ဆာလံကျမ်း 116:1-11

ထာဝရဘုရား​သည် ငါ​၏​အသံ​၊ ငါ​၏​အသနားခံ​ခြင်း​ကို နားညောင်း​တော်မူ​သောကြောင့် ငါ​သည် ကိုယ်တော်​ကို ချစ်​၏​။ ကိုယ်တော်​သည် ငါ့​ကို ဂရုစိုက်​နားထောင်​တော်မူ​သောကြောင့် ငါ​သည် အသက်ရှင်​နေသရွေ့ ကိုယ်တော်​ကို​ခေါ်​မည်​။ သေ​ခြင်း​၏​နှောင်ကြိုး​တို့​သည် ငါ့​ကို​ရစ်ပတ်​၍ မရဏာနိုင်ငံ​၏​ပြင်းပြ​သော​ဝေဒနာ​တို့​သည် ငါ့​အပေါ်​ကျရောက်​ကြ​၏​။ ငါ​သည် ဆင်းရဲဒုက္ခ​နှင့်​ဝမ်းနည်း​ခြင်း​ကို​တွေ့ကြုံ​ရ​၏​။ ထိုအခါ ငါ​သည် “​အို ထာဝရဘုရား​၊ အကျွန်ုပ်​၏​စိတ်ဝိညာဉ်​ကို လွတ်မြောက်​စေ​တော်မူ​ပါ​”​ဟု ထာဝရဘုရား​၏​နာမ​တော်​ကို ခေါ်​၍​တောင်းလျှောက်​၏​။ ထာဝရဘုရား​သည် ကျေးဇူးပြု​တတ်​သော​သဘော​၊ ဖြောင့်မတ်​သော​သဘော​ရှိ​တော်မူ​၏​။ ငါ​တို့​၏​ဘုရားသခင်​သည် သနားစုံမက်​တော်မူ​တတ်​၏​။ ထာဝရဘုရား​သည် အသိဉာဏ်​နည်းပါး​သော​သူ​တို့​ကို စောင့်ရှောက်​တော်မူ​၏​။ ငါ​သည် အခြေအနေ​နိမ့်ပါး​လျက်​ရှိ​သောအခါ ကိုယ်တော်​သည် ငါ့​ကို​ကယ်တင်​တော်မူ​၏​။ အို ငါ​၏​စိတ်ဝိညာဉ်​၊ သင်​၏​ငြိမ်ဝပ်​ရာ​အရပ်​သို့​ပြန်လာ​လော့​။ အကြောင်းမူကား ထာဝရဘုရား​သည် သင့်​ကို​ကျေးဇူးပြု​တော်မူ​ပြီ​။ အကယ်စင်စစ် ကိုယ်တော်​သည် အကျွန်ုပ်​၏​စိတ်ဝိညာဉ်​ကို သေ​ခြင်း​မှ​လည်းကောင်း​၊ အကျွန်ုပ်​၏​မျက်စိ​ကို ငိုကြွေး​ခြင်း​မှ​လည်းကောင်း​၊ အကျွန်ုပ်​၏​ခြေ​ကို ခလုတ်တိုက်​ခြင်း​မှ​လည်းကောင်း လွတ်မြောက်​စေ​တော်မူ​ပြီ​။ ငါ​သည် အသက်ရှင်​သော​သူ​တို့​၏​ပြည်​၌ ထာဝရဘုရား​၏​ရှေ့မှောက်​တွင် အသက်ရှင်​လျှောက်လှမ်း​မည်​။ “​ငါ​သည် ဒုက္ခဝေဒနာ​များစွာ​ခံစား​ရ​၏​”​ဟု ပြော​စဉ်ပင် ငါ​၌​ယုံကြည်​ခြင်း​ရှိ​၏​။ “​လူ​အပေါင်း​တို့​သည် လိမ်လည်​သော​သူ​များ​သာ​ဖြစ်​ကြ​၏​”​ဟု ငါ​အလန့်တကြား​ပြောဆို​မိ​၏​။