उत्‍पत्ति 50:12-26

यसरी याकूबले तिनीहरूलाई आज्ञा गरेबमोजिम छोराहरूले गरे। तिनका छोराहरूले तिनलाई कनानसम्‍मै पुर्‍याए, र हित्ती एप्रोनसँग खेतसमेत अब्राहामले चिहान बनाउनलाई किनेको ओड़ार, अर्थात्‌ मम्रेनेरको मक्‍पेलाको खेतमा भएको ओड़ारमा तिनलाई गाड़े। आफ्‍ना बुबालाई गाड़िसकेपछि आफ्‍ना दाजुभाइहरू र आफ्‍ना बुबालाई गाड्‌न तिनीसँग गएका सबैका साथमा योसेफ मिश्रमा फर्के। बुबाको मृत्‍यु भएको देखेर योसेफका दाजुभाइहरूले आपसमा भने, “शायद अब योसेफले हामीसँग दुश्‍मनी गर्नेछ, र हामीले उसलाई गरेका सबै खराबीको बदला लिनेछ।” यसैकारण उनीहरूले यसो भनेर योसेफकहाँ खबर पठाए, “मर्नुभन्‍दा अघि तपाईंका बुबाले यस्‍तो आज्ञा दिनुभएको थियो: ‘तिमीहरूले योसेफलाई भन: कृपा गरी उनीहरूले तिमीसँग खराबी गरेकामा तिम्रा दाजुहरूका अपराध क्षमा गर।’ अब बिन्‍ती छ, कृपा गरी तपाईंका बुबाका परमेश्‍वरका दासहरूका अपराध क्षमा गर्नुहोस्‌।” उनीहरूको यस्‍तो कुरा सुनेपछि योसेफ रोए। तिनका दाजुहरू पनि आएर तिनका सामुन्‍ने घोप्‍टो परेर भने, “हेर्नुहोस्, हामी तपाईंका दास हौं।” तर योसेफले उनीहरूलाई भने, “नडराओ, के म परमेश्‍वरको स्‍थानमा छु र? तिमीहरूले मेरो विरुद्धमा हानि गर्ने विचार गरेका थियौ, तर परमेश्‍वरले त्‍यही कामद्वारा भलाइ गर्ने विचार गर्नुभयो, ताकि जसरी आज भइरहेको छ त्‍यसरी नै धेरै जना मानिसहरू बाँचिरहून्‌। यसकारण नडराओ, तिमीहरूलाई तिमीहरूका बालबच्‍चासमेत म पालनपोषण गर्नेछु।” यसरी तिनले उनीहरूलाई ढाड़स र सान्‍त्‍वना दिए। योसेफ र तिनका बुबाका परिवारहरू मिश्रमै बसे, र योसेफ एक सय दश वर्षसम्‍म बाँचे। योसेफले एफ्राइमको पनातिसम्‍म पनि देखे। मनश्‍शेका छोरा माकीरका भर्खर जन्‍मेका बालबच्‍चा पनि योसेफकै घुँड़ामा राखिए। तब योसेफले आफ्‍ना दाजुभाइहरूलाई भने, “मेरो मर्ने बेला भयो, तर परमेश्‍वरले निश्‍चय नै तिमीहरूको हेर-विचार गर्नुहुनेछ, र उहाँले अब्राहाम, इसहाक र याकूबसित शपथ खाएर प्रतिज्ञा गर्नुभएको देशमा यस देशबाट तिमीहरूलाई लैजानुहुनेछ।” अनि योसेफले इस्राएलका सन्‍तानलाई शपथ खान लाएर भने, “परमेश्‍वरले तिमीहरूको हेर-विचार गर्नुहुनेछ, र त्‍यो बेला तिमीहरूले मेरा अस्‍थिहरू यहाँबाट लैजानू।” यसरी योसेफ एक सय दश वर्षको भएर मरे, र उनीहरूले तिनको लाश सुगन्‍धित लेप मलेर बाकसमा हालेर मिश्रमा नै राखे।