हिब्रू 11:8-31

विश्‍वासद्वारा अब्राहामले आज्ञापालन गरे, र जाऊ भनेको ठाउँतिर गए, जुन ठाउँ उत्तराधिकारको रूपमा उनले पछि पाउनेथिए, यद्यपि उनी कतातिर गइरहेका थिए, त्‍यो उनलाई थाहा थिएन। विश्‍वासैद्वारा उनी एक परदेशीझैँ प्रतिज्ञाको देशमा इसहाक र याकूबजस्‍तै तम्‍बूहरूमा बसोबास गरे। उनीहरू अब्राहामसँगसँगै उही प्रतिज्ञाका हकदार थिए। किनकि उनले एउटा जग भएको सहरको प्रतीक्षा गर्थे, जसलाई बनाउनुहुने र निर्माण गर्नुहुने परमेश्‍वर नै हुनुहुन्‍छ। विश्‍वासैद्वारा साराले पनि आफ्‍नो उमेर ढल्‍किसकेपछि गर्भधारण गर्ने शक्ति प्राप्‍त गरिन्‌। किनभने प्रतिज्ञा गर्नुहुनेलाई तिनले विश्‍वासयोग्‍य ठानेकी थिइन्‌। यसैकारण मरेतुल्‍य शरीर भइसकेको एउटै मानिसबाट आकाशका तारा जत्तिकै असंख्‍य र समुद्रका किनारका अनगिन्‍ती बालुवाका कण जत्तिकै सन्‍तान उत्‍पन्‍न भए। प्रतिज्ञा गरिएको कुरा प्राप्‍त नगरी यिनीहरू सबै विश्‍वासैमा मरे, तर टाढ़ैबाट त्‍यसलाई देखेर स्‍वागत गरी तिनीहरूले मानिलिए, कि तिनीहरू यस पृथ्‍वीमा परदेशी र प्रवासी थिए। यस्‍ता कुरा भन्‍ने मानिसहरूले आफ्‍नो निम्‍ति एउटा देश खोजिरहेका छन्‌ भन्‍ने कुरा प्रष्‍ट हुन्‍छ। जुन देशबाट तिनीहरू निस्‍केर गएका थिए, यदि तिनीहरूले त्‍यही देशको विषयमा सोचेका भए तिनीहरूलाई फर्किजाने मौका मिल्‍ने थियो। तर तिनीहरू अझ उत्तम देश, अर्थात्‌ एक स्‍वर्गीय देशको इच्‍छा गर्छन्‌। यसैकारण परमेश्‍वर तिनीहरूका परमेश्‍वर भनी पुकारिनु शर्माउनुहुन्‍न, किनभने उहाँले तिनीहरूका निम्‍ति एउटा सहर तयार पारिदिनुभएको छ। विश्‍वासद्वारा आफ्‍नो परीक्षा हुँदा अब्राहामले इसहाकलाई बलि चढ़ाए। उनले प्रतिज्ञाहरू पाएका थिए, तापनि आफ्‍नो एउटै छोराको बलि चढ़ाउन उनी तयार भए। यिनकै विषयमा यसो भनिएको थियो, “इसहाकद्वारा नै तेरो सन्‍तानको नाउँ रहनेछ।” परमेश्‍वरले मानिसहरूलाई मरेकोबाट पनि फेरि जीवित पार्न सक्‍नुहुन्‍छ भन्‍ने कुरा अब्राहामले सोचे, र भनौं भने, उनले इसहाकलाई फिर्ता पाए। विश्‍वासद्वारा इसहाकले याकूब र एसावलाई तिनीहरूका भविष्‍यको बारेमा आशीर्वाद दिए। विश्‍वासद्वारा मर्ने बेलामा याकूबले आफ्‍नो लहुरोको टुप्‍पामा घोप्‍टो परेर परमेश्‍वरको आराधना गरे, र योसेफको प्रत्‍येक छोरालाई आशीर्वाद दिए। विश्‍वासद्वारा योसेफले आफ्‍नो जीवनको अन्‍त्‍यतिर इस्राएलीहरूका प्रस्‍थानको विषयमा उल्‍लेख गरे, र उनका अस्‍थिको विषयमा आदेश दिए। मोशा जन्‍मँदा तिनका आमा-बुबाले तिनलाई सुन्‍दर देखे, र विश्‍वासद्वारा तीन महिनासम्‍म तिनलाई लुकाइराखे, र राजाका हुकुमको तिनीहरूले डरै मानेनन्‌। जवान भएपछि विश्‍वासद्वारा मोशाले फारोकी छोरीका छोरा कहलाइन इन्‍कार गरे। पापको क्षणिक सुख भोग्‍नुभन्‍दा बरु परमेश्‍वरका मानिसहरूसँग थिचोमिचोमा पर्न तिनले रोजे। मिश्रदेशको धन-सम्पत्तिभन्‍दा ख्रीष्‍टको निम्‍ति निन्‍दित हुन तिनले मूल्‍यवान्‌ सम्‍पत्ति ठाने। किनभने तिनले आफ्‍नो दृष्‍टि इनामतिर लाएका थिए। राजाको क्रोधसँग नडराएर विश्‍वासद्वारा तिनले मिश्रदेश छोड़े। किनकि अदृश्‍य हुनुहुनेलाई देखेझैँ गरी तिनी स्‍थिर रहे। ज्‍येष्‍ठलाई नाश गर्नेले तिनीहरूलाई छुन नपाऊन्‌ भनेर तिनले विश्‍वासद्वारा निस्‍तार-चाड़को विधि पालन गरे र रगत छर्के। विश्‍वासद्वारा ओबानो भूमिमाझैँ गरी हिँड़ेर तिनीहरूले लाल समुद्र पार गरे, जुन कुरो मिश्रीहरूले प्रयत्‍न गर्दा डुबेर मरे। सात दिनसम्‍म परिक्रमा गरेपछि विश्‍वासैबाट यरीहोका पर्खालहरू ढले। जासूसहरूलाई राम्रो स्‍वागत गरेकी हुनाले अनाज्ञाकारीहरूका साथमा राहाब वेश्‍या नाश भइनन्‌।