen dat het dood is?&#8217; 19Maar toen David hen zag fluisteren, begreep hij wat er was gebeurd. &#8216;Is het kind dood?&#8217; vroeg hij. &#8216;Ja,&#8217; antwoordden zij, &#8216;het is gestorven.&#8217;</div><div class="p"> 20David stond op, waste zich, kamde zijn haar, trok andere kleren aan en ging de tabernakel in om tot de Here te bidden. Daarna keerde hij terug naar het paleis en at wat brood. 21Zijn dienaren stonden versteld. &#8216;Wij begrijpen u niet,&#8217; zeiden zij. &#8216;Toen het kind nog leefde, huilde u en weigerde u te eten. En nu het kind dood is, houdt u op met rouwen en eet u opeens weer.&#8217; 22David antwoordde: &#8216;Ik heb gevast en gehuild toen het kind nog leefde, want ik zei tegen mijzelf: &#8220;Misschien zal de Here toch nog genade tonen en hem laten leven.&#8221; 23Maar waarom zou ik vasten nu hij dood is? Kan ik hem daardoor terugbrengen? Ik zal ooit naar hem toe gaan, maar hij zal niet bij mij terugkomen.&#8217;</div><div class="p"> 24Toen troostte David Baths&#233;ba en nadat hij weer met haar had geslapen, raakte zij in verwachting en bracht opnieuw een zoon ter wereld. Zij noemde hem Salomo. 25De Here hield van deze jongen en stuurde de profeet Nathan met een boodschap over dit kind. Omdat de Here zoveel belang in hem stelde, werd hem de naam Jedidja, &#8216;Beminde van de Here,&#8217; gegeven.</div><div class="p"> </div>
 </div>
 </div>
</div>

The Essential 100® Bible Challenge–8–The Fall Of Israel.Voorbeeld

Schrift

Over dit leesplan

Gerelateerde leesplannen