Psalmen 141:1-10

Een lied van David. Heer, ik roep U om hulp. Kom toch gauw! Luister naar mij als ik U om hulp roep! Ontvang mijn gebed als een wierook-offer. Mijn opgeheven handen zijn het avond-offer. Heer, zet een bewaker bij mijn mond, die de deur van mijn lippen bewaakt. Houd mij weg van het kwaad. Laat me niet meedoen met slechte mensen, ook al is de verleiding soms nog zo groot. Als een rechtvaardig mens mij straft, dan doet hij dat uit liefde. Als slechte mensen me kwaad doen, zal ik voor hen bidden. Als hun leiders de doodstraf krijgen en van de rotsen worden gegooid, zal ik nog goede dingen over hen zeggen. We staan op de rand van de dood: het is alsof onze botten al overal verspreid liggen, zoals kluiten aarde op de akker nadat de boeren het land hebben omgeploegd. Maar ik kijk naar U uit, Heer, en vertrouw op U. Laat me niet sterven. Bescherm me tegen elke val die slechte mensen voor mij hebben opgezet. Laat hen in hun eigen valkuil vallen, maar laat mij ontsnappen.