مَتّایِ انجیل 26
26
کوکلا عیسی کوشتن ره
1گوقتی عیسی تمان خو گبانَ به آخر فارسانه، خو شاگردانِ بگفت: 2«دانیدی کی دو روج دیگه، پِسَخ عید فارسه و انسان پسرَ تسلیم خوائید کودن تا مصلوب ببه.»
3پس کاهنانِ سران و مردوم ریش سیفیدان، پیله کاهن کاخ درون کی قیافا نام دَشتی، جمَ بوستید 4و کوکلا دیچه ئید کی چُطو حیله مرا عیسیَ گرفتارَ کونید و بُکوشید. 5ولی گفتید: «نه عید روجان درون، نبه کی مردوم شورش بُکونید.»
6هو وقتی کی عیسی بِیت‌ْعَنْیا درون، شَعمونِ خوره بیگیفته خانه میان ایسابو، 7زناکی ایتا مرمری شیشه عطر مرا کی خَیلی گرانقیمت بو اون ورجه بامو و هو موقعی کی عیسی سُفره سر نیشته بو عطرَ اون سر فکود. 8شاگردان هَطو کی اَنه بیده ئید غیظ مرا، بگفتید: 9«اَ اِصراف چی شینه؟ اَ عطرَ شاستی گرانتر فُروختن و اون بهایَ نادارانَ فَدن.» 10عیسی کی اَنه دانستی اوشانَ بگفت: «چره اَ زناکَ ناراحتَ کونیدی؟ اون می واسی خُب کار بُکوده. 11نادارانَ همیشک شیمی مرا دَرید ولی مَرا همیشک نخوائید داشتن. 12اَ زنای اَ عطر فکودن اَمرا می تنِ رو، در اصل مَرا دَفن کودن ره آماده بُکوده. 13حئیقتن شمرأ گَم، تمان دُنیا میان، هر جا کی ”اِنجیل خُب خبر“ اعلام ببه، اَ زناکِ کارم اونِ یاد ره واگویا خوائه بوستن.»
یهودا خیانت
14هو موقع یهودایِ اَسخَریوطی کی ایتا جه دوازده شاگرد بو، کاهنانِ سران ورجه بُشو 15و بگفت: «مره چی فَدید اَگه عیسیَ شیمی دَس فَدَم؟» پس اوشان سی تا سکه نقره، اونَ فدَئید. 16جه اُ زمات، یهودا ایتا فرصتِ دُمبال بو تا عیسیَ تسلیمَ کونه.
آخرتا شام
17اوّلتا روج عید نان بی خمیر مایه، شاگردان عیسی ورجه باموئید و واورسه ئید: «کویا خوائی تره تهیه بیدینیم تا عیدِ پِسَخ شامَ بُخوری؟» 18عیسی اَشانَ بگفت کی شار سو، فلان کَس ورجه بیشید و اونَ بیگید: «اوستاد گه: ”می وقت فارسن دَره. خوائم پِسَخ رسمَ تی خانه درون می شاگردانِ اَمرا بجا باورم.“» 19شاگردان هَطو کی عیسی بگفته بو، بُکودید و پِسَخَ حاضیرا کودید.
20شب فارسه و عیسی خو دوازده شاگرد مرا سُفره سر بینیشت. 21شام خوردَن موقع، عیسی بگفت: «حئیقتن، شمرأ گَم، ایتا جه شُمان، مَرا دُشمند دَس خوائه فَدَن.» 22شاگردان خَیلی غُرصه دار بُبوستید و ایتا ایتا عیسی جا واورسه ئید: «منکی اُ کَس نیئم، آقا؟» 23عیسی جواب بدَه: «اون کی خو دَسَ می مرا ایتا پیاله درون بره هونه کی مَرا تسلیم خوائه کودن. 24انسان پسر هُطو کی اونِ باره خُدا کلام درون بینیویشته بُبوسته، خوائه شئون، ولی وای به حال اُ کَس کی انسان پسرَ دُشمند دَس فَده. بختر اون بو کی هرگس بزا نُبوسته بی.» 25بازون یهودا، اونی کی عیسیَ تسلیم کونه، بگفت: «اوستاد، من کی اُ کَس نیئم؟» عیسی جواب بدَه: «تو اَطو بگفتی!»
26وقتی هنو خوردن دیبید، عیسی نانَ اوساد و شُکر بُکود، پلکَ کود و خو شاگردانَ فَدَه و بگفت: «ویگیرید، بُخورید اَنه می تن.» 27بازون جامَ اوساد و بعد اَنکی شُکر بُکود اونَ شاگردان فَدَه و بگفت: «شُمان همتان اَنِ جا بُنوشید. 28اَنه می خون، جدیدِ عهدِ ره کی خَیلیانِ گُنائان بخشئنِ واسی فُووسته به. 29شمرأ گَم دِه انگورِ محصولِ جا نُنوشم تا اُ روج کی شیمی مرا می پئر پادشائی درون، تازه بُنوشم.»
30بازون بعد اَنکی ایتا آواز بخواندیدی، زیتون کو سمت را دکفتید.
پطرُسِ حَشا کودن
31بازون عیسی شاگردان بگفت: «امشب شُمان همه می واسی تاش خورید. چونکی زکریای پیغمبر کتاب درون بیینویشته بُبوسته،
«”چوپانَ خوائم زئن
و گوسفندان گله پخشَ بید.“
32ولی بعد اَنکی زنده بُبوستم، پیش جه شُمان جلیلِ ولایت سو خوائم شئون.» 33پِطرُس جواب بدَه: «حتی اَگه همه تی واسی تاش بُخورید، من هرگَس تاش نُخورم.» 34عیسی پِطرُس بگفت: «حئیقتن، تره گَم کی هه اِمشب، پیش جه اَنکی خوروس بخوانه، تو سه وار مَرا حَشا خوائی کودن!» 35ولی پِطرُس بگفت: «حتی اَگه لازم ببه تی مرا بیمیرم، تره حَشا نخوائم کودن.» الباقی شاگردانم اَطو بگفتید.
جِتْسیمانی باغ
36هو موقع عیسی خو شاگردانَ مرا ایتا جا کی جِتْسیمانی نام دَشتی بُشو و اَشانَ بگفت: «اَیا بینیشینید تا من اویا بشم، دُعا بُکونم.» 37بازون پِطرُس و زِبِدی دو تا پسرَ خو مرا ببَرد و غُرصه دار و پریشان بُبوسته، 38اَشانَ بگفت: «زیادی غُرصه جا، مَردن درم. اَیا بأسید و می اَمرا بیدار بمانید.» 39بازین عیسی ایپیچه پیش بُشو، دیمِ مرا خاک سر بکفت و دُعا بُکود: «اَی می پئر، اَگه بِه اَ جام می جا ردّا به، ولی نه به می خواسته، بلکی به تی خواسته.» 40بازون خو شاگردان ورجه وگردَست و بیده کی اوشان خوفته ئید. پس پِطرُس بگفت: «نتانستید ای ساعت می مرا بیدار بأسید؟ 41بیدار بمانید و دُعا بُکونید تا اِمتحان درون دنکفید. روح خوائه، ولی جسم نتانه.» 42پس عیسی ایواردِه بُشو و دُعا بُکود: «اَی می پئر، اَگه نیبه کی، اَ جامْ نُنوشته، می جا ردّا به، پس اونچی تی اراده یه انجام ببه.» 43وقتی وَگردَست، بیده اَشان هنو خواب درونید، چونکی اوشانِ چومان سنگینَ بوسته بو. 44پس ایوارده اَشانَ وِلا کود و بنه بُشو و سیوّمی بار ره، بازم هو دُعایَ بُکود. 45بازون شاگردان ورجه بامو و اَشانَ بگفت: «هنو خواب درونید و استراحت کودن دَرید؟ هسّا اُ وقت، فارسن دَره و انسان پسر گُناکارانِ دَس تسلیمَ بِه. 46ویریزید، بیشیم. هسّا اونی کی مَرا تسلیم کونه جه راه فارسه.»
عیسی گرفتارَ بوستن
47عیسی هنو گب زئن دوبو کی یهودا، ایتا جه اُ دوازده نفر، ایتا پیله دسته مرا کی کولاکَت و شمشیر دَشتید، کاهنانِ سران و مردوم ریش سیفیدان طرف، جه راه فارسه ئید. 48اونی کی عیسیَ تسلیمَ کونه اوشانی کی اون مرا بیدَ ایشاره بزه و بگفت: «اونی کی ماچی بدَم، هونه؛ اونَ بیگیرید.» 49بازین درجا عیسیَ نزدیکَ بو و بگفت: «سلام، اوستاد!» و اونَ ماچی بدَه. 50عیسی اون بگفت: «اَی رِفق، تی اُ کار واسی کی باموئی هو کارَ بُکون.» بازون اُ دسته جُلُو باموئید، عیسی سر فُووستید و اونَ گرفتارَ کودید. 51هه موقع، ایتا جه اوشانی کی عیسی مرا بو خو دسَ شمشیر سمت ببرد، اونَ فاکشه و ایتا ضربه پیله کاهن خیدمتکار بزه و اون گوشَ واوه. 52ولی عیسی اون بگفت: «تی شمشیرَ غلافَ کون چونکی هر کی شمشیر فاکشه شمشیر مرا ئم بُکوشته به. 53مگه خیال کونی نتانم هه الان می پئر جا بخوائم کی ویشتر جه دوازده لشکر فیریشته می کمک ره روانه بُکونه؟ 54ولی اَطو مُقدّس کِتابان پیشگوئیان چُطو به حئیقت فارسه کی گه، اَ ایتفاقان بایسی دکفه؟» 55هو وقت میان، رو به اُ خلق بگفت: «مگه من رازنم کی کولاکَت و شمشیر مرا می گیفتن ره باموئید؟ من هر روج معبد درون نیشتیم و تعلیم دئیم و مَرا نیگیفتیدی. 56ولی اَشان همه ایتفاق دکفته تا پیغمبران پیشگوئیان به حئیقت فارسه.» بازون تمان شاگردان اونَ وِلا کودید و فرار بُکودید.
محاکمه یهود شورا ورجه
57اوشان کی عیسیَ بیگیفته بید، اونَ قیافا پیله کاهن ورجه ببَردید. اویا تورات آموجگاران و ریش سیفیدان جَم بید. 58ولی پِطرُس دورادور عیسی دُمبال شوئی تا پیله کاهنِ خانه صارا درون فارسه. پس بدرون بُشو و مأموران مرا بینیشت تا عاقیبت کارَ بیدینه. 59کاهنان سران و تمانِ شورا آدمان، ایتا دوروغ گُوائی دُمبال عیسی ضّد بید تا اونَ بُکوشید؛ 60با اَنکی خَیلی دوروغگو گُوائان جُلُو باموئید، اَجور چی ئی پیدا نُبوست. آخر بسر دو نفر جُلُو باموئید 61بگفتید: «اَ مرداک بگفته ”من تانم خُدا معبدَ فگوردانم و سَه روج میان اونَ ایوارده چاکونم.“» 62بازون پیله کاهن ویریشت و رو به عیسی بگفت: «هی جوابی نیدی؟ اَن چیه کی تی ضّد گُوائی دیئیدی؟» 63ولی عیسی هَطو ساکت بأسا. پیله کاهن اون بگفت: «تره قسم دئم به خُدای زنده کی اَمَره بُگو اَگه تو مسیح موعودی، خُدا پسر.» 64عیسی جواب بدَه: «تو اَطو بگفتی! و شمرأ گَم کی بازین پس انسان پسرَ خوائید دِئن کی قدرت راست دَسِ وَر نیشته و آسمان ابران مرا اَیه.» 65بازون پیله کاهن خو یخه یَ چاک بدَه و بگفت: «کُفر بگفت! دِه چی احتیاج به گُوائه؟ حلا کی اونِ کُفرَ بیشتاوستید، 66شیمی حُکم چیسه؟» اوشان جواب بدَه ئید: «اونِ سزا مرگه!» 67بازون عیسی دیمِ سر، فیلّی فُکودید، اونَ بزئید. بعضی ئم اونَ کشیده بزئید، 68گفتیدی: «اَی مسیح، جه غیب بُگو کی تره بزِه؟»
پِطرُس حَشا
69و ولی پِطرُس، خانه بیرون، صارا میان نیشته بو کی کولفَتی اونِ ورجه بامو و بگفت: «تو هم عیسی جلیلی مرا بی!» 70ولی پِطرُس همه تانِ جُلُو حَشا بُکود و بگفت: «نَانم چی گی!» 71بازین خانه ی در سو بُشو. اویا ایتا دِه کولفَت، اونَ بیده و اوشانی کی اویا ایسابیدَ بگفت: «اَ مرداکم عیسیِ ناصری مرا بو!» 72پِطرُس بازم حَشا بُکود، قسم بُخورده کی «مَن اَ مردَ نشناسم.» 73ایپیچه دئرتر، مردومی کی اویا ایسابید، جُلُو باموئید و پِطرُسَ بگفتید: «شک ناریم کی توئم ایتا جه اوشانی! تی لفظ جا معلومه!» 74بازون پِطرُس بنا به لَعن تُورا بُکود و قسم بُخورد، بگفت: «اَ مردَ نَشناسم!» هو دَم خوروس بخواند. 75هو موقع پِطرُس عیسی گبانَ بیاد باورد کی بگفته بو: «پیش جه اَنکی خوروس بخوانه، تو سه وار مَرا حَشا خوائی کودن!» پس پِطرُس بیرون بُشو و زَرخ، گریه بُکود.
လက်ရှိရွေးချယ်ထားမှု
مَتّایِ انجیل 26: GIL
အရောင်မှတ်ချက်
မျှဝေရန်
ကူးယူ
မိမိစက်ကိရိယာအားလုံးတွင် မိမိအရောင်ချယ်သောအရာများကို သိမ်းဆည်းထားလိုပါသလား။ စာရင်းသွင်းပါ (သို့) အကောင့်ဝင်လိုက်ပါ
@ 2024 Korpu Company
مَتّایِ انجیل 26
26
کوکلا عیسی کوشتن ره
1گوقتی عیسی تمان خو گبانَ به آخر فارسانه، خو شاگردانِ بگفت: 2«دانیدی کی دو روج دیگه، پِسَخ عید فارسه و انسان پسرَ تسلیم خوائید کودن تا مصلوب ببه.»
3پس کاهنانِ سران و مردوم ریش سیفیدان، پیله کاهن کاخ درون کی قیافا نام دَشتی، جمَ بوستید 4و کوکلا دیچه ئید کی چُطو حیله مرا عیسیَ گرفتارَ کونید و بُکوشید. 5ولی گفتید: «نه عید روجان درون، نبه کی مردوم شورش بُکونید.»
6هو وقتی کی عیسی بِیت‌ْعَنْیا درون، شَعمونِ خوره بیگیفته خانه میان ایسابو، 7زناکی ایتا مرمری شیشه عطر مرا کی خَیلی گرانقیمت بو اون ورجه بامو و هو موقعی کی عیسی سُفره سر نیشته بو عطرَ اون سر فکود. 8شاگردان هَطو کی اَنه بیده ئید غیظ مرا، بگفتید: 9«اَ اِصراف چی شینه؟ اَ عطرَ شاستی گرانتر فُروختن و اون بهایَ نادارانَ فَدن.» 10عیسی کی اَنه دانستی اوشانَ بگفت: «چره اَ زناکَ ناراحتَ کونیدی؟ اون می واسی خُب کار بُکوده. 11نادارانَ همیشک شیمی مرا دَرید ولی مَرا همیشک نخوائید داشتن. 12اَ زنای اَ عطر فکودن اَمرا می تنِ رو، در اصل مَرا دَفن کودن ره آماده بُکوده. 13حئیقتن شمرأ گَم، تمان دُنیا میان، هر جا کی ”اِنجیل خُب خبر“ اعلام ببه، اَ زناکِ کارم اونِ یاد ره واگویا خوائه بوستن.»
یهودا خیانت
14هو موقع یهودایِ اَسخَریوطی کی ایتا جه دوازده شاگرد بو، کاهنانِ سران ورجه بُشو 15و بگفت: «مره چی فَدید اَگه عیسیَ شیمی دَس فَدَم؟» پس اوشان سی تا سکه نقره، اونَ فدَئید. 16جه اُ زمات، یهودا ایتا فرصتِ دُمبال بو تا عیسیَ تسلیمَ کونه.
آخرتا شام
17اوّلتا روج عید نان بی خمیر مایه، شاگردان عیسی ورجه باموئید و واورسه ئید: «کویا خوائی تره تهیه بیدینیم تا عیدِ پِسَخ شامَ بُخوری؟» 18عیسی اَشانَ بگفت کی شار سو، فلان کَس ورجه بیشید و اونَ بیگید: «اوستاد گه: ”می وقت فارسن دَره. خوائم پِسَخ رسمَ تی خانه درون می شاگردانِ اَمرا بجا باورم.“» 19شاگردان هَطو کی عیسی بگفته بو، بُکودید و پِسَخَ حاضیرا کودید.
20شب فارسه و عیسی خو دوازده شاگرد مرا سُفره سر بینیشت. 21شام خوردَن موقع، عیسی بگفت: «حئیقتن، شمرأ گَم، ایتا جه شُمان، مَرا دُشمند دَس خوائه فَدَن.» 22شاگردان خَیلی غُرصه دار بُبوستید و ایتا ایتا عیسی جا واورسه ئید: «منکی اُ کَس نیئم، آقا؟» 23عیسی جواب بدَه: «اون کی خو دَسَ می مرا ایتا پیاله درون بره هونه کی مَرا تسلیم خوائه کودن. 24انسان پسر هُطو کی اونِ باره خُدا کلام درون بینیویشته بُبوسته، خوائه شئون، ولی وای به حال اُ کَس کی انسان پسرَ دُشمند دَس فَده. بختر اون بو کی هرگس بزا نُبوسته بی.» 25بازون یهودا، اونی کی عیسیَ تسلیم کونه، بگفت: «اوستاد، من کی اُ کَس نیئم؟» عیسی جواب بدَه: «تو اَطو بگفتی!»
26وقتی هنو خوردن دیبید، عیسی نانَ اوساد و شُکر بُکود، پلکَ کود و خو شاگردانَ فَدَه و بگفت: «ویگیرید، بُخورید اَنه می تن.» 27بازون جامَ اوساد و بعد اَنکی شُکر بُکود اونَ شاگردان فَدَه و بگفت: «شُمان همتان اَنِ جا بُنوشید. 28اَنه می خون، جدیدِ عهدِ ره کی خَیلیانِ گُنائان بخشئنِ واسی فُووسته به. 29شمرأ گَم دِه انگورِ محصولِ جا نُنوشم تا اُ روج کی شیمی مرا می پئر پادشائی درون، تازه بُنوشم.»
30بازون بعد اَنکی ایتا آواز بخواندیدی، زیتون کو سمت را دکفتید.
پطرُسِ حَشا کودن
31بازون عیسی شاگردان بگفت: «امشب شُمان همه می واسی تاش خورید. چونکی زکریای پیغمبر کتاب درون بیینویشته بُبوسته،
«”چوپانَ خوائم زئن
و گوسفندان گله پخشَ بید.“
32ولی بعد اَنکی زنده بُبوستم، پیش جه شُمان جلیلِ ولایت سو خوائم شئون.» 33پِطرُس جواب بدَه: «حتی اَگه همه تی واسی تاش بُخورید، من هرگَس تاش نُخورم.» 34عیسی پِطرُس بگفت: «حئیقتن، تره گَم کی هه اِمشب، پیش جه اَنکی خوروس بخوانه، تو سه وار مَرا حَشا خوائی کودن!» 35ولی پِطرُس بگفت: «حتی اَگه لازم ببه تی مرا بیمیرم، تره حَشا نخوائم کودن.» الباقی شاگردانم اَطو بگفتید.
جِتْسیمانی باغ
36هو موقع عیسی خو شاگردانَ مرا ایتا جا کی جِتْسیمانی نام دَشتی بُشو و اَشانَ بگفت: «اَیا بینیشینید تا من اویا بشم، دُعا بُکونم.» 37بازون پِطرُس و زِبِدی دو تا پسرَ خو مرا ببَرد و غُرصه دار و پریشان بُبوسته، 38اَشانَ بگفت: «زیادی غُرصه جا، مَردن درم. اَیا بأسید و می اَمرا بیدار بمانید.» 39بازین عیسی ایپیچه پیش بُشو، دیمِ مرا خاک سر بکفت و دُعا بُکود: «اَی می پئر، اَگه بِه اَ جام می جا ردّا به، ولی نه به می خواسته، بلکی به تی خواسته.» 40بازون خو شاگردان ورجه وگردَست و بیده کی اوشان خوفته ئید. پس پِطرُس بگفت: «نتانستید ای ساعت می مرا بیدار بأسید؟ 41بیدار بمانید و دُعا بُکونید تا اِمتحان درون دنکفید. روح خوائه، ولی جسم نتانه.» 42پس عیسی ایواردِه بُشو و دُعا بُکود: «اَی می پئر، اَگه نیبه کی، اَ جامْ نُنوشته، می جا ردّا به، پس اونچی تی اراده یه انجام ببه.» 43وقتی وَگردَست، بیده اَشان هنو خواب درونید، چونکی اوشانِ چومان سنگینَ بوسته بو. 44پس ایوارده اَشانَ وِلا کود و بنه بُشو و سیوّمی بار ره، بازم هو دُعایَ بُکود. 45بازون شاگردان ورجه بامو و اَشانَ بگفت: «هنو خواب درونید و استراحت کودن دَرید؟ هسّا اُ وقت، فارسن دَره و انسان پسر گُناکارانِ دَس تسلیمَ بِه. 46ویریزید، بیشیم. هسّا اونی کی مَرا تسلیم کونه جه راه فارسه.»
عیسی گرفتارَ بوستن
47عیسی هنو گب زئن دوبو کی یهودا، ایتا جه اُ دوازده نفر، ایتا پیله دسته مرا کی کولاکَت و شمشیر دَشتید، کاهنانِ سران و مردوم ریش سیفیدان طرف، جه راه فارسه ئید. 48اونی کی عیسیَ تسلیمَ کونه اوشانی کی اون مرا بیدَ ایشاره بزه و بگفت: «اونی کی ماچی بدَم، هونه؛ اونَ بیگیرید.» 49بازین درجا عیسیَ نزدیکَ بو و بگفت: «سلام، اوستاد!» و اونَ ماچی بدَه. 50عیسی اون بگفت: «اَی رِفق، تی اُ کار واسی کی باموئی هو کارَ بُکون.» بازون اُ دسته جُلُو باموئید، عیسی سر فُووستید و اونَ گرفتارَ کودید. 51هه موقع، ایتا جه اوشانی کی عیسی مرا بو خو دسَ شمشیر سمت ببرد، اونَ فاکشه و ایتا ضربه پیله کاهن خیدمتکار بزه و اون گوشَ واوه. 52ولی عیسی اون بگفت: «تی شمشیرَ غلافَ کون چونکی هر کی شمشیر فاکشه شمشیر مرا ئم بُکوشته به. 53مگه خیال کونی نتانم هه الان می پئر جا بخوائم کی ویشتر جه دوازده لشکر فیریشته می کمک ره روانه بُکونه؟ 54ولی اَطو مُقدّس کِتابان پیشگوئیان چُطو به حئیقت فارسه کی گه، اَ ایتفاقان بایسی دکفه؟» 55هو وقت میان، رو به اُ خلق بگفت: «مگه من رازنم کی کولاکَت و شمشیر مرا می گیفتن ره باموئید؟ من هر روج معبد درون نیشتیم و تعلیم دئیم و مَرا نیگیفتیدی. 56ولی اَشان همه ایتفاق دکفته تا پیغمبران پیشگوئیان به حئیقت فارسه.» بازون تمان شاگردان اونَ وِلا کودید و فرار بُکودید.
محاکمه یهود شورا ورجه
57اوشان کی عیسیَ بیگیفته بید، اونَ قیافا پیله کاهن ورجه ببَردید. اویا تورات آموجگاران و ریش سیفیدان جَم بید. 58ولی پِطرُس دورادور عیسی دُمبال شوئی تا پیله کاهنِ خانه صارا درون فارسه. پس بدرون بُشو و مأموران مرا بینیشت تا عاقیبت کارَ بیدینه. 59کاهنان سران و تمانِ شورا آدمان، ایتا دوروغ گُوائی دُمبال عیسی ضّد بید تا اونَ بُکوشید؛ 60با اَنکی خَیلی دوروغگو گُوائان جُلُو باموئید، اَجور چی ئی پیدا نُبوست. آخر بسر دو نفر جُلُو باموئید 61بگفتید: «اَ مرداک بگفته ”من تانم خُدا معبدَ فگوردانم و سَه روج میان اونَ ایوارده چاکونم.“» 62بازون پیله کاهن ویریشت و رو به عیسی بگفت: «هی جوابی نیدی؟ اَن چیه کی تی ضّد گُوائی دیئیدی؟» 63ولی عیسی هَطو ساکت بأسا. پیله کاهن اون بگفت: «تره قسم دئم به خُدای زنده کی اَمَره بُگو اَگه تو مسیح موعودی، خُدا پسر.» 64عیسی جواب بدَه: «تو اَطو بگفتی! و شمرأ گَم کی بازین پس انسان پسرَ خوائید دِئن کی قدرت راست دَسِ وَر نیشته و آسمان ابران مرا اَیه.» 65بازون پیله کاهن خو یخه یَ چاک بدَه و بگفت: «کُفر بگفت! دِه چی احتیاج به گُوائه؟ حلا کی اونِ کُفرَ بیشتاوستید، 66شیمی حُکم چیسه؟» اوشان جواب بدَه ئید: «اونِ سزا مرگه!» 67بازون عیسی دیمِ سر، فیلّی فُکودید، اونَ بزئید. بعضی ئم اونَ کشیده بزئید، 68گفتیدی: «اَی مسیح، جه غیب بُگو کی تره بزِه؟»
پِطرُس حَشا
69و ولی پِطرُس، خانه بیرون، صارا میان نیشته بو کی کولفَتی اونِ ورجه بامو و بگفت: «تو هم عیسی جلیلی مرا بی!» 70ولی پِطرُس همه تانِ جُلُو حَشا بُکود و بگفت: «نَانم چی گی!» 71بازین خانه ی در سو بُشو. اویا ایتا دِه کولفَت، اونَ بیده و اوشانی کی اویا ایسابیدَ بگفت: «اَ مرداکم عیسیِ ناصری مرا بو!» 72پِطرُس بازم حَشا بُکود، قسم بُخورده کی «مَن اَ مردَ نشناسم.» 73ایپیچه دئرتر، مردومی کی اویا ایسابید، جُلُو باموئید و پِطرُسَ بگفتید: «شک ناریم کی توئم ایتا جه اوشانی! تی لفظ جا معلومه!» 74بازون پِطرُس بنا به لَعن تُورا بُکود و قسم بُخورد، بگفت: «اَ مردَ نَشناسم!» هو دَم خوروس بخواند. 75هو موقع پِطرُس عیسی گبانَ بیاد باورد کی بگفته بو: «پیش جه اَنکی خوروس بخوانه، تو سه وار مَرا حَشا خوائی کودن!» پس پِطرُس بیرون بُشو و زَرخ، گریه بُکود.
လက်ရှိရွေးချယ်ထားမှု
:
အရောင်မှတ်ချက်
မျှဝေရန်
ကူးယူ
မိမိစက်ကိရိယာအားလုံးတွင် မိမိအရောင်ချယ်သောအရာများကို သိမ်းဆည်းထားလိုပါသလား။ စာရင်းသွင်းပါ (သို့) အကောင့်ဝင်လိုက်ပါ
@ 2024 Korpu Company