مَتّایِ انجیل 25
25
دَه باکره نقل
1«اُ روجان، آسمان پادشائی دَه تا باکره یَ مانستنه کی خوشانِ چراغانَ اوسادید، دولید پیشواز ره بیرون بُشوئید. 2پنج تا جه اوشان دانا و پنج تا دِه نادان بید. 3نادان باکره ئان خوشانِ چراغانَ اوسادید، ولی روغنَ خوشان مرا نبَردید. 4ولی دانائان، خوشانِ چراغان مرا گوله ئانیم کی پُر جه روغن بو ببَردید. 5وقتی دولید دیرَ کوده، همتان چومان سنگینَ بوست و بُخوفتید. 6نصفه شب، اوخانی به گوش فارسه کی گفتی: ”دولید اَمون دَره! اونِ پیشواز بیشید!“ 7بازون تمان باکره ئان بیدارَ بوستید و خوشانِ چراغانَ حاضیرا کودید. 8نادانان دانایانِ بگفتید: ”ایپیچه شیمی روغن جا امرا فَدید، چونکی اَمی چراغان خاموشَ بوستن دَره.“ 9ولی دانایان جواب بدَه ئید: ” فأندیم، چونکی روغن، اَمان همتان ره وَس نُکونه. بختره بیشید و فروشنده ئانِ جا شمرأ بیهینید.“ 10ولی زماتی کی اوشان روغن هِئِن ره بُشوبید، دولید فارسه و باکره ئانی کی آماده بید، دولیدِ مرا عروسی جشن ره بدرون بُشوئید و در دوَسته بُبوست. 11بازون اویتا باکره ئانم فارسه ئید و بگفتید: ”آقا، آقا، درَ امرا وازا کون!“ 12ولی دولید اوشان بگفت: ”حئیقتن، شمرأ گَم، من شمرأ نشناسم.“ 13پس بیدار بأسید، چونکی اُ روج و اُ وقتِ جا خبر نارید.
قنطاران نقل
14«آسمانِ پادشائی اُ مرداکی مانستنه کی خواستی سفر بشه. اون خو خیدمتکارانَ دوخواد و خو اموالَ اوشان واسپارد؛ 15هر خیدمتکارَ دوخواد و اوشانِ توانِ اندر، ایتای پنج قنطار کی صد سال ایتا کارگر دستمُزد اندر بو، اویتای دو قنطار و اویتا دیگه ی ایتا قنطار فدَه؛ هو موقع سفر ره راهی بُبوست. 16اُ مردای کی پنج قنطار فیگیفته بو، درجا اونِ مرا کاسبی بُکود و پنج قنطار دِه بهره بُکود. 17هُطو، اونیمَ کی دو قنطار دَشتی، دوتا ده قنطارم بدس باورد. 18ولی اونکی ایتا قنطار فیگیفته بو، بُشو و زمینَ بکَند و خو اربابِ پولَ گیلا کود.
19خَیلی زمات بُگُذشته، کی اُ خیدمتکارانِ ارباب سفرِ جا واگردست و اوشان جا حیساب کتاب بخواست. 20اُ مردای کی پنج قنطار فیگیفته بو، پنج تا دِه قنطارم خو مرا باورد و بگفت: ”ارباب، مَرا پنج قنطار واسپاردی، بفرما، اَنم پنج تا دِه قنطار، کی سود باورده. “ 21اونِ ارباب جواب بدَه: ”آفرین، اَی خُبِ و امین خیدمتکار! کوج کاران درون اَمین بی، پس تره پیله کاران سر نئم. بیا و تی اربابِ شادی درون شریک بُبو!“ 22اُ خیدمتکاری کی دو قنطار دَشتی ئم جُلُو بامو و بگفت: ”ارباب، تو مَرا دو قنطار واسپاردی، بفرما، اَنم دو تا دِه قنطار کی سود باورده.“ 23اونِ ارباب جواب بدَه: ”آفرین، اَی خُب و اَمینِ خیدمتکار! کوج کاران درون اَمین بی، پس تره پیله کاران سر نئم. بیا و تی اربابِ شادی درون شریک بُبو!“ 24بازون اُ خیدمتکار کی ایتا قنطار فیگیفته بو، نزدیک بامو و بگفت: ”ارباب، چونکی دانستیم ایتا سختگیر مردای ایسی، جه اویا کی نکاشته‌ئی دبینی و جه اویا کی فونکودی جمَ کونی، 25پس بتَرسم و تی قنطارَ زمینِ درون گیلا کودم. بفرما، اَنَم تی مال!“ 26ولی اونِ ارباب جواب بدَه: ”اَی شرور خیدمتکار و تنبل! تو کی دانستی جه اویا کی نکاشته‌ئم دیبینم و جه اویا کی فونکودم جمَ کونم، 27پس بایسی می پولَ صرّافانَ فدَه بی تا وقتی کی سفر جا واگردَم اونَ بهره مرا پس فیگیرم. 28پس اُ قنطارَ اونِ جا فیگیرید و اونیَ کی دَه قنطار دَره فَدید. 29چون هر کیَ کی دَره، ویشتر فَدَه به تا به فراوانی بدَره ولی اون کی ناره، هونیم کی دَره، اونِ جا فیگیفته خوائه بوستن. 30اَ بی مصرف خیدمتکارَ بیرون تارِکی درون بگانید، اویا کی گریه کونید و گاز گازِ سر خوائید سابانن.“
داوری روج
31وقتی کی انسان پسر خو شکوه و جلال مرا بایه و تمان فیریشته ئان اون اَمرا، هو موقع خو پادشائی تخت سر خوائه نیشتن 32و تمان مردومان اونِ جُلُو حاضیر خوائید بوستن و مردومَ همدیگر جا سیوا خوائه کودن، هَطو چوپانی مانستن کی گوسفندانَ، بُزان جا سیوا کونه؛ 33گوسفندانَ راستِ وَر و بُزانَ خو چپ وَر دَره. 34بازون پادشا اوشانیَ کی اونِ راستِ وَر ایسائیدَ خوائه گفتن: ”بائید، اَی کی می پئر جا برکت فیگیفته ئید، و اُ پادشائیَ کی دُنیا بنا جا شمرأ آماده بُبوسته بو به ارث ببرید. 35چونکی ویشتا بوم، مَرا غذا بدَه ئید؛ تشنه بوم، مَرا آب فدَئید؛ غریب بوم، مَرا جا فدَئید. 36لُخت بوم، مَرا بپوشانه ئید؛ ناخوش بوم، مَرا سر بزئید؛ خولتانکِ درون دوبوم، می ملاقات باموئید.“ 37هو موقع صالحان جواب دیئیدی: ”آقا، کِی تره ویشتا بیده ئیم و تره غذا فدَئیم، یا تشنه بیده ئیم و تره آب فَدَئیم؟ 38کِی تره غریب بیده ئیم و تره جا بدَه ئیم و یا لُخت بیده ئیم و تره بپوشانه ئیم؟ 39کِی تره ناخوش و یا خولتانکِ درون بیده ئیم و تی ملاقات باموئیم؟“ 40پادشا جواب خوائه دَئن: ”حئیقتن، شمرأ گَم، اونچی کی ایتا جه می اَ کوج براران ره بُکودید، مَرا بُکودید.“ 41بازون اوشانیَ کی اونِ چپ وَر ایسائیدَ خوائه گفتن: ”اَی لَعنت بُبوسته ئان، می جا دورَ بید و ابدی آتش درون بیشید کی ابلیس و اونِ فیریشته ئانِ ره آماده بُبوسته، 42چونکی ویشتا بوم، مَرا غذا فاندئید. تشنه بوم، مَرا آب فاندئید؛ 43غریب بوم، مَرا جا فاندئید؛ لُخت بوم، مَرا نُپوشانه ئید؛ ناخوش و خولتانک درون دوبوم، می ملاقات ناموئید.“ 44هو موقع اوشانَم جواب خوائید دَئن: ”آقا، کِی تره ویشتا و تشنه و غریب و لُخت و ناخوش و خولتانک درون بیده ئیم و تره خیدمت نُکودیم؟“ 45هو موقع پادشا اوشانِ جواب خوائه دَئن: ”حئیقتن، شمرأ گَم، اونچی کی ایتا جه اَ کوجدانه ئان ره نُکودید، مَرا نُکودید.“ 46پس اوشان، ابدی مجازات درون شیدی، ولی صالحان ابدی زیندگی درون.»
လက်ရှိရွေးချယ်ထားမှု
مَتّایِ انجیل 25: GIL
အရောင်မှတ်ချက်
မျှဝေရန်
ကူးယူ
မိမိစက်ကိရိယာအားလုံးတွင် မိမိအရောင်ချယ်သောအရာများကို သိမ်းဆည်းထားလိုပါသလား။ စာရင်းသွင်းပါ (သို့) အကောင့်ဝင်လိုက်ပါ
@ 2024 Korpu Company
مَتّایِ انجیل 25
25
دَه باکره نقل
1«اُ روجان، آسمان پادشائی دَه تا باکره یَ مانستنه کی خوشانِ چراغانَ اوسادید، دولید پیشواز ره بیرون بُشوئید. 2پنج تا جه اوشان دانا و پنج تا دِه نادان بید. 3نادان باکره ئان خوشانِ چراغانَ اوسادید، ولی روغنَ خوشان مرا نبَردید. 4ولی دانائان، خوشانِ چراغان مرا گوله ئانیم کی پُر جه روغن بو ببَردید. 5وقتی دولید دیرَ کوده، همتان چومان سنگینَ بوست و بُخوفتید. 6نصفه شب، اوخانی به گوش فارسه کی گفتی: ”دولید اَمون دَره! اونِ پیشواز بیشید!“ 7بازون تمان باکره ئان بیدارَ بوستید و خوشانِ چراغانَ حاضیرا کودید. 8نادانان دانایانِ بگفتید: ”ایپیچه شیمی روغن جا امرا فَدید، چونکی اَمی چراغان خاموشَ بوستن دَره.“ 9ولی دانایان جواب بدَه ئید: ” فأندیم، چونکی روغن، اَمان همتان ره وَس نُکونه. بختره بیشید و فروشنده ئانِ جا شمرأ بیهینید.“ 10ولی زماتی کی اوشان روغن هِئِن ره بُشوبید، دولید فارسه و باکره ئانی کی آماده بید، دولیدِ مرا عروسی جشن ره بدرون بُشوئید و در دوَسته بُبوست. 11بازون اویتا باکره ئانم فارسه ئید و بگفتید: ”آقا، آقا، درَ امرا وازا کون!“ 12ولی دولید اوشان بگفت: ”حئیقتن، شمرأ گَم، من شمرأ نشناسم.“ 13پس بیدار بأسید، چونکی اُ روج و اُ وقتِ جا خبر نارید.
قنطاران نقل
14«آسمانِ پادشائی اُ مرداکی مانستنه کی خواستی سفر بشه. اون خو خیدمتکارانَ دوخواد و خو اموالَ اوشان واسپارد؛ 15هر خیدمتکارَ دوخواد و اوشانِ توانِ اندر، ایتای پنج قنطار کی صد سال ایتا کارگر دستمُزد اندر بو، اویتای دو قنطار و اویتا دیگه ی ایتا قنطار فدَه؛ هو موقع سفر ره راهی بُبوست. 16اُ مردای کی پنج قنطار فیگیفته بو، درجا اونِ مرا کاسبی بُکود و پنج قنطار دِه بهره بُکود. 17هُطو، اونیمَ کی دو قنطار دَشتی، دوتا ده قنطارم بدس باورد. 18ولی اونکی ایتا قنطار فیگیفته بو، بُشو و زمینَ بکَند و خو اربابِ پولَ گیلا کود.
19خَیلی زمات بُگُذشته، کی اُ خیدمتکارانِ ارباب سفرِ جا واگردست و اوشان جا حیساب کتاب بخواست. 20اُ مردای کی پنج قنطار فیگیفته بو، پنج تا دِه قنطارم خو مرا باورد و بگفت: ”ارباب، مَرا پنج قنطار واسپاردی، بفرما، اَنم پنج تا دِه قنطار، کی سود باورده. “ 21اونِ ارباب جواب بدَه: ”آفرین، اَی خُبِ و امین خیدمتکار! کوج کاران درون اَمین بی، پس تره پیله کاران سر نئم. بیا و تی اربابِ شادی درون شریک بُبو!“ 22اُ خیدمتکاری کی دو قنطار دَشتی ئم جُلُو بامو و بگفت: ”ارباب، تو مَرا دو قنطار واسپاردی، بفرما، اَنم دو تا دِه قنطار کی سود باورده.“ 23اونِ ارباب جواب بدَه: ”آفرین، اَی خُب و اَمینِ خیدمتکار! کوج کاران درون اَمین بی، پس تره پیله کاران سر نئم. بیا و تی اربابِ شادی درون شریک بُبو!“ 24بازون اُ خیدمتکار کی ایتا قنطار فیگیفته بو، نزدیک بامو و بگفت: ”ارباب، چونکی دانستیم ایتا سختگیر مردای ایسی، جه اویا کی نکاشته‌ئی دبینی و جه اویا کی فونکودی جمَ کونی، 25پس بتَرسم و تی قنطارَ زمینِ درون گیلا کودم. بفرما، اَنَم تی مال!“ 26ولی اونِ ارباب جواب بدَه: ”اَی شرور خیدمتکار و تنبل! تو کی دانستی جه اویا کی نکاشته‌ئم دیبینم و جه اویا کی فونکودم جمَ کونم، 27پس بایسی می پولَ صرّافانَ فدَه بی تا وقتی کی سفر جا واگردَم اونَ بهره مرا پس فیگیرم. 28پس اُ قنطارَ اونِ جا فیگیرید و اونیَ کی دَه قنطار دَره فَدید. 29چون هر کیَ کی دَره، ویشتر فَدَه به تا به فراوانی بدَره ولی اون کی ناره، هونیم کی دَره، اونِ جا فیگیفته خوائه بوستن. 30اَ بی مصرف خیدمتکارَ بیرون تارِکی درون بگانید، اویا کی گریه کونید و گاز گازِ سر خوائید سابانن.“
داوری روج
31وقتی کی انسان پسر خو شکوه و جلال مرا بایه و تمان فیریشته ئان اون اَمرا، هو موقع خو پادشائی تخت سر خوائه نیشتن 32و تمان مردومان اونِ جُلُو حاضیر خوائید بوستن و مردومَ همدیگر جا سیوا خوائه کودن، هَطو چوپانی مانستن کی گوسفندانَ، بُزان جا سیوا کونه؛ 33گوسفندانَ راستِ وَر و بُزانَ خو چپ وَر دَره. 34بازون پادشا اوشانیَ کی اونِ راستِ وَر ایسائیدَ خوائه گفتن: ”بائید، اَی کی می پئر جا برکت فیگیفته ئید، و اُ پادشائیَ کی دُنیا بنا جا شمرأ آماده بُبوسته بو به ارث ببرید. 35چونکی ویشتا بوم، مَرا غذا بدَه ئید؛ تشنه بوم، مَرا آب فدَئید؛ غریب بوم، مَرا جا فدَئید. 36لُخت بوم، مَرا بپوشانه ئید؛ ناخوش بوم، مَرا سر بزئید؛ خولتانکِ درون دوبوم، می ملاقات باموئید.“ 37هو موقع صالحان جواب دیئیدی: ”آقا، کِی تره ویشتا بیده ئیم و تره غذا فدَئیم، یا تشنه بیده ئیم و تره آب فَدَئیم؟ 38کِی تره غریب بیده ئیم و تره جا بدَه ئیم و یا لُخت بیده ئیم و تره بپوشانه ئیم؟ 39کِی تره ناخوش و یا خولتانکِ درون بیده ئیم و تی ملاقات باموئیم؟“ 40پادشا جواب خوائه دَئن: ”حئیقتن، شمرأ گَم، اونچی کی ایتا جه می اَ کوج براران ره بُکودید، مَرا بُکودید.“ 41بازون اوشانیَ کی اونِ چپ وَر ایسائیدَ خوائه گفتن: ”اَی لَعنت بُبوسته ئان، می جا دورَ بید و ابدی آتش درون بیشید کی ابلیس و اونِ فیریشته ئانِ ره آماده بُبوسته، 42چونکی ویشتا بوم، مَرا غذا فاندئید. تشنه بوم، مَرا آب فاندئید؛ 43غریب بوم، مَرا جا فاندئید؛ لُخت بوم، مَرا نُپوشانه ئید؛ ناخوش و خولتانک درون دوبوم، می ملاقات ناموئید.“ 44هو موقع اوشانَم جواب خوائید دَئن: ”آقا، کِی تره ویشتا و تشنه و غریب و لُخت و ناخوش و خولتانک درون بیده ئیم و تره خیدمت نُکودیم؟“ 45هو موقع پادشا اوشانِ جواب خوائه دَئن: ”حئیقتن، شمرأ گَم، اونچی کی ایتا جه اَ کوجدانه ئان ره نُکودید، مَرا نُکودید.“ 46پس اوشان، ابدی مجازات درون شیدی، ولی صالحان ابدی زیندگی درون.»
လက်ရှိရွေးချယ်ထားမှု
:
အရောင်မှတ်ချက်
မျှဝေရန်
ကူးယူ
မိမိစက်ကိရိယာအားလုံးတွင် မိမိအရောင်ချယ်သောအရာများကို သိမ်းဆည်းထားလိုပါသလား။ စာရင်းသွင်းပါ (သို့) အကောင့်ဝင်လိုက်ပါ
@ 2024 Korpu Company