सियोनमा तुरही फुक, मेरो पवित्र डाँड़ामा चेताउनी ध्वनि बजाओ। देशमा बस्नेहरू सबै थरथर कामून्, किनकि परमप्रभुको दिन आउँदैछ, त्यो नजिकै छ, अन्धकार र उदासी दिन, बादल र बाक्लो अँध्यारोले ढाकेको दिन। पर्वतहरूमा प्रभात फैलिएझैँ एक ठूलो र शक्तिशाली सेना आउँछ। त्यस्तो अघि कहिल्यै भएको थिएन, न त फेरि पुस्ता-पुस्तासम्म कहिल्यै हुनेछ।
तिनीहरूका अगिअगि आगोले भस्म पार्छ र तिनीहरूका पछिपछि आगोको ज्वाला दन्कन्छ। तिनीहरूका सामुन्ने भूमि अदनको बगैँचाजस्तो छ, तिनीहरूका पछि उजाड़ मरुभूमिजस्तो छ। तिनीहरूदेखि केही पनि उम्कनेछैन। तिनीहरूको अनुहार घोड़ाहरूको जस्तै छ। तिनीहरू युद्धका घोड़चढ़ीहरूझैँ कुद्छन्। रथहरू कुदेको आवाजझैँ पहाड़का टाकुरामा ती कुद्छन्, झिँजामिजाहरूलाई भस्म गर्ने आगोका ज्वालाको आवाजझैँ, लड़ाइँको निम्ति पङ्क्ति बाँधेको बलियो सेनाझैँ।
तिनीहरूलाई देख्दा जाति-जातिहरू शोकित हुन्छन्, हरेक अनुहार पहेँलो हुन्छ। तिनीहरूले वीर योद्धाहरूले झैँ आक्रमण गर्छन्, तिनीहरू सिपाहीहरूझैँ पर्खाल चढ्छन्। तिनीहरू आफ्ना पङ्क्ति नबिगारीकन प्रत्येक एउटै पङ्क्तिमा हिँड्छन्। तिनीहरू एउटाले अर्कालाई धक्का दिँदै हिँड्दैनन्, प्रत्येक आफ्ना-आफ्नै पङ्क्तिमा सीधा अगि बढ्छन्। तिनीहरू आफ्ना पङ्क्ति नबिगारी शत्रुका रक्षकहरूभित्र पस्छन्। तिनीहरू सहरलाई आक्रमण गर्छन्, र पर्खालमाथि-माथि कुद्छन्। तिनीहरू घरका झ्यालहरूमा चोरहरूझैँ प्रवेश गर्छन्।
पृथ्वी तिनीहरूका सामुन्ने काम्छ, आकाश थरथराउँछ। सूर्य र चन्द्र अँध्यारा हुन्छन् र ताराहरूले आफ्नो चमक दिँदैनन्। परमप्रभु आफ्नो सेनाको अगि गर्जनुहुन्छ। उहाँको फौज अनगन्ती छ, र उहाँको हुकुम पालन गर्नेहरू शक्तिशाली छन्। परमप्रभुको दिन महान् र साह्रै डरलाग्दो छ। त्यो कसले सहन सक्छ र?
परमप्रभु घोषणा गर्नुहुन्छ, “अहिले पनि तिमीहरू आफ्ना सम्पूर्ण हृदयले, उपवास बसेर, रुँदै र शोक गर्दै मतिर फर्क।”
आफ्नो लुगा होइन, तर आफ्नो हृदय फटाएर परमप्रभु तिमीहरूका परमेश्वरतिर फर्क, किनकि उहाँ अनुग्रहकारी, दयामा भरपूर, रीस गर्नमा ढीला र प्रेममा भरिपूर्ण हुनुहुन्छ, र विपत्ति ल्याउनुहुँदा उहाँ दु:खित हुनुहुन्छ। कसले जान्दछ, कतै दु:खित भएर उहाँले आफ्नो मन बदली आशिष् दिनुहुन्छ— परमप्रभु तिमीहरूका परमेश्वरको निम्ति तिमीहरूले चढ़ाउने अन्नबलि र अर्घ-बलिहरू।
सियोनमा तुरही फुक, पवित्र उपवासको घोषणा गर, पवित्र सभा बोलाओ। मानिसहरूलाई भेला गर, सभालाई अर्पण गर, धर्म-गुरुहरूलाई जम्मा गर, नानीहरू र दूधे-बालकहरूलाई बटुल। दुलहा आफ्नो कोठाबाट र दुलही आफ्नो भित्री कोठाबाट निस्कून्।
परमप्रभुको अगि सेवा गर्ने पूजाहारीहरू मन्दिरको दलान र वेदीका बीचमा रोऊन्। तिनीहरूले भनून्, “हे परमप्रभु, आफ्नो प्रजालाई बाँकी राख्नुहोस्। आफ्नो उत्तराधिकारीलाई गिल्लाको पात्र हुन, र जाति-जातिहरूका बीचमा हेलाको शब्द हुन नदिनुहोस्। ‘तिनीहरूका परमेश्वर कहाँ छन् त?’ भनी अन्यजातिहरूले किन भन्न पाऊन्?”
Bible App
Bible App for Kids
