ရောမ 7:7-14

သို့​ဖြစ်၍ အ​ဘယ်​သို့​ပြော​ရ​မည်​နည်း။ ပ​ညတ်​တ​ရား၌ အ​ပြစ်​ရှိ​သ​လော။ အ​ပြစ်​မ​ရှိ​နိုင်​ရာ။ သို့​ရာ​တွင် ပ​ညတ်​တ​ရား​အား​ဖြင့်​သာ အ​ပြစ်​သ​ဘော​ကို ငါ​သိ​ရ၏။ အ​ဘယ်​သို့​နည်း​ဟူ​မူ​ကား၊ လော​ဘ​စိတ်​မ​ရှိ​စေ​နှင့်​ဟု ပ​ညတ်​တ​ရား​မ​ဆို​လျှင်၊ လော​ဘ​သ​ဘော​ကို ငါ​မ​သိ။- အ​ပြစ်​တ​ရား​သည် ပ​ညတ်​တ​ရား​အား​ဖြင့် အ​ခွင့်​ရ၍၊ ငါ၌ အ​မျိုး​မျိုး​သော လော​ဘ​တို့​ကို ဖြစ်​စေ၏။ ပ​ညတ်​တ​ရား​မ​ရှိ​လျှင်၊ အ​ပြစ်​တ​ရား​သေ၏။- အ​ထက်​က ပ​ညတ်​တ​ရား​မ​ရှိ​သ​ဖြင့်၊ ငါ​သည် အ​သက်​ရှင်၏။ ပ​ညတ်​တ​ရား​ပေါ်​သော​အ​ခါ အ​ပြစ်​တ​ရား​သည် ရှင်​ပြန်၏။ ငါ​လည်း သေ၏။- အ​သက်​ရှင်​ခြင်း​နှင့်​ဆိုင်​သော ပ​ညတ်​တ​ရား​သည် သေ​ခြင်း​နှင့် ဆိုင်​သည်​ကို ငါ​တွေ့၏။- အ​ပြစ်​တ​ရား​သည် ပ​ညတ်​တ​ရား​အား​ဖြင့် အ​ခွင့်​ရ​လျှင်၊ ငါ့​ကို​လှည့်​ဖြား၍ ထို​တ​ရား​အား​ဖြင့် ငါ့​ကို​သတ်​လေ၏။- ထို​ကြောင့်၊ တ​ရား​တော်​သည် သန့်​ရှင်း​ခြင်း​ရှိ၏။ ပ​ညတ်​တ​ရား​လည်း သန့်​ရှင်း​ခြင်း၊ ဖြောင့်​မတ်​ခြင်း၊ ကောင်း​မြတ်​ခြင်း​ရှိ၏။- သို့​ဖြစ်​လျှင် ကောင်း​မြတ်​သော​အ​ရာ​သည် ငါ၌​သေ​ခြင်း​အ​ကြောင်း ဖြစ်​သ​လော။ မ​ဖြစ်​နိုင်​ရာ။ အ​ပြစ်​တ​ရား​သည် မိ​မိ​သ​ဘော​ကို ထင်​ရှား​စေ​ခြင်း​ငှာ ကောင်း​မြတ်​သော​အ​ရာ​အား​ဖြင့် ငါ၌​သေ​ခြင်း​ကို​ပြု၍ သေ​ခြင်း​အ​ကြောင်း​ဖြစ်၏။ ထို​သို့​ဖြစ်​သော​ကြောင့် အ​ပြစ်​တ​ရား​သည် ပ​ညတ်​တော်​အား​ဖြင့် အ​လွန်​အ​ပြစ်​နှင့် ပြည့်​စုံ​ခြင်း​ရှိ​သ​တည်း။ ထို​မှ​တစ်​ပါး၊ ပ​ညတ်​တ​ရား​သည် ဝိ​ညာဉ်​ပ​က​တိ​နှင့် စပ်​ဆိုင်​သည်​ကို ငါ​တို့​သိ​ကြ၏။ ငါ​မူ​ကား ဇာ​တိ​ပ​က​တိ​ရှိ၏။ အ​ပြစ်​တ​ရား​လက်၌ ကျေး​ကျွန်​ဖြစ်၏။