यूहन्‍ना 4:31-42

यसै बीचमा चेलाहरूले उहाँलाई यसो भनेर बिन्‍ती गरे, “रब्‍बी, भोजन गर्नुहोस्‌।” तर उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “मसित खानलाई भोजन छ, जो तिमीहरूलाई थाहा छैन।” यसकारण चेलाहरूले आपसमा भने, “के कसैले उहाँलाई भोजन ल्‍याइदियो कि कसो?” येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “मलाई पठाउनुहुनेको इच्‍छाअनुसार गर्नु, र उहाँको काम पूरा गर्नु नै मेरो भोजन हो। के तिमीहरू भन्‍दैनौ, ‘अझ चार महिना बाँकी छ, तब बाली काट्‌ने बेला आउँछ?’ म तिमीहरूलाई भन्‍दछु, आफ्‍ना आँखा उचालेर खेतबारी हेर, बाली कटनीको निम्‍ति पाकिसकेको छ। जसले बाली काट्‌छ त्‍यसले ज्‍याला पाउँछ, र अनन्‍त जीवनको लागि फल बटुल्‍छ, र छर्ने र कटनी गर्ने एकसाथ रमाउँछन्‌। किनकि ‘एक जनाले छर्छ, र अर्काले कटनी गर्छ,’ भन्‍ने वचन यसैमा सत्‍य हुन्‍छ। मैले तिमीहरूलाई त्‍यहाँ कटनी गर्न पठाएँ, जहाँ तिमीहरूले परिश्रम गरेका छैनौं। अरूहरूले परिश्रम गरेका छन्, र तिनीहरूको परिश्रमका फल तिमीहरूले पाएका छौ।” “मैले जे गरें उहाँले मलाई सबै भनिदिनुभयो” भन्‍ने त्‍यस स्‍त्रीको गवाहीले गर्दा त्‍यस नगरका सामरीहरूमध्‍ये धेरैले उहाँमाथि विश्‍वास गरे। यसकारण जब सामरीहरू उहाँकहाँ आए, तब तिनीहरूले उहाँलाई तिनीहरूसँग बस्‍न बिन्‍ती गरे, र उहाँ दुई दिन त्‍यहाँ बस्‍नुभयो। अनि उहाँका वचनको कारण अरू धेरैले उहाँमाथि विश्‍वास गरे। त्‍यस स्‍त्रीलाई तिनीहरूले भने, “अब तिमीले भनेका कुराले गर्दा हामीले विश्‍वास गरेका होइनौं, तर हामी आफैले सुनेका कारणले साँच्‍चै उहाँ संसारका मुक्तिदाता हुनुहुन्‍छ भनी हामीले जानेका छौं।”