उत्‍पत्ति 30:1-43

उत्‍पत्ति 30:1-43 NNRV

याकूबबाट आफ्‍नो केही सन्‍तान नभएको देखेर राहेलले आफ्‍नी दिदीसित डाह गर्न लागिन्‌। तिनले याकूबलाई भनिन्, “मलाई पनि सन्‍तान दिनुहोस्, नत्र म मर्नेछु।” याकूबले राहेलसित रिसाएर भने, “तिम्रो कोख थुनिदिने म परमेश्‍वरको स्‍थानमा छु र?” तब तिनले भनिन्, “मेरी कमारी बिल्‍हा यहीँ छे। त्‍यससँग सहवास गर्नुहोस्‌ र त्‍यसले मेरो निम्‍ति बच्‍चा जन्‍माओस्‌ र त्‍यसद्वारा मलाई पनि सन्‍तान मिलोस्‌।” यसकारण राहेलले आफ्‍नी कमारी बिल्‍हालाई याकूबकी पत्‍नीको रूपमा दिइन्, र याकूब त्‍यसकहाँ गए। बिल्‍हाले गर्भवती भएर याकूबबाट एक जना छोरो जन्‍माई। तब राहेलले भनिन्, “परमेश्‍वरले मलाई ठीक ठहराउनुभयो, र मेरो बिन्‍ती पनि सुनेर मलाई एक जना छोरो दिनुभयो।” यसकारण तिनले त्‍यसको नाउँ दान राखिन्‌। राहेलकी कमारी बिल्‍हा फेरि गर्भवती भई, र त्‍यसले याकूबबाट अर्को एक जना छोरो जन्‍माई। तब राहेलले भनिन्, “ज्‍यादै लड़न्‍त गरेर मैले मेरी दिदीलाई जितें।” यसैकारण तिनले त्‍यसको नाउँ नप्‍ताली राखिन्‌। आफूले जन्‍माउन छोड़ेको देखेर लेआले आफ्‍नी कमारी जिल्‍पालाई लगेर याकूबलाई पत्‍नीको रूपमा दिइन्‌। लेआकी कमारी जिल्‍पाले याकूबबाट एक जना छोरो जन्‍माई, र लेआले भनिन्, “भाग्‍यमानी।” यसैकारण तिनले त्‍यसको नाउँ गाद राखिन्‌। लेआकी कमारी जिल्‍पाले याकूबबाट अर्को एक जना छोरो जन्‍माई। अनि लेआले भनिन्, “म सुखी रहिछु। स्‍त्री जातिहरूले मलाई सुखी भन्‍नेछन्‌।” यसैले तिनले त्‍यसको नाउँ आशेर राखिन्‌। गहूँ फसलको बेलामा रूबेन खेतमा गए, र विशाखमूलहरू भेट्टाएर आफ्‍नी आमा लेआकहाँ ल्‍याए। राहेलले लेआलाई भनिन्, “कृपा गरी तपाईंको छोराले ल्‍याएका विशाखमूलहरूबाट मलाई केही दिनुहोस्।” तर लेआले तिनलाई भनिन्, “के मेरो पति मबाट खोस्‍नु सानो कुरो हो र, अब तिमी मेरो छोराको विशाखमूल पनि लिन खोज्‍छ्यौ?” राहेलले भनिन्, “त्‍यसो भए तपाईंको छोराको विशाखमूलको निम्‍ति आज राती उहाँ तपाईंसित सुत्‍नुहुन्‍छ।” साँझमा याकूब खेतबाट आउँदा लेआ तिनलाई भेट गर्न गइन्, र भनिन्, “तपाईं मकहाँ आउनुपर्छ, किनभने मेरो छोराका विशाखमूलहरूसँग तपाईंलाई भाड़ामा लिएकी छु।” यसकारण याकूब त्‍यस रात तिनीसित सुते। परमेश्‍वरले लेआको बिन्‍ती सुन्‍नुभयो, र तिनी गर्भवती भइन्, र याकूबबाट तिनले आफ्‍नो पाँचौँ छोरो जन्‍माइन्‌। तब लेआले भनिन्, “मैले मेरी कमारी मेरा पतिलाई दिएकी हुनाले परमेश्‍वरले मलाई मेरो इनाम दिनुभयो।” यसकारण तिनले त्‍यसको नाउँ इस्‍साखार राखिन्‌। लेआ फेरि गर्भवती भइन्, र याकूबबाट आफ्‍नो छैटौँ छोरो जन्‍माइन्‌। तब लेआले भनिन्, “परमेश्‍वरले मलाई अमूल्‍य उपहार दिनुभएको रहेछ। अब मेरो पतिले मलाई कदर गर्नुहुनेछ, किनभने मैले उहाँको निम्‍ति छ जना छोराहरू जन्‍माइसकें।” यसैकारण तिनले त्‍यसको नाउँ जबूलून राखिन्‌। केही समयपछि तिनले एउटी छोरी जन्माइन्, र तिनले त्‍यसको नाउँ दीना राखिन्‌। तब परमेश्‍वरले राहेललाई सम्‍झनुभयो, र तिनको बिन्‍ती सुनेर उहाँले तिनको गर्भ खोलिदिनुभयो। तिनी गर्भवती भएर एक जना छोरो जन्माइन्, र भनिन्, “परमेश्‍वरले ममाथि परेको निन्‍दा हटाइदिनुभयो।” तिनले त्‍यसको नाउँ योसेफ राखिन्‌। अनि तिनले भनिन्, “परमेश्‍वरले मलाई अर्को छोरो पनि देऊन्‌।” राहेलले योसेफलाई जन्‍माएपछि याकूबले लाबानलाई भने, “आफ्‍नो देश र घरमा जान मलाई बिदा दिनुहोस्‌। मलाई मेरा पत्‍नीहरू र छोराछोरीहरू लैजान दिनुहोस्, जसका निम्‍ति मैले तपाईंको चाकरी गरेको छु। मलाई जान दिनुहोस्, किनभने मैले गरेको सेवा तपाईंलाई थाहै छ।” तर लाबानले तिनलाई भने, “ममाथि तिम्रो निगाह भए, बस। पूर्वलक्षणद्वारा मलाई थाहा भएको छ कि परमप्रभुले तिम्रो खातिर मलाई आशिष्‌ दिनुभएको छ। ज्‍याला कति लिन्‍छौ मलाई भन, र म तिमीलाई त्‍यति दिउँला।” याकूबले लाबानलाई भने, “मैले तपाईंको कस्‍तो सेवा गरेको छु, र तपाईंका गाईबस्‍तु मसित कसरी सप्रेका छन्‌ सो तपाईं आफै जान्‍नुहुन्‍छ। म आउनुभन्‍दा अघि तपाईंसँग थोरै थिए र अहिले प्रशस्‍त भएको छ। मैले जहाँ हात लगाए पनि परमप्रभुले तपाईंलाई आशिष्‌ दिनुभएको छ। तर अब मेरो आफ्‍नै घरबारको निम्‍तिचाहिँ मैले कहिले व्‍यवस्‍था गर्ने?” उनले भने, “म तिमीलाई के दिऊँ त?” याकूबले भने, “तपाईं मलाई केही नदिनुहोस्‌। तर यदि तपाईंले मेरो निम्‍ति यति एउटा कुरा गर्नुहुन्‍छ भने, म तपाईंका बगालहरूको हेरचाह गरी चराउँदैरहनेछु। आज तपाईंका सबै बगालबाट थोप्‍ले र पेटारे भेड़ा र कालो थुमा, र बाख्राहरूमध्‍येबाट पनि थोप्‍ले र पेटारे जति छुट्ट्याउँदैजान दिनुहोस्‌। मेरो ज्‍याला तिनीहरू नै होऊन्‌। अनि तपाईं पछि यसअनुसार मेरो ज्‍यालाको हिसाब गर्नुहुँदा मेरो ईमानदारीले नै मेरो निम्‍ति जवाफ दिनेछ। बाख्राहरूमध्‍येका थोप्‍ले र पेटारे नभए जत्ति र थुमाहरूमध्‍ये काला नभए जत्ति मसँग फेला पर्‍यो भने मैले ती चोरेको ठहरिनेछ।” लाबानले भने, “हुन्‍छ, तिमीले भनेजस्‍तै होस्‌।” त्‍यस दिन पेटारे र थोप्‍ले बोकाहरू र पेटारे र थोप्‍ले बाख्रीहरू (जसका सेता दाग थिए) र हरेक काला थुमा लाबानले छुट्ट्याएर आफ्‍ना छोराहरूको जिम्‍मामा लगाइदिए। तब याकूब र उनको बीचमा लाबानले तीन दिनको बाटो जति अन्‍तर राखे। अनि याकूबले चाहिँ लाबानका बाँकी बगालहरू चराउन लागे। तब याकूबले लहरे-पीपल, हाड़े-बदाम र चिनारका रूखका भर्खर काटिएका हाँगाहरू लिएर तिनमा सेता-सेता धर्का बनाउनलाई तिनका बोक्रा ताछे। अनि तिनले ती हाँगाहरू बगालले पानी खान आउने ठाउँमा बगालहरूका सामुन्‍ने तिनीहरूका पानी खाने डूँड़मा राखे। तिनीहरू पानी खान आउँदा त्‍यहीँ मिसिन्‍थे। ती बगालहरू ती हाँगाहरूका सामुन्‍ने मिसिने भएका हुनाले तिनीहरूले पाठा-पाठी पनि त्‍यस्‍तै छिर्केमिर्के, पेटारे र थोप्‍ले बियाए। याकूबले ती पाठाहरू छुट्ट्याएर बाँकी बगालचाहिँ लाबानका बगालका छिर्केमिर्के र काला-कालाहरूतिर पठाइदिए। यसरी तिनले आफ्‍ना बगालचाहिँ लाबानका बगालसित नमिसाएर अलग्‍गै राखे। ती हाँगाहरूका सामु मिसिऊन्‌ भनेर बलिया-बलिया बगालहरू मिसिने बेलामा चाहिँ याकूबले डूँड़मा ती बगालका आँखाकै सामु ती हाँगाहरू राखिदिन्‍थे। तर निर्धा बगालहरूका निम्‍तिचाहिँ तिनले ती हाँगाहरू राखिदिँदैनथे। यसकारण निर्धा जत्ति लाबानका भए, र बलिया जत्तिचाहिँ याकूबका भए। यसरी याकूब अत्‍यन्‍तै धनी भए, र तिनका ठूला-ठूला बगाल, नोकर-चाकर, ऊँट र गधाहरू पनि भए।