यूहन्‍ना 4:31-54

यूहन्‍ना 4:31-54 NNRV

यसै बीचमा चेलाहरूले उहाँलाई यसो भनेर बिन्‍ती गरे, “रब्‍बी, भोजन गर्नुहोस्‌।” तर उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “मसित खानलाई भोजन छ, जो तिमीहरूलाई थाहा छैन।” यसकारण चेलाहरूले आपसमा भने, “के कसैले उहाँलाई भोजन ल्‍याइदियो कि कसो?” येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “मलाई पठाउनुहुनेको इच्‍छाअनुसार गर्नु, र उहाँको काम पूरा गर्नु नै मेरो भोजन हो। के तिमीहरू भन्‍दैनौ, ‘अझ चार महिना बाँकी छ, तब बाली काट्‌ने बेला आउँछ?’ म तिमीहरूलाई भन्‍दछु, आफ्‍ना आँखा उचालेर खेतबारी हेर, बाली कटनीको निम्‍ति पाकिसकेको छ। जसले बाली काट्‌छ त्‍यसले ज्‍याला पाउँछ, र अनन्‍त जीवनको लागि फल बटुल्‍छ, र छर्ने र कटनी गर्ने एकसाथ रमाउँछन्‌। किनकि ‘एक जनाले छर्छ, र अर्काले कटनी गर्छ,’ भन्‍ने वचन यसैमा सत्‍य हुन्‍छ। मैले तिमीहरूलाई त्‍यहाँ कटनी गर्न पठाएँ, जहाँ तिमीहरूले परिश्रम गरेका छैनौं। अरूहरूले परिश्रम गरेका छन्, र तिनीहरूको परिश्रमका फल तिमीहरूले पाएका छौ।” “मैले जे गरें उहाँले मलाई सबै भनिदिनुभयो” भन्‍ने त्‍यस स्‍त्रीको गवाहीले गर्दा त्‍यस नगरका सामरीहरूमध्‍ये धेरैले उहाँमाथि विश्‍वास गरे। यसकारण जब सामरीहरू उहाँकहाँ आए, तब तिनीहरूले उहाँलाई तिनीहरूसँग बस्‍न बिन्‍ती गरे, र उहाँ दुई दिन त्‍यहाँ बस्‍नुभयो। अनि उहाँका वचनको कारण अरू धेरैले उहाँमाथि विश्‍वास गरे। त्‍यस स्‍त्रीलाई तिनीहरूले भने, “अब तिमीले भनेका कुराले गर्दा हामीले विश्‍वास गरेका होइनौं, तर हामी आफैले सुनेका कारणले साँच्‍चै उहाँ संसारका मुक्तिदाता हुनुहुन्‍छ भनी हामीले जानेका छौं।” दुई दिनपछि त्‍यहाँबाट निस्‍केर उहाँ गालीलमा जानुभयो। (येशू आफैले गवाही दिनुभयो, कि आफ्‍नो निज देशमा कुनै अगमवक्ताको आदर हुँदैन।) जब उहाँ गालीलमा आउनुभयो, तब उहाँले यरूशलेममा चाड़को बेलामा जे गर्नुभएको थियो ती सब काम देखेका हुनाले गालीलीहरूले उहाँलाई स्‍वागत गरे, किनभने तिनीहरू पनि चाड़मा गएका थिए। त्‍यसपछि उहाँ फेरि गालीलको काना नगरमा आउनुभयो, जहाँ उहाँले पानीलाई दाखमद्य बनाउनुभएको थियो। कफर्नहुममा एक जना उच्‍च अधिकारी थिए, जसको छोरो बिरामी थियो। येशू यहूदियाबाट गालीलमा आउनुभएको छ भन्‍ने सुनेर तिनी उहाँकहाँ गए, अनि तिनको छोरालाई आएर निको पारिदिन भनी उहाँलाई बिन्‍ती गरे, किनकि तिनको छोरो मर्नै आँटेको थियो। येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “तिमीहरू चिन्‍ह र अचम्‍मका कामहरू नदेखेसम्‍म कुनै रीतिले विश्‍वास गर्दैनौ।” ती उच्‍च अधिकारीले उहाँलाई भने, “हजूर, मेरो छोरो मर्नुभन्‍दा अघि नै आइदिनुहोस्‌।” येशूले तिनलाई भन्‍नुभयो, “जाऊ, तिम्रो छोरो बाँच्‍नेछ।” येशूले तिनलाई भन्‍नुभएको वचन ती मानिसले विश्‍वास गरे, र आफ्‍नो बाटो लागे। अनि तिनी जाँदैगर्दा बाटैमा तिनका चाकरहरूले तिनलाई भेटेर तिनको छोरा बाँच्‍यो भनी तिनलाई बताए। कुन घड़ीदेखि त्‍यसलाई सन्‍चो हुन लाग्‍यो भनी तिनले तिनीहरूलाई सोध्‍दा तिनीहरूले भने, “हिजो दिउँसो एक बजेदेखि जरोले तिनलाई छोड़्यो।” येशूले तिनलाई “तिम्रो छोरो बाँच्‍नेछ” भन्‍नुभएको घड़ीदेखि नै हो रहेछ भनी बाबुले थाहा पाए। अनि तिनी आफैले र तिनका सारा परिवारले विश्‍वास गरे। यहूदियाबाट गालीलमा आएर येशूले गर्नुभएको यो दोस्रो चिन्‍ह थियो।