रूथ 2:1-12

नाओमीका पतितर्फका एलीमेलेकका परिवारका एक जना हुने-खाने कुटुम्‍ब थिए। तिनको नाउँ बोअज थियो। मोआबी रूथले नाओमीलाई भनिन्, “के म खेतमा गएर जसले मप्रति निगाह गर्ला त्‍यसको पछि शिला-बाला खोज्‍नलाई जाऊँ?” नाओमीले भनिन्, “हुन्‍छ, मेरी छोरी, जाऊ।” यसैले कटनी गर्नेहरूका पछिपछि खेतमा शिला-बाला खोज्‍न रूथ गइन्‌। अनि तिनी खेतको त्‍यस भागमा पुगिन्‌ जो एलीमेलेकका परिवारका बोअजकै खेत थियो। अनि त्‍यहाँ बोअज पनि बेथलेहेमबाट आइपुगेको थियो। तिनले कटनी गर्नेहरूलाई अभिवादन गरेर भने, “परमप्रभु तिमीहरूसँग होऊन्‌।” अनि तिनीहरूले जवाफ दिए, “परमप्रभुले तपाईंलाई आशिष्‌ देऊन्।” तब तिनले कटनी गर्नेहरूमाथि खटाइएको नोकरलाई सोधे, “यो युवती कसकी हो?” नोकरले जवाफ दियो, “भर्खरै मोआब देशबाट नाओमीसँग आएकी मोआबी ठिटी हो। त्‍यसले मलाई कटनी गर्नेहरूका पछिपछि बिटाहरूका बीचमा शिला-बाला जम्‍मा गर्न पाऊँ भनेर बिन्‍ती गरी। त्‍यो आएर बिहान सबेरैदेखि अहिलेसम्‍म छोटो समयको विश्रामबाहेक काममा व्‍यस्‍त छे।” तब बोअजले रूथलाई भने, “ए मेरी छोरी, सुन त, अरू खेतमा गएर शिला-बाला नखोज, टाढ़ा पनि नजाऊ, तर मेरा ठिटीहरूसँग यतै खोज। मानिसहरूले फसल काटेका ठाउँमा हेर, र शिला-बाला बटुल्‍नेहरूका पछिपछि लाग। तिमीलाई नछुनू भनी मैले यी मानिसहरूलाई आज्ञा दिएको छु। तिमीलाई तिर्खा लाग्‍यो भने गएर मानिसहरूले भरिराखेका गाग्राहरूको पानी खाऊ।” तब रूथ तिनको सामुन्‍ने झुकिन्, र तिनलाई दण्‍डवत्‌ गरेर भनिन्, “म विदेशी हुँ भनी जानेर पनि हजूरले किन यति कृपा गर्नुहुन्‍छ?” बोअजले भने, “आफ्‍नो पतिको मृत्‍युपछि तिमीले आफ्‍नी सासूप्रति गरेका सबै काम मलाई मानिसहरूले भनेका छन्‌। तिमी आफ्‍ना आमा-बुबा र आफ्‍नो जन्‍मभूमि छोड़ेर अपरिचित जातिकहाँ आयौ। परमप्रभुले तिम्रो कामको पुरस्‍कार तिमीलाई देऊन्। जसको छत्रछायामुनि शरण लिनलाई तिमी आएकी छौ, उनै परमप्रभु इस्राएलका परमेश्‍वरले प्रशस्‍त उपहार देऊन्।”