De Heilige Geest

DagelijkseBroodkruimels - Zoals De Vader..

Gedichten Over Zending en Evangelisatie!

Werkelijke bekering

Bible Breakdown - Judas

Geloofshelden of Geloofsgetuigen

Pinksteren: Feest van Gods Geest

Niet vergeten! Een aantal kernzaken die iedere christen moet onthouden

DagelijkseBroodkruimels - Thuis!

DagelijkseBroodkruimels - Leef als voorproefje

Het Boek

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bk1KI">
 <div class="chapter ch20" data-usfm="1KI.20">
 <div class="label">20</div><div class="s1">De overwinning op Samaria</div><div class="p"> 1Koning Benhadad van Syri&#235; mobiliseerde zijn leger en begon, samen met twee&#235;ndertig bondgenoten en hun vele strijdwagens en paarden, Samaria, de hoofdstad van Isra&#235;l, te belegeren. 2-3 Hij stuurde de volgende boodschap de stad in voor koning Achab van Isra&#235;l: &#8216;Uw zilver en goud zijn van mij, evenals uw vrouwen en uw beste kinderen!&#8217; 4&#8216;Goed, mijn heer,&#8217; antwoordde koning Achab bang, &#8216;alles wat ik heb, is van u.&#8217; 5-6 Benhadads boodschappers kwamen al snel weer terug met een andere boodschap: &#8216;U moet mij niet alleen uw goud, zilver, vrouwen en kinderen geven. Morgen om deze tijd zal ik mijn mannen sturen om het paleis en de huizen van uw onderdanen te doorzoeken en zij zullen alles meenemen wat zij willen!&#8217;</div><div class="p"> 7Achab riep zijn adviseurs bij zich. &#8216;Kijk toch eens wat deze man doet,&#8217; klaagde hij. &#8216;Hij zoekt gewoon moeilijkheden, want ik heb hem mijn zilver, goud, vrouwen en kinderen al beloofd, zoals hij eiste.&#8217; 8&#8216;U moet hem niets meer geven,&#8217; adviseerden de leiders. 9En daarom zei hij tegen de boodschappers van Benhadad: &#8216;Zeg tegen uw koning: &#8220;Ik zal u alles geven wat u de eerste keer vroeg, maar uw mannen mogen het paleis en de woningen van mijn onderdanen niet doorzoeken.&#8221;&#8198;&#8217; De boodschappers keerden met deze mededeling terug naar Benhadad. 10Toen stuurde de Syrische koning de volgende boodschap naar Achab: &#8216;Mogen de goden mij meer aandoen dan ik u zal aandoen, als ik Samaria niet in een handvol stof zal veranderen.&#8217; 11De koning van Isra&#235;l antwoordde daarop: &#8216;Men moet niet juichen voordat de slag gewonnen is.&#8217; 12Dat antwoord bereikte Benhadad en de andere onderkoningen, terwijl zij in hun tenten zaten te drinken. &#8216;Klaarmaken voor de aanval,&#8217; brulde Benhadad zijn officieren toe.</div><div class="p"> 13Toen kwam een profeet bij koning Achab en gaf hem de volgende boodschap van de Here: &#8216;Ziet u al deze vijandelijke troepen? Ik zal ze vandaag allemaal aan u overleveren. Dan zult u eindelijk tot de ontdekking komen dat Ik de Here ben.&#8217; 14Achab vroeg: &#8216;Hoe zal Hij dat doen?&#8217; En de profeet antwoordde: &#8216;De Here zegt: &#8220;Door de troepen uit de provincies.&#8221;&#8198;&#8217; &#8216;Wie moet als eerste aanvallen?&#8217; wilde Achab weten. &#8216;U,&#8217; antwoordde de profeet. 15Daarop liet Achab zijn mannen tellen. De troepen uit de provincies waren tweehonderdtwee&#235;ndertig man in totaal en de rest van zijn leger omvatte zevenduizend man.</div><div class="p"> 16Rond de middag, toen Benhadad en zijn twee&#235;ndertig bondgenoten nog druk bezig waren zich te bedrinken, verlieten de eerste troepen van Achab de stad. 17Toen zij naderden, rapporteerden Benhadads uitkijkposten hem: &#8216;Er naderen troepen uit Samaria.&#8217; 18&#8216;Neem ze gevangen,&#8217; beval Benhadad, &#8216;ongeacht of zij met vreedzame of oorlogzuchtige bedoelingen zijn gekomen.&#8217; 19Ondertussen volgde Achabs hele leger de eerste troepen. 20Iedere man doodde een Syrische soldaat en plotseling raakte het hele Syrische leger in paniek en sloeg op de vlucht. De Isra&#235;lieten zetten de achtervolging in, maar koning Benhadad en enkele anderen wisten te paard te ontkomen. 21Het grootste gedeelte van de strijdwagens en de paarden werd echter door Achab buitgemaakt, waardoor het overgrote deel van het Syrische leger sneuvelde bij de slachting die volgde.</div><div class="p"> 22De profeet kwam opnieuw bij koning Achab en zei: &#8216;Bereid u voor op een volgende aanval van de koning van Syri&#235; rond de jaarwisseling.&#8217; 23Na de nederlaag hadden Benhadads officieren namelijk tegen hem gezegd: &#8216;De Isra&#235;litische goden zijn goden van de heuvels, daarom hebben zij gewonnen. Maar op de vlakte kunnen wij hen gemakkelijk aan. 24Deze keer moet u de onderkoningen uit het leger weghalen en hen vervangen door landvoogden. 25Breng eenzelfde leger op de been als dat wat u hebt verloren. Geef ons hetzelfde aantal paarden, strijdwagens en mannen, dan zullen wij op de vlakte opnieuw de strijd met hen aanbinden, dan zullen wij hen zonder twijfel verslaan.&#8217; En koning Benhadad volgde hun raad op.</div><div class="p"> 26Rond de jaarwisseling mobiliseerde hij het Syrische leger en trok weer ten strijde tegen Isra&#235;l, dit keer bij Afek. 27Isra&#235;l bracht ook een goed bewapend leger op de been en trok ten strijde. Het Isra&#235;litische leger leek echter op twee onbeschermde kudden geiten, vergeleken bij de enorme Syrische troepenmacht die de vlakte vulde! 28De koning van Isra&#235;l kreeg opnieuw bezoek van een profeet, die hem de volgende boodschap van de Here doorgaf: &#8216;Omdat de Syri&#235;rs hebben gezegd: &#8220;De Here is een God van de heuvels en niet van de vlakten,&#8221; zal Ik u helpen bij het verslaan van dit enorme leger. Dan zult u weten dat Ik inderdaad de Here ben.&#8217; 29De twee legers lagen zeven dagen tegenover elkaar en op de zevende dag begon de slag. Die eerste dag doodden de Isra&#235;lieten honderdduizend man van het Syrische voetvolk. 30De rest vluchtte binnen de stadsmuren van Afek, maar de muur stortte op hen neer en doodde nog eens zevenentwingtigduizend man. Ook Benhadad zocht een goed heenkomen in de stad en verborg zich in een kamer van een van de huizen. 31&#8216;Koning,&#8217; zeiden zijn officieren tegen hem, &#8216;wij hebben gehoord dat de koningen van Isra&#235;l erg genadig zijn. Laten wij rouwkleding aantrekken en touwen om ons hoofd doen en naar koning Achab gaan om te vragen of hij u in leven wil laten.&#8217; 32Zo gingen zij naar de koning van Isra&#235;l en smeekten: &#8216;Uw dienaar Benhadad vraagt nederig of u hem in leven wilt laten.&#8217; &#8216;Leeft hij nog?&#8217; vroeg de koning van Isra&#235;l. &#8216;Hij is mijn broeder.&#8217; 33De mannen beschouwden dit als een goed teken en zeiden haastig: &#8216;Precies, uw broeder Benhadad is nog in leven.&#8217; &#8216;Ga hem halen,&#8217; beval de koning van Isra&#235;l hen. Toen Benhadad aankwam, nodigde Achab hem uit bij zich in de wagen te komen zitten! 34Benhadad zei tegen hem: &#8216;Ik zal de steden die mijn vader van uw vader afnam, teruggeven en u mag vrij handeldrijven in de straten van Damascus, net zoals mijn vader dat in Samaria deed.&#8217; Koning Achab antwoordde: &#8216;Met deze overeenkomst ga ik akkoord.&#8217; Nadat de overeenkomst op papier was gezet, liet Achab de Syrische koning naar huis gaan.</div><div class="p"> 35Ondertussen droeg de Here een van de profeten op tegen een andere man te zeggen: &#8216;Sla mij met uw zwaard.&#8217; Maar de man weigerde. 36Toen zei de profeet tegen hem: &#8216;Omdat u de stem van de Here niet hebt gehoorzaamd, zal een leeuw u doden zodra u hier bij mij weggaat.&#8217; En toen de man was weggegaan, sprong even later inderdaad een leeuw tevoorschijn die hem doodde. 37De profeet wendde zich tot een andere man en zei: &#8216;Verwond mij met uw zwaard.&#8217; Die man deed het wel en verwondde de profeet. 38De profeet wachtte langs de weg op de koning. Hij had een verband over zijn ogen gelegd, zodat hij moeilijk te herkennen was. 39Toen de koning langs kwam, riep de profeet hem toe: &#8216;Koning, ik was in de strijd toen een man mij een gevangene bracht en zei: &#8220;Let op deze man, als je hem laat ontsnappen, zul je sterven 40of mij dertig kilo zilver betalen.&#8221; Maar terwijl ik met iets anders bezig was, verdween de gevangene.&#8217; &#8216;Wel, dat is dan uw eigen schuld,&#8217; vond de koning. &#8216;U zult hem moeten betalen.&#8217; 41Toen rukte de profeet het verband van zijn ogen en de koning herkende hem meteen als een van de profeten. 42De profeet zei tegen hem: &#8216;Omdat u de man spaarde van wie ik zei dat hij moest sterven, zult u in zijn plaats sterven en uw volk zal verdwijnen in plaats van het zijne.&#8217; 43Zo keerde de koning van Isra&#235;l nors en mopperend naar Samaria terug.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bk1KI">
 <div class="chapter ch21" data-usfm="1KI.21">
 <div class="label">21</div><div class="s1">De wijngaard van Naboth</div><div class="p"> 1Naboth, een man uit Jizre&#235;l, bezat een wijngaard aan de buitenkant van de stad, vlakbij Achabs buitenpaleis. 2Op een dag vroeg de koning hem of hij de wijngaard niet wilde verkopen. &#8216;Ik zou er graag een moestuin van willen maken,&#8217; legde de koning uit, &#8216;omdat hij zo dicht naast het paleis ligt.&#8217; Hij bood aan met contant geld te betalen of, als Naboth dat liever had, hem een beter stuk grond in ruil te geven. 3Maar Naboth antwoordde: &#8216;De Here verhoede dat ik dit stuk grond dat ik van mijn vader ge&#235;rfd heb, verkoop. Het is al tijdenlang in het bezit van mijn familie.&#8217; 4Achab ging kwaad en teleurgesteld terug naar zijn paleis. Hij weigerde iets te eten en ging op bed liggen met zijn gezicht naar de muur. 5&#8216;Wat is er toch aan de hand?&#8217; vroeg zijn vrouw Iz&#233;bel hem. &#8216;Waarom eet je niet? Hoe kom je zo nukkig en boos?&#8217; 6&#8216;Ik heb Naboth gevraagd of hij mij zijn wijngaard wil verkopen of wil ruilen voor een ander stuk grond, maar hij weigert,&#8217; vertelde Achab. 7&#8216;Ben jij nu de koning van Isra&#235;l of hoe zit dat?&#8217; wilde Iz&#233;bel van hem weten. &#8216;Sta op, eet wat en maak je geen zorgen meer. Ik zal zorgen dat je Naboths wijngaard krijgt.&#8217;</div><div class="p"> 8Zij schreef enkele brieven namens Achab, sloot ze met zijn zegel en stuurde ze naar de stadsbestuurders van Jizre&#235;l, waar Naboth woonde. 9In de brief beval zij: &#8216;Roep de burgers bijeen om te vasten en te bidden. Haal Naboth naar voren 10en zorg dat twee nietsnutten tegen hem getuigen en hem beschuldigen van het vervloeken van God en de koning. Breng hem daarna buiten de stad en stenig hem, zodat hij sterft.&#8217;</div><div class="p"> 11De stadsbestuurders en de aanzienlijkste mannen in Naboths woonplaats deden wat Iz&#233;bel in haar brieven van hen had gevraagd. 12Zij belegden een samenkomst en sleurden Naboth voor de rechtbank. 13Twee gewetenloze mannen beschuldigden hem ervan God en de koning te hebben vervloekt. Daarop werd hij buiten de stad gebracht en met stenen doodgegooid. 14De stadsbestuurders stuurden Iz&#233;bel daarna de boodschap dat Naboth dood was. 15Toen Iz&#233;bel het nieuws had vernomen, zei zij tegen Achab: &#8216;Herinner jij je die wijngaard nog die Naboth niet wilde verkopen? Wel, je kunt hem op dit moment krijgen. Naboth is dood.&#8217; 16Achab ging naar de wijngaard om die in bezit te nemen.</div><div class="p"> 17Maar de Here zei tegen Elia: 18&#8216;Ga naar Samaria en zoek koning Achab op. Hij is te vinden bij de wijngaard van Naboth, want die wil hij in bezit nemen. 19Geef hem de volgende boodschap van Mij door: &#8220;Is het vermoorden van Naboth nog niet erg genoeg? Moet u hem ook nog beroven? Omdat u dit hebt gedaan, zullen de honden uw bloed oplikken, net zoals zij Naboths bloed hebben opgelikt.&#8221;&#8198;&#8217; 20&#8216;Dus mijn vijand heeft mij gevonden,&#8217; riep Achab Elia toe. &#8216;Ja,&#8217; antwoordde Elia, &#8216;ik ben hier gekomen om Gods vloek over u uit te spreken, omdat u alleen nog maar doet wat kwaad is in de ogen van de Here. 21De Here gaat een ramp over u brengen en zal u uitroeien, geen van uw mannelijke nakomelingen, van hoog tot laag, zal het overleven. 22Hij gaat uw familie vernietigen, net zoals dat gebeurde met de families van koning Jerobeam en koning Ba&#235;sa. U hebt zijn toorn opgewekt en heel Isra&#235;l aangevoerd bij het zondigen. 23De Here heeft ook gezegd dat de honden van Jizre&#235;l uw vrouw Iz&#233;bel zullen verscheuren bij de stadsmuur. 24De leden van uw familie die in de stad sterven, zullen door honden worden opgegeten en de gieren zullen zich storten op hen die op het land sterven.&#8217; 25Niemand anders had zich zo volledig aan de zonde overgegeven als Achab, want zijn vrouw Iz&#233;bel moedigde hem voortdurend aan tot allerlei goddeloze dingen. 26Hij was vooral schuldig omdat hij, net als de Amorieten, afgoden diende. En dat volk had de Here nu juist het land uitgejaagd om ruimte te maken voor zijn volk Isra&#235;l.</div><div class="p"> 27Toen Achab deze profetie&#235;n hoorde, scheurde hij zijn kleren, trok vodden aan, vastte, sliep in dezelfde vodden en liep rond als een toonbeeld van vernedering. 28Elia kreeg daarop een andere boodschap van de Here: 29&#8216;Ziet u hoe Achab zich voor Mij heeft vernederd? Omdat hij dat heeft gedaan, zal Ik wat Ik heb beloofd, pas na zijn dood doen. Tijdens het leven van zijn zoon zal ik deze ramp over zijn familie brengen.&#8217;</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bk2CH">
 <div class="chapter ch18" data-usfm="2CH.18.1">
 <div class="p">1De rijke en populaire koning Josafat van Juda sloot echter een huwelijksovereenkomst voor zijn zoon met de dochter van koning Achab van Isra&#235;l.</div><div class="p"> </div>
 </div>
 </div>
</div>

Reading the Bible in Historical Sequence Part 6Voorbeeld

Schrift

Over dit leesplan

Gerelateerde leesplannen