“हे मानिसको छोरो, टुरोसको शासकलाई भन्, ‘परमप्रभु परमेश्वर यसो भन्नुहुन्छ:
“तेरो हृदयको घमण्डमा तँ भन्छस्, ‘म एउटा देवता हुँ। म समुद्रको बीचमा एउटा देवताको सिंहासनमा बस्तछु!’
तर तँ त एक जना मानिस मात्र होस्, देवता होइनस्, यद्यपि तैंले आफैलाई एक देवता जत्तिकै बुद्धिमान् सम्झन्छस्।
के तँ दानिएलभन्दा पनि बुद्धिमान् छस्? के तँबाट कुनै गुप्त कुरा लुकिएको छैन र?
तेरो बुद्धि र समझशक्तिले तैंले आफ्नो निम्ति धेरै धन-सम्पत्ति प्राप्त गरेको छस्,
र तैंले आफ्ना भण्डारहरूमा सुन र चाँदी थुपारेको छस्।
व्यापारमा ठूलो निपुणता देखाएर तैंले आफ्नो धन-सम्पत्ति बढ़ाएको छस्,
र तेरो धन-सम्पत्तिको कारण तेरो हृदय घमण्डले फुलेको छ।
“‘यसकारण परमप्रभु परमेश्वर यसो भन्नुहुन्छ:
“‘तैंले आफूलाई एउटा देवताजत्तिकै बुद्धिमान् ठान्छस्,
यसकारण जाति-जातिहरूमा सबैभन्दा क्रूर विदेशीहरूलाई म तँकहाँ ल्याउनेछु। तिनीहरूले आफ्ना तरवार तेरो सौन्दर्य र बुद्धिको विरुद्धमा थुत्नेछन्,
र तेरो चमत्कारपूर्ण गौरवलाई वारपार छेड्नेछन्।
तिनीहरूले तँलाई मृत-लोकमा पुर्याउनेछन्,
र हिंसक वेगसित तँ समुद्रमा मर्नेछस्।
तब तँलाई मार्नेहरूका सामुन्ने के तँ अझै पनि “म देवता हुँ” भन्नेछस् र? तँलाई मार्नेहरूका हातमा तँ मानिस मात्र हुनेछस्, एक देवता होइन।
विदेशीहरूका हातमा तँ बेखतनाको मृत्युमा मर्नेछस्।
मैले यो भनेको छु, परमप्रभु परमेश्वर भन्नुहुन्छ’।”
परमप्रभुको यो वचन मकहाँ आयो: “हे मानिसको छोरो, टुरोसका राजाको विषयमा विलाप गर्, र त्यसलाई भन्: ‘परमप्रभु परमेश्वर यसो भन्नुहुन्छ:
“‘तँ त सिद्धताको एक नमूना थिइस्,
र बुद्धिले पूर्ण सर्वाङ्गसुन्दर।
परमेश्वरको बगैँचा अदनमा तँ थिइस्। हरेक बहुमूल्य पत्थरले तँ सिँगारिएको थिइस्— मानिक, पुष्पराज, पन्ना, पीतमणि, आनिक्स, बिल्लौर, नीर, फिरोजा र बेरूजले तँ आभूषित थिइस्। तेरा मणिघरहरू सुनले मोहोरिएका थिए, तँ सृजेको दिनमा नै ती तयार पारिएका थिए।
अभिभावक करूब हुनलाई तँ अभिषेक गरिएको थिइस्, किनकि त्यसरी नै मैले तँलाई नियुक्त गरेको थिएँ। परमेश्वरको पवित्र पर्वतमा तँ थिइस्। अग्निमय पत्थरहरूका बीचमा तँ हिँड्थिस्।
तँ सृजिएको दिनदेखि तँमा अधर्म फेला नपरेको दिनसम्म, तेरो चाल-ढङ्गमा तँ दोषरहित थिइस्।
तेरा चारैतिरका व्यापारद्वारा तँ उपद्रवले भरिइस्,
र तैंले पाप गरिस्। यसैले मैले तँलाई परमेश्वरको पर्वतबाट अपमान गरी खेदिदिएँ,
र हे अभिभावक करूब, मैले तँलाई अग्निमय पत्थरहरूका बीचदेखि धपाइदिएँ।
तेरो सुन्दरताले गर्दा तेरो हृदय घमण्डले फुलियो, तैंले आफ्नो गौरवको कारण तेरो बुद्धिलाई भ्रष्ट पारिस्। यसैले मैले तँलाई जमिनमा फालिदिएँ। राजाहरूका अगि मैले तँलाई तमाशा बनाइदिए।