रोमी 9:1-18

रोमी 9:1-18 नेपाली नयाँ संशोधित संस्करण (NNRV)

म ख्रीष्‍टमा साँचो बोलिरहेछु, मैले ढाँटेको छैनँ। मेरो विवेकले पवित्र आत्‍मामा मलाई गवाही दिन्‍छ। मेरो हृदयमा असाध्‍य शोक र मनमा अटूट वेदना छ। म त यहाँसम्‍म पनि चाहन सक्‍थें कि मेरा भाइहरू र मेरा जातिको नाताले मेरा कुटुम्‍बहरूका खातिर म नै श्रापित होऊँ, र ख्रीष्‍टबाट परित्‍यक्त होऊँ! तिनीहरू इस्राएलीहरू हुन्, अनि पुत्र हुने अधिकार, महिमाको दर्शन, करार, व्‍यवस्‍थाको प्रदान, मन्‍दिरको आराधना र प्रतिज्ञाहरू तिनीहरूका आफ्‍नै हुन्‌। पूर्वजहरू तिनीहरूका नै हुन्, र ख्रीष्‍ट पनि शरीरअनुसार तिनीहरूकै वंशका हुनुहुन्‍छ, सर्वोच्‍च परमेश्‍वर, जसको युगानयुग स्‍तुति होस्‌। आमेन। तर परमेश्‍वरको वचन विफल भएको होइन। किनकि इस्राएलबाट जन्‍मेका सबै इस्राएल होइनन्, न त अब्राहामका सन्‍तान हुँदैमा सबै तिनका छोरा-छोरी हुन्‌। तर धर्मशास्‍त्रमा भनेअनुसार, “इसहाकबाट नै तिनीहरूको सन्‍तान गनिनेछ।” यसको अर्थ, शरीरबाट जन्‍मेकाहरू परमेश्‍वरका सन्‍तान होइनन्, तर करारबाट उत्‍पन्‍न भएकाहरू नै अब्राहामका सन्‍तान हुन्‌। त्‍यस प्रतिज्ञाले यसो भन्‍दछ, “तोकिएको समयमा म फर्केर आउनेछु, र साराको एउटा छोरो हुनेछ।” त्‍यसो मात्र होइन, जब रिबेकाले एउटै पुरुष हाम्रा पुर्खा इसहाकबाट गर्भधारण गरिन्, र जुम्‍ल्‍याहा बालकहरू जन्‍मनु अघिबाटै, तिनीहरूले कुनै असल वा खराब गर्न अघि नै, कर्मले होइन तर उहाँको बोलावटअनुसार परमेश्‍वरका चुनाउको उद्देश्‍य ठहरिओस्‌ भनेर रिबेकालाई यसै भनिएको थियो, “जेठोले कान्‍छाको सेवा गर्नेछ।” जसो लेखिएको छ, “याकूबलाई मैले प्रेम गरें, तर एसावलाई तुच्‍छ ठानें।” अब हामी के भनौं? के परमेश्‍वरमा अन्‍याय छ त? कदापि होइन! उहाँ मोशालाई भन्‍नुहुन्‍छ, “जसमाथि म कृपा गर्न चाहन्‍छु, त्‍यसलाई म कृपा गर्नेछु, र जसलाई म टिठ्याउन चाहन्‍छु, त्‍यसलाई म टिठाउनेछु।” यसकारण मानिसको इच्‍छा वा प्रयासमाथि यो निर्भर गर्दैन, तर परमेश्‍वरको कृपामाथि निर्भर गर्दछ। कि धर्मशास्‍त्रले फारोलाई भन्‍छ, “म मेरो शक्ति तँमा देखाऊँ, र सारा पृथ्‍वीमा मेरो नाउँको घोषणा गरिओस्‌ भन्‍ने अभिप्रायले मैले तँलाई खड़ा गरें।” यसकारण उहाँले इच्‍छा गर्नुभएकाहरूलाई उहाँले कृपा गर्नुहुन्‍छ, र उहाँले इच्‍छा गर्नुभएकाहरूको हृदयलाई उहाँले कठोर पार्नुहुन्‍छ।

शेयर गर्नुहोस्
रोमी 9 पढ्नुहोस्

रोमी 9:1-18 पवित्र बाइबल, नेपाली समकालीन संस्करण (NCV)

ख्रीष्‍टमा म सत्य बोल्दछु; पवित्र आत्माद्वारा मेरो विवेकले पनि यही साक्षी दिँदछ, कि मैले असत्य बोलेको छैनँ। म अत्यन्त दुःखित छु, र मेरो हृदय निरन्तर वेदनामा छ। किनकि म चाहन सक्थेँ, मेरा भाइहरू, जो शरीरमा मेरा जातिका हुन्। उनीहरूका खातिर म श्रापित भई ख्रीष्‍टदेखि अलग होऊँ। यी सबै इस्राएलका मानिसहरू हुन्। उनीहरूले नै धर्मपुत्र हुने हक, उनीहरूले नै ईश्‍वरीय महिमा, करारहरू, व्यवस्था, मन्दिरको आराधना र प्रतिज्ञाहरू प्राप्‍त गरेका हुन्। पुर्खाहरू उनीहरूकै हुन्, र उनीहरूबाट नै ख्रीष्‍टको मानवीय वंश पनि आएको हो। उहाँ, जो सबैमाथि परमेश्‍वर हुनुहुन्छ। उहाँलाई नै सदासर्वदा प्रशंसा होस्! आमेन। परमेश्‍वरको वचन विफल भएको होइन; किनभने इस्राएलमा जन्मेका सबै सदस्यहरू साँचो रूपमा इस्राएल होइनन्। न त उनीहरू अब्राहामका वंशका भएका कारण अब्राहामका सन्तान हुन्। यसको विपरीत धर्मशास्त्रले भन्छ, “इसहाकबाट नै तेरो वंशको नाम रहनेछ।” यसको अर्थ अब्राहामको शरीरबाट जन्मेकाहरू परमेश्‍वरका सन्तान होइनन्, तर प्रतिज्ञाबाट जन्मेका सन्तानचाहिँ अब्राहामका सन्तान मानिन्छ। किनकि प्रतिज्ञा गर्दा यसरी भनिएको थियो: “ठिक समयमा म फर्किआउनेछु र साराको एउटा छोरा हुनेछ।” यति मात्र होइन, त्यही समयमा रिबेकाले हाम्रा पुर्खा इसहाकद्वारा सन्तान गर्भधारण गरेकी थिइन्। जुम्ल्याहा छोराहरू जन्मनुभन्दा अगि तथा उनीहरूले कुनै असल वा खराब काम गर्नुभन्दा अगि नै चुनावमा परमेश्‍वरको उद्देश्य पूरा होस् भन्‍ने अभिप्रायले, कामद्वारा होइन, तर बोलावट गर्नेको इच्छा पूरा होस् भनेर रिबेकालाई यो भनियो, “जेठोले कान्छोको सेवा गर्नेछ।” यस्तो लेखिएको छ: “याकोबलाई मैले प्रेम गरेँ, तर एसावलाई घृणा गरेँ।” अब हामीले के भनौँ त? के परमेश्‍वर अन्यायी हुनुहुन्छ? कदापि होइन! किनकि उहाँले मोशालाई भन्‍नुहुन्छ; “जसलाई म कृपा गर्न चाहन्छु, त्यसलाई म कृपा गर्नेछु, जसलाई म दया देखाउन चाहन्छु, त्यसलाई म दया देखाउनेछु।” यसकारण यो कुरा मान्छेको चाहना र प्रयासमा निर्भर छैन, तर परमेश्‍वरको कृपामा निर्भर छ। किनकि धर्मशास्त्रले फारोलाई भन्दछ: “मैले तँलाई यही उद्देश्यले खडा गरेँ, कि मेरो शक्ति तँमा देखाऊँ र सारा पृथ्वीमा मेरो नामको घोषणा गरियोस्।” यसकारण परमेश्‍वरले जसलाई कृपा देखाउन चाहनुहुन्छ, उसैलाई कृपा गर्नुहुन्छ; अनि जसलाई कठोर पार्न चाहनुहुन्छ, उसलाई कठोर पार्नुहुन्छ।

शेयर गर्नुहोस्
रोमी 9 पढ्नुहोस्

रोमी 9:1-18 पवित्र बाइबल (NERV)

म ख्रीष्टमा छु र सत्य कुरा बोलिरहेछु। म झूटो बोल्दिनँ। मेरो अन्तारात्मा पवित्र-आत्माद्वारा नियंत्रित छ। अनि यो अन्तरात्माले निश्चित गर्छ कि म झूटो होइनः मलाई ठूलो अफसोस छ र मेरो हृदयमा अटुट वेदना छ यहूदी जातिको निम्ति। तिनीहरू मेरा दाज्यू-भाइ दिदी-बहिनीहरू हुन्, पृथ्वीमा मेरा सन्तानहरू हुन्। यदि यसले तिनीहरूलाई सहायता गर्न सक्थे भने म ख्रीष्टबाट श्राप पाउन र उहाँसित छुट्टिनें पनि इच्छा गर्थें। तिनीहरू इस्राएलका मानिसहरू हुन्। जसलाई परमेश्वरले आफ्नो सन्तान बनाउन चुन्नु भएको छ। तिनीहरूसँग परमेश्वरको महिमा र उहाँ अनि उहाँका मानिसहरू माझमा करार छ। परमेश्वरले उनीहरूलाई आराधाना र संकल्प गर्ने तरिका भएको मोशाको व्यवस्था दिनुभयो। ती मानिसहरू हाम्रा पुर्खाहरूका सन्तानहरू हुन्। अनि तिनीहरू ख्रीष्टका पार्थिव परिवार हुन्। ख्रीष्ट सबै प्राणीहरू माथिका परमेश्वर हुनुहुन्छ। सदा उहाँको प्रशंसा गर! आमिन। हो, म यहूदीहरूको लागि दुःख अनुभव गर्छु। म भन्दिनँ कि परमेश्वर उनीहरूको लागि आफ्नो प्रतिज्ञा राख्नमा चुक्नु भयो। तर इस्राएलका कतिपय मानिसहरू मात्र परमेश्वरका साँच्चो मानिस छन्। अनि अब्राहामका सन्तानहरू मध्ये थोरै मात्र अब्राहामको साँच्चो सन्तान थिए। यही कारण परमेश्वरले अब्राहामलाई भन्नुभयो: “इसहाक मात्र खालि कानूनी छोरो हुनेछ।” यसले बताउँछ अब्राहामका सबै सन्तानहरू परमेश्वरका खास छोरा-छोरीहरू होइनन्। परमेश्वरले अब्राहामलाई प्रतिज्ञाको आधारामा अब्राहामका खास छोरा-छोरीहरू ती हुन् जो परमेश्वरका छोरा-छोरीहरू भए। परमेश्वरले अब्राहमलाई यो प्रतिज्ञा दिनुभएको थियोः “निश्चित समयमा म फर्कने छु अनि साराले एउटा छोरो पाउनेछिन्।” अनि यति मात्र होइन। रिबेकाको पनि छोराहरू थिए। अनि ती छोराहरूका एउटै पिता थिए। उनी हाम्रा पिता पूर्खा इसहाक थिए। तर दुइजना छोराहरू जन्मनू भन्दा अघाडी परमेश्वरले रिबेकालाई भन्नुभयो, “ठूलो छोराले सानालाई सेवा गर्नेछ।” केटाहरू जन्मनु भन्दा र तिनीहरूले राम्रो वा नराम्रो कुनै काम गर्न भन्दा अगाडी यसो भनिएको थियो। आफूले चुनेको केटो आफ्नो योजनाकै आधारमा होस् भन्नालाई परमेश्वरले यसो भन्नुभएको थियो। परमेश्वरकै चाहनाले उनी चुनिएका थिए तर ती केटाहरूले केही गरेको कारणले होइन। त्यो परमेवरको इच्छा थियो। जस्तो धर्मशास्त्रमा भनिएको छ, “मैले याकूबालाई प्रेम गरें तर एसावलाई घृणा गरें।” यसकारण यस विषयमा हामीले के भन्नुपर्छ? के परमेश्वरमा कुनै अन्याय छ? निश्र्चय छैन। परमेश्वरले मोशालाई भन्नुभयो, “जसलाई म कृपा दर्शाउनु चाहन्छु उसैलाई कृपा दर्शाउँछ। अनि जसलाई सहानुभूति दर्शाउनु चाहन्छु उलाई सहानुभूति दर्शाउछु।” यसैले हरेक कुरो परमेश्वरको कृपामा निर्भर छ, अनि मानिसको इच्छामा वा प्रयासमा निर्भर छैन। धर्मासास्त्रमा परमेश्वरले फिरऊनलाई भन्नुभयो, “मैले तिमीलाई राजा बनाएँ ताकि मेरो निम्ति तिमीले केही गर्न सकौला। म मेरो शक्ति तिमी मार्फत प्रदर्शन गर्न चाहन्थें। म चाहन्थे मेरो नाउँ संसारभरि घोषित होस्।” यसैले, परमेश्वरले जसलाई चाहनु हुन्छ उसैमाथि कृपा दर्शाउनु हुन्छ। अनि परमेश्वरले जसलाई हठी बनाउनु चाहनु हुन्छ उसलाई हठी बनाउनु हुन्छ।

शेयर गर्नुहोस्
रोमी 9 पढ्नुहोस्

रोमी 9:1-18 सरल नेपाली पवित्र बाइबल (सरल नेपाली)

अब मैले भन्‍न लागेका कुरा सत्‍य छन्। म ख्रीष्‍टको हुँ र झूटो बोल्‍दिनँ। पवित्र आत्‍माको अधीनमा रहेको मेरो विवेकले पनि म ढाँट्दिनँ भनेर साक्षी दिन्‍छ। मेरा प्‍यारा इस्राएली दाजुभाइहरूका लागि मेरो हृदयमा धेरै दु:ख र पीडा छ। मैले ख्रीष्‍टबाट अलग हुने श्राप पाएर मेरा इस्राएली दाजुभाइहरूचाहिँ बाँच्‍ने भए म खुसी हुने थिएँ। उनीहरू बाँचून् भन्‍ने मात्र मेरो ठूलो इच्‍छा छ। यिनीहरू इस्राएली हुन् र परमेश्‍वरले यिनीहरूलाई आफ्‍ना छोरा-छोरी बनाउनुभयो। उहाँले आफ्‍नो महिमा तिनीहरूलाई प्रकट गर्नुभयो। यिनीहरूसँग नै करार बाँध्‍नुभयो, व्यवस्था दिनुभयो, आफ्‍नो सेवा पनि गर्न सिकाउनुभयो, उहाँका प्रतिज्ञाहरू तिनीहरूले पाए। इस्राएलीहरू आफ्‍ना प्रसिद्ध पुर्खाहरूका सन्‍तान हुन्, ख्रीष्‍ट आफैं पनि यही जातिमा जन्‍मनुभयो। उहाँ त सबैमाथि राज्‍य गर्ने परमेश्‍वर नै हुनुहुन्‍छ। उहाँको सधैँभरि प्रशंसा होइ रहोस्। आमेन। के परमेश्‍वरले तिनीहरूलाई गर्नुभएका प्रतिज्ञाहरू नै विफल भए र? होइन, कारण इस्राएलमा जन्‍मिए भन्‍दैमा सबै जना पक्‍का इस्राएली नै हुन् भन्‍न सकिंदैन। अब्राहामका सबै सन्‍तानहरू नै परमेश्‍वरले प्रतिज्ञा गरेका सन्‍तान होइनन् किनभने अब्राहामका दुई छोरा भए पनि परमेश्‍वरले भन्‍नुभएको थियो, “इसहाकबाट भएका सन्‍तान मात्रै तिम्रा सन्‍तान हुनेछन्,।” यसको अर्थ अब्राहामका सबै सन्‍तान परमेश्‍वरका छोरा-छोरी होइनन्। तर परमेश्‍वरले दिन्‍छु भनेर प्रतिज्ञा गरेका छोरा-छोरी मात्रै अब्राहामका सन्‍तान हुन् किनभने परमेश्‍वरले यसरी प्रतिज्ञा गर्नुभएको थियो, “तोकिएको बेला म आउँदा तिम्री जहान साराको छोरो हुनेछ,।” यति मात्र होइन, रिबेकाले पनि हाम्रा पुर्खा इसहाकबाटै जुम्‍ल्‍याहा छोराहरू जन्‍माइन्। तर जुम्‍ल्‍याहाहरू पेटमै हुँदा र तिनीहरूले राम्रो-नराम्रो कुनै काम गर्नुअघि नै परमेश्‍वरले जुम्‍ल्‍याहाहरूमा एक जनालाई चुनेर रिबेकालाई भन्‍नुभयो, “दाजुचाहिँले भाइको सेवा गर्नेछ।” परमेश्‍वरले भनेझैँ धर्मशास्‍त्रमा लेखिएको छ, “मैले याकूबलाई माया र एसावलाई घृणा गरें,।” यसरी परमेश्‍वरको छान्‍ने काम मानिसहरूको काम हेरेर होइन तर उहाँको आफ्‍नो इच्छाअनुसार हुन्‍छ भनी उहाँले पक्‍का गर्नुभयो। त्‍यसो भए हामीले के भन्‍ने? के परमेश्‍वर अन्‍यायी हुनुहुन्‍छ त? कदापि होइन! किनभने उहाँले मोशालाई भन्‍नुभयो, “जसको मलाई दया लाग्‍छ, त्‍यसैलाई म दया गर्छु र जसलाई म टिठ्याउन चाहन्‍छु, त्‍यसैलाई म टिठ्याउनेछु,।” यसकारण परमेश्‍वरले मान्‍छेको इच्‍छा वा चेष्‍टाले उसलाई बोलाउनुभएको होइन तर आफ्‍नै दयाले पो हो। धर्मशास्‍त्रले एक जना मिश्री राजा फारोको बारेमा पनि यस्‍तै भन्‍छ, “तिमीलाई बोलाएर मेरो शक्ति देखाउने अनि पूरा संसारभरि मेरो नाउँ चलाउने उद्देश्‍यले नै मैले तिमीलाई राजा बनाएँ,।” यसो हुँदा परमेश्‍वरले जसलाई दया गर्न चाहनुहुन्‍छ, त्‍यसलाई दया गर्नुहुन्‍छ अनि जसलाई कठोर पार्न चाहनुहुन्‍छ, त्‍यसलाई कठोर पार्नुहुन्‍छ।

शेयर गर्नुहोस्
रोमी 9 पढ्नुहोस्