Ouderschap naar Zijn voorbeeld

Danken met de Psalmen

De reis van Matthew, Deel 2: 'Genade geneest'

Laat er Licht zijn!

Wat ga je zaaien?

De reis van Matthew, Deel 4: ‘De gaven die jij hebt’

Geld

Laat Er Licht Zijn (Tienerleiders)

Door het boek Handelingen met Paul Visser - Deel 1

Bijbelse principes over ontwikkelen I Authentiek ontwikkelen I Deel 1

Het Boek

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkNUM">
 <div class="chapter ch9" data-usfm="NUM.9.15+NUM.9.16+NUM.9.17+NUM.9.18+NUM.9.19+NUM.9.20+NUM.9.21+NUM.9.22+NUM.9.23">
 <div class="p">15Op de dag dat de tabernakel werd opgezet, bedekte de wolk deze en &#700;s nachts veranderde de wolk in een zuil van vuur die de hele nacht zichtbaar bleef. 16Zo ging het voortdurend: overdag een wolk en &#700;s nachts een vuurzuil. 17Wanneer de wolk opsteeg, braken de Isra&#235;lieten op, volgden hem naar de plaats waar hij stopte en sloegen daar het kamp op. 18Op die manier reisden zij op bevel van de Here, stopten waar Hij het wilde en bleven daar tot de wolk weer verder ging. 19-20 Als hij lang bleef, bleven zij ook lang. Maar als hij maar enkele dagen bleef, bleven zij ook maar enkele dagen, want dat had de Here hun opgedragen. 21Soms bleef de vuurzuil slechts &#233;&#233;n nacht stilstaan om de volgende morgen verder te trekken. Maar of het nu dag of nacht was, wanneer de wolk zich bewoog, braken de Isra&#235;lieten op en volgden hem. 22Als de wolk twee dagen, een maand of een jaar boven de tabernakel bleef, bleven de Isra&#235;lieten ook zolang, maar zo gauw hij weer bewoog, trokken zij verder. 23Op aanwijzing van de Here sloegen zij hun kamp op en op zijn bevel trokken zij weer verder. Zij volgden precies alle aanwijzingen op die de Here hun door Mozes gaf.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkACT">
 <div class="chapter ch28" data-usfm="ACT.28">
 <div class="label">28</div><div class="s1">Paulus verblijft in Rome</div><div class="p"> 1Wij ontdekten dat het eiland waar we geland waren Malta heette. 2De bewoners waren buitengewoon vriendelijk voor ons. Zij waren heel gastvrij en maakten een groot vuur omdat het regenachtig en koud was.</div><div class="p"> 3Paulus hielp mee met hout sprokkelen. Toen hij een bos takken op het vuur gooide, schoot er door de hitte een adder uit en beet zich in zijn hand vast. 4De eilandbewoners zagen het beest aan Paulus&#700; hand hangen en zeiden tegen elkaar: &#8216;Die man is vast een moordenaar! Hoewel hij aan de zee is ontkomen, wil de godin van de gerechtigheid niet dat hij in leven blijft.&#8217; 5Paulus schudde echter het beest van zijn hand af, zodat het in het vuur viel. Hij had verder nergens last van. 6De eilandbewoners verwachtten dat hij zou opzwellen of plotseling dood zou neervallen. Maar toen er na lange tijd niets met hem gebeurd was, sloegen zij om als een blad aan een boom en zeiden dat hij een god was.</div><div class="p"> 7Daar vlakbij lag het landgoed van Publius, de gouverneur van het eiland. Hij was heel gastvrij voor ons en gaf ons drie dagen onderdak. 8Publius&#700; vader lag met koorts en dysenterie in bed. Paulus ging naar hem toe, bad voor hem, legde zijn handen op hem en genas hem. 9Toen dit nieuws bekend werd, kwamen overal van het eiland zieken naar ons toe, die werden genezen. 10Zij brachten ons vele geschenken en gaven bij ons vertrek allerlei dingen mee die wij nodig hadden.</div><div class="p"> 11Drie maanden na de schipbreuk gingen wij aan boord van een ander schip, de Tweelingen uit Alexandri&#235;. Het had in de haven van het eiland overwinterd. 12De eerste plaats die wij aandeden, was Syracuse, waar wij drie dagen bleven. 13Daarna zeilden wij om het eiland Sicili&#235; heen en kwamen in Regium. Na daar een dag in de haven te hebben gelegen, gingen we weer verder. Er was een zuidenwind opgestoken, zodat wij binnen twee dagen in Puteoli waren. 14Daar vonden wij een groep christenen. Zij vroegen ons dringend een week bij hen te blijven. Maar na die week reisden wij weer verder naar Rome. 15De Romeinse christenen hadden gehoord dat wij in aantocht waren en kwamen ons tegemoet. Wij ontmoetten enkelen van hen al bij Forum Appii en weer anderen een paar kilometer verder, bij Tres Tabernae. Toen Paulus hen allen zag, dankte hij God en vatte nieuwe moed.</div><div class="p"> 16Na onze aankomst in Rome werd Paulus gezegd dat hij mocht wonen waar hij wilde, al was het wel onder voortdurende bewaking van een soldaat.</div><div class="p"> 17Drie dagen later vroeg hij de leiders van de Joodse gemeenschap bij hem te komen. &#8216;Broeders,&#8217; zei hij, &#8216;hoewel ik geen enkele misdaad tegen ons volk en onze tradities heb begaan, ben ik toch door de Joden in Jeruzalem gevangengenomen en aan de Romeinen uitgeleverd. 18Die wilden mij na het verhoor vrijlaten, omdat ik niets had gedaan waarop de doodstraf staat. 19Maar toen de Joden daar heftig tegen protesteerden, heb ik mij op de keizer beroepen, overigens zonder de bedoeling mijn volk aan te klagen. 20Omdat ik u dit graag wilde vertellen, heb ik u gevraagd hier te komen. Ik ben geboeid, omdat ik leef in de verwachting dat de doden weer levend zullen worden.&#8217; 21Zij antwoordden: &#8216;Wij hebben niets slechts over u persoonlijk gehoord, niet in de brieven die we uit Judea hebben ontvangen en ook niet van de Joden die in Jeruzalem zijn geweest. 22Maar het zou wel goed zijn om te weten wat voor idee&#235;n u erop nahoudt. Want wij horen niet veel goeds over de partij waar u bijhoort.&#8217;</div><div class="p"> 23Zij maakten een afspraak met Paulus om daar eens uitgebreid over te praten. Op de afgesproken dag kwamen zij bij hem thuis en luisterden naar wat hij te vertellen had. Van &#700;s morgens tot &#700;s avonds sprak hij vol vuur over het Koninkrijk van God. Hij probeerde hen aan de hand van de boeken van Mozes en de profeten, ervan te overtuigen dat Jezus de Christus is. 24Sommigen werden inderdaad overtuigd door wat hij zei. Maar anderen geloofden hem niet. 25Zij vertrokken, zonder dat ze het met Paulus eens waren geworden. Voor hun vertrek zei Paulus nog dit: &#8216;Wat de Heilige Geest door de profeet Jesaja tegen onze voorouders heeft gezegd, is maar al te waar! 26&#8220;Ga naar het Joodse volk,&#8221; zei hij, &#8220;en zeg: u hoort wel, maar begrijpt niet. U kijkt wel, maar ziet niet. 27Het hart van dit volk is onverschillig, ze hebben hun oren dichtgestopt en hun ogen gesloten, om maar niets te zien, horen of begrijpen. Daarom kunnen zij niet naar God terugkeren en kan Hij hen niet genezen.&#8221; 28U moet goed beseffen, broeders, dat God de andere volken dezelfde redding aanbiedt als ons. En zij zullen naar Hem luisteren!&#8217; 29Nadat hij dit gezegd had, verlieten de Joden hem, terwijl zij het onderling niet eens werden.</div><div class="p"> 30Paulus woonde twee volle jaren in het huis dat hij had gehuurd en ontving iedereen die bij hem kwam. 31Hij liet geen kans voorbijgaan om over het Koninkrijk van God te spreken. Met grote vrijmoedigheid sprak hij over de Here Jezus Christus. En niemand legde hem een strobreed in de weg.</div>
 </div>
 </div>
</div>

First Steps Reading PlanVoorbeeld

Schrift

Over dit leesplan

Gerelateerde leesplannen